Ο Βασίλης Κασιμάτης γράφει για τα πρώτα άγουρα συμπεράσματα από το 4ο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος», μία εβδομάδα πριν ο Παναθηναϊκός διεκδικήσει τον πρώτο τίτλο της σεζόν.
Το 4ο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» ολοκληρώθηκε με τον Παναθηναϊκό να δίνει τα δύο πιο σημαντικά του διαγωνίσματα, μία εβδομάδα πριν μπει στην αρένα ως ένας από τους τέσσερις μονομάχους που ερίζουν για την κατάκτηση του Super Cup, του πρώτου τίτλου της σεζόν. Η αλήθεια είναι πως αυτή τη στιγμή ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορεί να βγάλει κανείς.
Χωρίς τρεις βασικούς παίκτες του ροτέισιον (Γκριγκόνις, Πονίτκα και 4άρι μεταγραφή) είναι βέβαιο πως η εικόνα των «πρασίνων» που είδαμε στα δύο ματς επιπέδου Euroleague με Εφές και Αρμάνι δεν αποτελεί τον «καθρέπτη» από όσα θα δείξει το σύνολο του Ντέγιαν Ράντονιτς στις επίσημες υποχρεώσεις του μελλοντικά. Ο αμυντικός μπούσουλας όμως στο παιχνίδι των «πράσινων» είναι τόσο εμφανής, όσο και η… πίεση στην μπάλα στις κατοχές του αντιπάλου από τα γκαρντ των «πρασίνων».
Με αριστούχο τον Πάρις Λι στο συγκεκριμένο κομμάτι και τον Νέιτ Ουόλτερς να έπεται, οι «πράσινοι» έδειξαν πως πλέον διαθέτουν δύο κανονικά πλέι μέικερ για τις αγωνιστικές τους ανάγκες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σαφώς και δε μιλάμε για Top Class παίκτες, αλλά τη δουλειά τους την κάνουν καλά και μάλιστα τη συνδυάζουν με ανάλογη απόδοση στο εκτελεστικό και δημιουργικό κομμάτι στην άλλη άκρη του παρκέ (εκεί υπερτερεί ο Ουόλτερς), πράγμα πολύ πολύ σημαντικό για την ισορροπία που πρέπει να χαρακτηρίζει παίκτες σε αυτό το επίπεδο.
Και αν οι δύο προαναφερόμενοι γκαρντ έχουν αρκετά ένσημα στο επίπεδο της Euroleague και είναι πιο εύκολη η προσαρμογή τους, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον Άντριου Άντριους. Ο νεοφερμένος Αμερικανός φαίνεται πως ακόμα χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στις αυξημένες απαιτήσεις του Παναθηναϊκού, παρότι προσπαθεί πολύ εντός του παρκέ, χωρίς όμως να τα καταφέρνει καλά προς ώρας. Μάλιστα, εάν το 4άρι που απομένει να αποκτηθεί είναι και αυτός ξένος (αυτό είναι άλλωστε το πιθανότερο), τότε το ρόστερ θα φτάσει στους 8 ξένους παίκτες, στοιχείο που δεν αποκλείεται να φέρει τον Αμερικανό ακόμα και εκτός ομάδας, καθώς δύσκολα θα πορευτεί το «τριφύλλι» με 8άδα στους ξένους.
Οι Παναγιώτης και Γιώργος Καλαϊτζάκης με τη σειρά τους συμβάλουν τα μέγιστα στην αμυντική συνοχή. Τα δίδυμα αδέρφια με το μπόι, την σκληράδα τους και τα γρήγορα πόδια μπορούν να μαρκάρουν από το 1 έως και το 3 του αντιπάλου. Στην επίθεση ο ρόλος τους είναι περιορισμένος, αλλά έχουν μπροστά τους όλο το χρόνο να βελτιωθούν και να πάρουν περισσότερες ευθύνες και σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού. Στο χέρι τους είναι αν θα καταφέρουν ή όχι. Στον Παναθηναϊκό τους πιστεύουν πάντως!
Ο έμπειρος Ντέρικ Ουίλιαμς προς ώρας κολυμπάει στα ρηχά. Ο βασικός πάουερ φόργουορντ δεν έχει καταφέρει να δικαιολογήσει τον τίτλο του. Φυσικά αποτελεί και αυτός μέρος μίας ολοκαίνουργιας ομάδας και είναι απολύτως φυσιολογικό να ψάχνεται, όπως και οι υπόλοιποι για να βρουν στο 100% συνοχή και ξεκάθαρους ρόλους. Το γεγονός ωστόσο πως τα τελευταία πέντε χρόνια, που αγωνίζεται στην Ευρώπη, έχει αλλάξει ισάριθμές ομάδες (Μπάγερν, Φενέρμπαχτσε, Βαλένθια, Μακάμπι, Παναθηναϊκός), εμένα με προβληματίζει.
Ολοκληρώνοντας με τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, ο Αρτούρας Γκουντάιτις δείχνει να είναι ο παίκτης που όντως προσφέρει κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του Γιώργου Παπαγιάννη. Ο Λιθουανός σέντερ δεν είναι εντυπωσιακός στο μάτι κατά τη διάρκεια των αγώνων, φέρνει όμως δύναμη και παιχνίδι με πλάτη στην ρακέτα, συμπληρώνοντας τα γρήγορα πόδια και το μεγάλο μέγεθος του Έλληνα σέντερ. Αμφότεροι φυσικά βασίζουν πολλά κυρίως στη συνεργασία τους με τους Λι και Ουόλτερς, υπολογίζοντας πως μέσα από την τριβή των προπονήσεων και των αγώνων θα ρολάρουν ολοένα και καλύτερα. Αν το ζεύγος των «πράσινων» σέντερ θα αποδειχτεί μπελάς για τις αντίπαλες άμυνες μένει να φανεί!
Κάνοντας μία σύντομη αναφορά στους Λευτέρηδες, Μποχωρίδη και Μαντζούκα, αμφότεροι θα έχουν ενεργό ρόλο στο ροτέισιον. Ο έμπειρος γκαρντ όντας μέλος μίας καλύτερης ομάδας από την περσινή (σε αυτό δεν τίθεται θέμα, αλλά δεν πρόκειται και για κατόρθωμα), θα μπορέσει να υπηρετήσει καλύτερα τον ρόλο του και να προσφέρει περισσότερα. Από την άλλη ο νεαρός φόργουορντ έχει δουλέψει αρκετά σε ατομικό επίπεδο και αυτό φαίνεται, πρώτα απ’ όλα στο σώμα του, αλλά και στην απόδοσή του (αναλογικά πάντα με το χρόνο που πήρε) στα φιλικά, κυρίως σε αυτά του τουρνουά στην Ιταλία. Ο Ράντονιτς τον έβαλε τόσο στο «3», όσο και στο «4», ωστόσο το ζήτημα είναι αφενός να κατασταλάξει η θέση για την οποία προορίζεται, αφετέρου να έχει ευκαιρίες να δείξει το ταλέντο του και μέσα στη σεζόν, όταν θα έχει αποκτηθεί και το δεύτερο 4άρι και φυσικά θα έχουν ενσωματωθεί πλήρως οι Γκριγκόνις και Πονίτκα. Ο Νίκος Χουγκάζ φαίνεται να είναι στις πίσω επιλογές, όπως και ο νεαρός Αλέξανδρος Σαμοντούροβ, που όμως είναι βέβαιο ότι θα τον δούμε να παίρνει χρόνο συμμετοχής σε ματς του ελληνικού πρωταθλήματος. Άλλωστε αποτελεί μεγάλη επένδυση τόσο για τον Παναθηναϊκό όσο και για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα.
Τέλος ένα μικρό σχόλιο για τις νέες εμφανίσεις του Παναθηναϊκού για τις οποίες γίνεται συζήτηση μετά την πρόσφατη αποκάλυψή τους. Παρότι η Adidas είναι κατά τη γνώμη μου η κορυφαία μάρκα σε αθλητικό υλικό και αποτέλεσε απώλεια που πριν από χρόνια σταμάτησε τη συνεργασία της με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, φέτος δεν έκανε καλή δουλειά με την πρώτη εμφάνιση του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Ενώ η απόχρωση του πράσινου είναι επιτυχημένη, το καρό σχέδιο δεν είναι καθόλου κολακευτικό, το αντίθετο θα έλεγα! Η δεύτερη εμφάνιση είναι σαφώς προτιμότερη.
Σε κάθε περίπτωση, ας είναι… όμορφη η ομάδα και τη φανέλα θα την «καταπιούμε».
Βασίλης Δ. Κασιμάτης