Για το ποια πράσινη στιγμή του θα θυμάται για πάντα: “Θα θυμάμαι πάντα το κλίμα που είχαμε με τους Έλληνες -και με τους ξένους- αλλά κυρίως με τους Έλληνες, που ζήσαμε περισσότερες στιγμές στα αποδυτήρια. Με τον Ιωάννη που έχει σταματήσει ήδη το μπάσκετ. Προφανώς τις ατομικές εμφανίσεις στους τελικούς, αλλά και τις κακτήσεις, την EuroLeague, το πρωτάθλημα, το Κύπελλο. Θα είναι κάτι που θα θυμάμαι μέχρι να πεθάνω”.
Για την απόσυρση του Παπαπέτρου: “Ήμουν στην Αμερική τότε. Έγινε απόγευμα αν δεν κάνω λάθος, οπότε εκεί ήταν πρωί όταν το είδα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και σοκαρίστηκα. Δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ. Γνωρίζω τις δυσκολίες που περνούσε καθημερινά για να αγωνίζεται. Το έγραψα και στο ποστ μου.
Ο Ιωάννης ήταν αδερφός στα αποδυτήρια. Ήταν πολύ σημαντική κολώνα για να κρατάμε τα αποδυτήρια ενωμένα. Είναι μια προσωπικότητα, που θα μπορούσε -για μένα- να μείνει κι άλλα χρόνια στον Παναθηναϊκό, γιατί πρεσβεύει το ήθος ενός Παναθηναϊκού. Ένιωσα θλίψη και στεναχώρια. Θα συνεχίσει να είναι αδερφός στη ζωή έξω, αλλά δεν θα έχω στα αποδυτήρια ένα στήριγμα. Είναι μια προσωπικότητα που πρέπει να μείνει στον χώρο και δη στον Παναθηναϊκό.
Τι μήνυμα να του στείλω; Τι λένε (σε αυτές τις περιπτώσεις); Καλός πολίτης; Γιατί στην ουσία είναι 31 χρονών και είναι συνταξιούχος. Να βρει να απασχολεί το μυαλό του, γιατί έχει πολύ καλή νοοτροπία και με ό,τι κι αν ασχοληθεί, θα τα καταφέρει πολύ καλά. Εύχομαι να ακολουθήσει ό,τι αγαπάει και να το στηρίξει μέχρι το τέλος, όπως έκανε και στο μπάσκετ”.
