Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού κόντρα στον ΟΦΗ είχε έντονο το στοιχείο του Μίμη Δομάζου, αφού άλλωστε ο Παναθηναϊκός είχε ανακοινώσει πως θα τιμούσε τη μνήμη του «Στρατηγού», όπως και έκανε.
Συγκεκριμένα, πριν από τη σέντρα του αγώνα οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό επιτελείο του «τριφυλλιού» κατευθύνθηκαν σε ένα σημείο κοντά στη φισούνα του γηπέδου όπου υπήρχε η φωτογραφία του Δομάζου και άφησαν λουλούδια.
Την ίδια ώρα τα μάτριξ του γηπέδου έπαιζαν ένα βίντεο με πρωταγωνιστή τον παλαίμαχο άσσο, ενώ περιμετρικά του γηπέδου ήταν τοποθετημένα πολλά μπάνερ με τον αριθμό 10, αλλά και ένα μεγάλο κεντρικό πανό το οποίο έγραφε «Μίμης Δομάζος. Στρατηγός».
Αξίζει να σημειωθεί πως στους φίλους του Παναθηναϊκού είχαν μοιραστεί μεγάλα χαρτόνια με τον αριθμό 10, ενώ στις θέσεις των επισήμων ήταν η κόρη του Μίμη Δομάζου, Πόπη, που παρακολούθησε τον αγώνα, συνοδευομένη από συμπαίκτες του πατέρας της από την ομάδα του Γουέμπλεϊ.
Με μία τελευταία ανάρτηση στα social media, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε τον Μίμη Δομάζο, η κηδεία του οποίου τελέστηκε σήμερα στο Α΄Νεκροταφείο Αθηνών.
Ποστάροντας δύο φωτογραφίες και με το μήνυμα «Καλό ταξίδι Στρατηγέ», το μπασκετικό «τριφύλλι» είπε το στερνό αντίο στον μυθικό ποδοσφαιριστή της ομάδας.
Να θυμίσουμε πως η ΚΑΕ Παναθηναϊκός έδωσε το παρών στην κηδεία του Μίμη Δομάζου μέσω του Προέδρου της, Βασίλη Παρθενόπουλου, του Γενικού Διευθυντή, Σταύρου Ντίνου και του Υπεύθυνου Ασφαλείας, Μιχάλη Γεωργαντή.
Ο Αντώνης Αντωνιάδης λόγω προβλήματος υγείας δεν κατάφερε να δώσει το παρών στην κηδεία του φίλου του Μίμη Δομάζου, τον οποίο αποχαιρέτησε απόψε πλήθος κόσμου.
Παρά ταύτα, μέσω του Νίκου Καρούλια, ο «ψηλός» του ελληνικού ποδοσφαίρου έστειλε τον δικό του επικήδειο να διαβαστεί, με τα λόγια του παλαίμαχου επιθετικού του «τριφυλλιού» να συγκλονίζουν.
Πανάκριβε φίλε. Συγχώρεσέ με αλλά αρνούμαι να αποδεχθώ ότι ο γνήσιος φίλος 60 περίπου χρόνων, ο μεγάλος αδερφός, ο Διόσκουρος μου δεν είναι πια μαζί μας. Πως να πάω μόνος μου στη Λεωφόρο ή στο ΟΑΚΑ. Πως να αντικρίσω την διπλανή άδεια θέση που επί 40 χρόνια ήμασταν δίπλα δίπλα. Πως να συνηθίσω την απώλεια όταν όλα θυμίζουν απλά, αγαπημένα και Παναθηναϊκά.
Έτσι τα έφερε η ζωή να έχω εγώ αυτό το αβάσταχτο φορτίο να ζήσω ο "κανονιέρης" χωρίς τον "Στρατηγό" του, ο "ψηλός" χωρίς τον μυθικό "κοντό" στα όσα χρόνια μου μένουν. Πίστεψε με δεν είναι εύκολο. Είσαι και θα είσαι το απόλυτο σύμβολο όχι μόνο του Παναθηναϊκού, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσα χρόνια και αν περάσουν.
Εκτός από τις γνωστές πρωτιές και επιτυχίες σου ήθελα να αναφέρω μερικά γεγονότα άγνωστα στην ελληνική κοινωνία. Την πρώτη ημέρα που ήρθα από την Ξάνθη στον Παναθηναϊκό στις 28 Αυγούστου 1968 ήσουν παρών για την υποδοχή μου και εκεί σε πρωτογνώρισα από κοντά. Έκτοτε δε χωρίσαμε ποτέ ως προχθές. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1969 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 1969-70, ήρθες πριν από τον αγώνα στα αποδυτήρια, ενώ εσύ δεν αγωνιζόσουν λόγω τιμωρίας, για να με ενθαρρύνεις λέγοντάς μου. 'Πρόσεχε, σήμερα γιατί μπορείς'. Έμελλε αυτός ο αγώνας με τα δύο γκολ που πέτυχε να κρίνει τη συνέχεια της καριέρας μου στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο.
Ήσουν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΣΑΠ και ο πρώτος Πρόεδρος από το 1976 έως το 1978. Συμμετείχες με την ομάδα του ΠΣΑΠ για φιλανθρωπικούς σκοπούς μόνο σε όλη την επικράτεια επί 20 χρόνια, καθώς και στο εξωτερικό για τη σύσφιξη της Ελλάδας με τον απόδημο ελληνισμό. Στις 22 Ιανουαρίου εσύ έκανες εισαγωγή στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός και εγώ στο 251 ΓΝΑ για διαφορετικούς λόγους. Την ίδια ώρα ακριβώς. Ενώ το πρωί μιλήσαμε τηλεφωνικά για τελευταία φορά.
Καλέ μου φίλε. Αδελφέ μου. Είμασταν σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Σήμερα δεν μπορώ να βρίσκομαι δίπλα σου, όπως συνέβαινε στην κάθε δυσκολία μας, όμως δε θα χαθούμε. Κάποια στιγμή θα ξανανταμώσουμε και θα είμαστε πάλι μαζί. Και ποιος ξέρει, μπορεί να ξαναπαίξουμε ποδόσφαιρο. Και ποιος ξέρει μπορεί να είσαι εσύ ο ψηλός και εγώ ο κοντός. Θέλω να μεριμνήσεις το γήπεδο να έχει χλοοτάπητα και να δημιουργήσουμε εκεί τον ουράνιο ΠΣΑΠ με Πρόεδρο πάλι εσένα.
Η Ελλάδα και ο ελληνισμός απανταχού της γης δε θα σε ξεχάσουν ποτέ. Καλό ταξίδι, καλή αντάμωση, καλό παράδεισο. Κοντέ, γίγαντα, Μίμη Δομάζο. Καλό ταξίδι!».
Ο Φώτης Ιωαννίδης στον επικήδειο για τον Μίμη Δομάζο σημείωσε πως η παρουσία του ενέπνευσε αρκετούς νέους να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο.
«Είναι δύσκολο για εμάς τους νεότερους να μιλήσουμε για τον Μίμη Δομάζο. Δεν είχαμε καν γεννηθεί όταν φορούσε την φανέλα του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας ομάδας με τον αριθμό "10". Όμως ταυτόχρονα μας είναι οικείο να πούμε δύο λόγια για τον Στρατηγό μας. Είναι αδύνατον ποδοσφαιριστής της γενιάς μας να μην έχει ακούσει περιγραφές από συγγενείς ή παλαιότερους παίκτες για τις ικανότητες του Μίμη Δομάζου. Και μόνο το γεγονός ότι ήταν ηγέτης και αρχηγός της ομάδας του Παναθηναϊκού που αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 λέει πραγματικά πολλά. Κατάφερε πάρα πολλά στην καριέρα του, κυρίως ενέπνευσε αρκετούς νέους να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο, έχοντας αυτόν ως πρότυπό τους. Η απώλειά του είναι τεράστια για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό μας. Η διαδρομή του αποτελεί οδηγό για όλους μας. Έφυγε αναπάντεχα, αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ».
Ο Γιάννης Αλαφούζος εκφώνησε τον επικήδειο λόγο στο τελευταίο αντίο στον Μίμη Δομάζο.
Με μία συγκινητική ομιλία, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός χαρακτήρισε «σύμβολο» και «σημαία» της ομάδας τον «στρατηγό» του ελληνικού ποδοσφαίρου, ενώ υπογράμμισε πως έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής αυθεντίας.
«Η παρουσία της αθλητικής και της πολιτικής ηγεσίας σήμερα δείχνει το μέγεθος της αναγνώρισης και της τιμής που δείχνει η Ελλάδα στον Μίμη Δομάζο. Τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή για την ανεκτίμητη προσφορά του. Τον Στρατηγό. Προσωνύμιο απόλυτα ταιριαστό με την όλη του παρουσία εντός κι εκτός του αγωνιστικού χώρου. Κατά την διάρκεια των αγώνων ήταν πάντα αυτός που έπαιρνε τον αγαπημένο μας Παναθηναϊκό από το χέρι για να τον οδηγήσει σε νίκες, σε θριάμβους, σε μοναδικά επιτεύγματα.
Αλλά κι εκτός αγώνων ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στα αποδυτήρια. Οι αμέτρητες αφηγήσεις των ποδοσφαιριστών εκείνης της γενιάς του έδειξαν πως υπήρξε ο πρώτος Έλληνας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Είχε την ευλογία του ταλέντου, την θέληση να το εξελίξει, το μυαλό να το απογειώσει, το πάθος του νικητή και την καρδιά του ατρόμητου μπροστάρη. Μπροστάρης μιας ολόκληρης γενιάς.
Ενέπενυσε εκατομμύρια φιλάθλους κι έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής αυθεντίας. Χάρισε πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για εμάς στον Παναθηναϊκό ήταν σύμβολο, η σημαία μας. Μας προσέφερε μοναδικές στιγμές χαράς και δόξας, στιγμές που κάναμε όνειρα πολύ μεγαλύτερα από κείνα που μπορούσαμε να φανταστούμε.
Όπως εκείνος το βράδυ στο Γουέμπλεϊ το 1971, όταν μπήκε πρώτος στο γήπεδο του Λονδίνου, κοίταξε στα μάτια τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια του Άγιαξ και όρθωσε το ανάστημά του. Τον έλεγαν κοντό μα ήταν γίγαντας. Χάρη σ' αυτόν εκατομμύρια άνθρωπο πίστευαν ότι όλα είναι δυνατά. Τον ευχαριστούμε για όλα. Είναι χρέος μας να μείνει αξέχαστη η μνήμη του Στρατηγού και δεσμεύομαι πως όσο βρίσκομαι στον σύλλογο το αστέρι του θα λάμπει πάντα στον ουρανό του Παναθηναϊκού».
Στην τελευταία του κατοικία συνόδευσαν τον στρατηγό του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου, Μίμη Δομάζο, πλήθος κόσμου, που έδωσε το παρών τόσο στο λαϊκό προσκύνημα της σορού του που έλαβε χώρα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όσο και στην νεκρώσιμο ακολουθία στη Μητρόπολη.
Όλα αυτά, ενώ νωρίτερα ο κορυφαίος των κορυφαίων πέρασε για τελευταία φορά από το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης», στη Λεωφόρο, στο οποίο μεγαλούργησε φορώντας την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι στο μέρος της καρδιάς.
Ανώνυμοι και επώνυμοι είπαν το ύστατο χαίρε στο Μίμη Δομάζο. Ανάμεσά τους ποδοσφαιριστές μύθοι του Παναθηναϊκού, όπως ο Τάκης Οικονομόπουλος, ο Κριστόφ Βαζέχα, ο Γιόζεφ Βάντσικ, ο Γιάννης Γκούμας, ο Σπύρος Λιβαθινός, ο Γιώργος Καραγκούνης. Αλλά και άνθρωποι των διοικήσεων του «τριφυλλιού» απ' όλα τα τμήματα, όπως ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Γιάννης Αλαφούζος, ο Πρόεδρος και ο Γενικός Διευθυντής της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Βασίλης Παρθενόπουλος και Σταύρος Ντίνος, αλλά και ο Πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, Τάκης Μαλακατές.
Την ποδοσφαιρική ομάδα του «τριφυλλιού» εκπροσώπησαν οι τέσσερις αρχηγοί, Φώτης Ιωαννίδης, Τάσος Μπακασέτας, Ζέκα και Μπαρτ Σένκεφελντ, ο προπονητής της ομάδας, Ρουί Βιτόρια, ο Γιώργος Τζαβέλλας και ο Γιάννης Παπαδημητρίου.
Από κει και πέρα, παρών ήταν ο Γενικός Γραμματέας του ΠΑΟ, Σωτήρης Νίκας, η τιμ μάνατζερ της ομάδας μπάσκετ γυναικών, Λολίτα Λύμουρα, αλλά και αθλητές και αθλήτριες από τα τμήματα του Ερασιτέχνη, όπως η Διονυσία Αλεξανδρή, η Αθηνά Παπαφωτίου, η Άννα Νίκη Σταμολάμπρου.
Τέλος, στεφάνια έστειλαν ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ, Μάριος Ηλιόπουλος, η ομάδα του Παναθηναϊκού που αγωνίστηκε στον τελικό του Γουέμπλεϊ, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο Ιβάν Σαββίδης και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, η οικογένεια του παλαίμαχου παίκτη της ΑΕΚ, Μίμη Παπαϊωάννου, πολλές ακόμα ομάδες, αλλά και πρόσωπα της πολιτικής ηγεσίας, όπως ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αντώνης Σαμαράς, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας και πολλοί άλλοι ακόμα.










Η σορός του Μίμη Δομάζου βρίσκεται στη Μητρόπολη Αθηνών για λαϊκό προσκύνημα και ένας από τους ανθρώπους που βρέθηκε εκεί ήταν ο Πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο., Τάκης Μαλακατές.
Μάλιστα, ο επικεφαλής του ΠΑΟ, αμέσως μετά προχώρησε σε δηλώσεις, τονίζοντας πως ο Μίμης Δομάζος είναι εν πολλοίς η ιστορία του Παναθηναϊκού.
«Πώς να μην είμαι (σ.σ. στεναχωρημένος και συγκινημένος). Η ιστορία του Παναθηναϊκού, ο Στρατηγός μας. Περάσαμε από μικρό παιδί απίστευτες συγκινήσεις και χαρές. Είναι μέρα πολύ θλιβερή για όλο τον Παναθηναϊκό.
Είναι η ιστορία του Παναθηναϊκού, η ιστορία μας. Η ζωή μας ολόκληρη. Τόσο ξαφνικό, τόσο απρόσμενο, κανείς δεν το περίμενε. Πριν λίγες μέρες ήμασταν μαζί στο γήπεδο. Δυστυχώς η ζωή δεν τα φέρνει όπως τα θέλουμε».
Για το τι ξεχωρίζει από τον Μίμη Δομάζο, είπε: «Το πάθος του, η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό μας. Τα έδινε όλα, την ψυχή του. Αυτό σημαίνει Παναθηναϊκός κι αυτός ήταν ο Μίμης Δομάζος. Δυστυχώς είναι τόσο ξαφνικό, μας έχει έρθει κεραυνός στο κεφάλι. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε και να παίρνουμε παραδείγματα από τον βίο του. Η νέα γενιά να γίνουν κι αυτοί Δομάζοι αν μπορούν. Το θεωρώ πολύ δύσκολο βέβαια».
Στάση έξω από το γήπεδο το οποίο μεγαλούργησε, το «Απόστολος Νικολαΐδης» στη Λεωφόρο έκανε η σορός του Μίμη Δομάζου, πριν κατευθυνθεί στην Μητρόπολη για να τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα.
Οι στιγμές που έλαβαν χώρα στο ιστορικό σπίτι του Παναθηναϊκού ήταν συγκινητικές. Πλήθος κόσμου περίμενε εκεί για να πει το τελευταίο αντίο στον «στρατηγό», την ώρα που από από τα μεγάφωνα του «Απόστολος Νικολαΐδης» ακουγόταν ο ύμνος του Παναθηναϊκού, ενώ στο μάτριξ του γηπέδου παρουσιάζονταν η μορφή του, αλλά και στιγμές από την ένδοξη πορεία του Δομάζου στο «τριφύλλι».
Εκεί, μεταξύ άλλων βρισκόταν και η κόρη του, Πόπη, η οποία άφησε δύο λουλούδια πάνω στο φέρετρο το οποίο ήταν τυλιγμένο με τη σημαία του Παναθηναϊκού.
Μάλιστα, η Πόπη Δομάζου σε δηλώσεις της ανέφερε: «Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ο πατέρας μας, ο πατέρας μου, είναι εδώ. Ευχαριστούμε όλο τον κόσμο. Όλη η Ελλάδα θρηνεί. Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο. Σας ευχαριστούμε όλους».




Από το Σάββατο το πρωί το λάβαρο του Μίμη Δομάζου βρίσκεται έξω από τη γήπεδο της Λεωφόρου, όντας πόλος έλξης για τους φίλους του Παναθηναϊκού οι οποίοι αφήνοντας λουλούδια στο σημείο τιμούν τη μνήμη του «στρατηγού».
Εκτός από τον απλό κόσμο που φτάνει στο σημείο, το ίδιο έκαναν και οι ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Ποδοσφαιριστές από τα μικρά ηλικιακά τμήματα της ομάδας επισκέφθηκαν το σημείο με τους προπονητές τους και άφησαν λευκά τριαντάφυλλα στην μνήμη του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που φόρεσε την φανέλα του συλλόγου.
Μία ακόμα κίνηση για να τιμήσει τη μνήμη του Μίμη Δομάζου έκανε η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, στην προπόνηση με την οποία ολοκλήρωσε την προετοιμασία της για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Συγκεκριμένα, οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο της ομάδας, φωτογραφήθηκαν όλοι μαζί, με τον Φώτη Ιωαννίδη και τον Ζέκα να υψώνουν τη φανέλα με τον αριθμό «10» την οποία φορούσε ο «στρατηγός» όταν μεσουρανούσε στα γήπεδα.