Ο Δημήτρης Κολοβός παραχώρησε συνέντευξη όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στον Παναθηναϊκό.

Μιλώντας στην εφημερίδα «Livesport» ο πρώην παίκτης του «τριφυλλιού» υπογράμμισε πως την περσινή σεζόν κρίθηκε βιαστικά, καθώς αγωνίζονταν ως εξτρέμ παρά το γεγονός πως δεν είναι η θέση του, ενώ σημείωσε πως το πλάνο τριετίας των Δώνη-Νταμπίζα έπρεπε να στηριχτεί, εξηγώντας πως μετά τις πολλές αλλαγές που έγιναν τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους.  

Ακολουθεί απόσπασμα των δηλώσεών του:

- Τελικά γιατί πήγε στραβά η περσινή σεζόν για σένα;

«Δεν βρήκα ποτέ ρυθμό. Παρότι και ο κόουτς μου είχε πει ότι ήθελε να με χρησιμοποιεί στον άξονα γιατί εκεί είμαι πιο αποδοτικός, αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ. Έπαιξα αριστερά, δεξιά... ουσιαστικά ο κόουτς έψαχνε θέση να με "χωρέσει", αυτό καταλάβαινα. Δεν είμαι παίκτης γραμμής. Και ο κόουτς πέρυσι ήθελε οι εξτρέμ να παίζουν στη γραμμή και οι ακραίοι μπακ να κλείνουν εσωτερικά και το αντίστροφο. Δεν είμαι τόσο εκρηκτικός για να παίζω ως κλασικός εξτρέμ και δυσκολευόμουν πολύ. Νομίζω ότι κρίθηκα βιαστικά. Τουλάχιστον έτσι νιώθω».

- Πώς θα αξιολογούσες συνολικά την περσινή σεζόν για τον Παναθηναϊκό;

«Παρότι συνέβησαν πολλά στη σεζόν, νομίζω είχε θετικό πρόσημο. Η ομάδα μετά τον πρώτο μήνα βρήκε σταθερότητα και σταδιακά έχτισε και αγωνιστική ταυτότητα. Ήταν ανταγωνιστική σε πολλά από τα ντέρμπι, ήταν σταθερή στα πλέι οφ. Ίσως να μπορούσαμε να πάμε καλύτερα στο Κύπελλο, αλλά καθετί περισσότερο απ' αυτό που κατάφερε πέρυσι η ομάδα θα ήταν υπέρβαση».

- Πώς εξηγείς τη φετινή πορεία του Παναθηναϊκού;

«Για μένα έπρεπε να στηριχθεί το αρχικό πλάνο. Δεν είναι δουλειά μου να κρίνω, αλλά άποψή μου είναι πως έπρεπε να στηριχθεί το σχέδιο τριετίας και το δίδυμο Νταμπίζα, Δώνη. Τώρα είναι πολύ πιο δύσκολα για όλους. Και για τον κ. Μπόλονι και για τους παίκτες. Ας μην ξεχνάμε ότι έγιναν πολλές αλλαγές και στο ρόστερ. Καινούργιοι προπονητές, αλλαγές στους τεχνικούς διευθυντές, όλα μαζί... Πολλοί νομίζουν ότι το ελληνικό πρωτάθλημα που το υποτιμούν είναι εύκολο για έναν ξένο παίκτη, όμως πολλές φορές χρειάζονται και κείνοι χρόνο προσαρμογής. Το καταλαβαίνω ότι όλοι έχουν απαιτήσεις, ειδικά οι φίλαθλοι, διότι είναι πολύ μεγάλη ομάδα ο Παναθηναϊκός. Όμως έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, αυτή τη στιγμή πρέπει όλοι να κάνουν υπομονή και να δώσουν χρόνο και στήριξη στους παίκτες και τον κ. Μπόλονι. Δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο τώρα. Αυξήθηκε πολύ το μπάτζετ, αλλά τα λεφτά δεν φέρνουν πάντα την επιτυχία και μόνο στο γήπεδο θα φανεί αν οι επιλογές των αλλαγών ήταν σωστές».

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram  

Στο pod cast του Christopher Vonheim μίλησε ο Γιάννης Αλαφούζος ο οποίος όπως είναι φυσικό ρωτήθηκε και απάντησε για την ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, ανέφερε ως ατύχημα την ανάμειξή του με το «τριφύλλι», ενώ αναφέρθηκε και στη διαφθορά που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αναλυτικά: 

-Τι σας αγχώνει περισσότερο στη ζωή σας; Να είστε ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού ή να ασχολείστε με τη ναυτιλιακή επιχείρηση σας, που είναι οικογενειακή;

«Φυσικά, το να έχω τον Παναθηναϊκό. Δυστυχώς. Η ανάμειξη μου στον Παναθηναϊκό ήταν ατύχημα. Η ενασχόληση με τη ναυτιλιακή, όχι. Την επέλεξα τη δουλειά μου».

-Επειδή υπάρχουν πολλοί που αγαπούν το ποδόσφαιρο, μπορείτε να εξηγήσετε τη δήλωση σας ότι θα αποχωρούσατε από τον Παναθηναϊκό, επειδή τα προβλήματα ήταν τόσο βαθιά που δεν μπορούσατε να τα φτιάξετε; Παρότι προσπαθήσατε, δεν καταφέρατε να τα φτιάξετε.

«Τα τελευταία 2-3 χρόνια τα πράγματα πάνε καλύτερα. Αλλά τα τελευταία 15-20 χρόνια υπήρχε μεγάλη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα γήπεδα ήταν γεμάτα κόσμο στα τέλη του ’90 και στις αρχές του 2000, αλλά την τελευταία δεκαετία τα γήπεδα είναι άδεια γιατί κανένας δεν εμπιστεύεται τα αποτελέσματα. Οι διαιτητές ήταν κακοί κ.α. Την τελευταία τριετία έχει καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους και όλα έχουν βελτιωθεί. Ευτυχώς, το ποδόσφαιρο έχει γίνει πιο διαχειρίσιμο στην Ελλάδα».

-Για να το διευκρινίσουμε εννοείται τη βιομηχανία του στοιχήματος; Ότι άνθρωποι πόνταραν σε παιχνίδια;

«Όχι. Πρώτα απ’ όλα ήταν η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Για παράδειγμα στα τηλεοπτικά, οι 3-4 μεγάλες ελληνικές ομάδες κερδίζουν από 5 μέχρι 10 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ανάλογα τη θέση τους. Η συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αποφέρει 30 εκατομμύρια ευρώ και περισσότερα, κέρδη από τα εισιτήρια, υπεραξία στους παίκτες που θα πουλήσεις.

Νομίζω ότι κάποιοι άνθρωποι επιχειρούσαν να κερδίσουν το πρωτάθλημα κάθε χρόνο, για να κερδίσουν χρήματα. Αυτό έχει συμβεί και αυτές οι ομάδες ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικές από τις άλλες. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Πριν μία δεκαετία ξέσπασε και η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ελλάδα, οπότε αυτό προκάλεσε περαιτέρω μείωση των εσόδων από τη διαφήμιση, τους χορηγούς. Αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει πολύ το ποδόσφαιρο».

-Εάν έχει καταλάβει σωστά, τρέχατε στα 100 μέτρα. Ποια ήταν η καλύτερη επίδοση σας;

«Δεν ήμουν τόσο γρήγορος. Είχα καλύτερο χρόνο τα 10,9 δευτερόλεπτα».

-Συνεχίζει το τρέξιμο να είναι το χόμπι σας ή προτιμάτε το ποδόσφαιρο;

«Συνεχίζω να τρέχω για να είμαι σε καλή κατάσταση, αλλά όχι σε μεγάλες αποστάσεις πλέον. Είναι και θέμα ηλικίας, δεν έχω επιλογή. Το τρέξιμο είναι ένας σύντροφος μου όταν βιώνω στρεσογόνες καταστάσεις».

Δείτε τη συνέντευξη 

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram

O Νεμάνια Νέντοβιτς το πρωί της Τετάρτης (12/8)  βρέθηκε στο ΟΑΚΑ προκειμένου να υποβληθεί σε τεστ για Covid-19 και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους νέους του συμπαίκτες και προπονητές, αλλά και να μιλήσει για το νέο κεφάλαιο που ανοίγεται στην καριέρα του.

«Ήταν αρκετά μακρύ το ταξίδι μου, αλλά όταν κάτι είναι νέο, όταν ο δρόμος είναι κάτι νέο για σένα, όλα είναι πιο ενδιαφέροντα. Εγώ και η σύζυγός μου είμαστε ενθουσιασμένοι που είμαστε εδώ», δήλωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας και συνέχισε: «Μετά από πέντε μήνες χωρίς μπάσκετ ανυπομονώ να ξεκινήσω τις προπονήσεις και τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που είμαι εδώ».

Ο 29άχρονος γκαρντ συνάντησε τους νέους του συμπαίκτες και οι πρώτες του εντυπώσεις ήταν εξαιρετικές. «Νιώθω υπέροχα μαζί με τους νέους μου συμπαίκτες. Είχα επικοινωνήσει με κάποιους μέσω Instagram και ο Παπαπέτρου, ο αρχηγός μας, μου είπε ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια “οικογένεια”, κάτι που διαπίστωσα από την πρώτη μου κιόλας ημέρα εδώ. Νιώθω εξαιρετικά επειδή βρίσκομαι σε ένα κλαμπ με τόσο μεγάλη παράδοση και υπέροχο κοινό».

Κλείνοντας τις δηλώσεις του ο Νεμάνια Νέντοβιτς αναφέρθηκε στους στόχους του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ: «Θέλω να επανέλθω στο επίπεδο που ήμουν μέχρι πριν από δύο χρόνια. Είχα ορισμένα ups and downs την τελευταία διετία και αυτή είναι μια νέα αρχή για μένα. Βέβαια, το πιο σημαντικό κομμάτι είναι η ομάδα γι’ αυτό και ο βασικός μου στόχος είναι να έχω καλά αποτελέσματα με τον Παναθηναϊκό, ειδικά στην Ευρωλίγκα. Πρέπει να πάμε βήμα-βήμα, αρχικά να προσπαθήσουμε να προκριθούμε στο Top-8 και μετά θα δούμε».  

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram

Μια έφ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε στην διαδικτυακή εκπομπή «Face2Face» του sdna.gr και στο συνάδελφο Βασίλη Βέργη ο Αργύρης Πεδουλάκης. Ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα, αποκάλυψε πως αποχώρησε από το «τριφύλλι» για να κάνει καλό στην ομάδα, ενώ σημείωσε πως από την πλευρά του κόσμου υπήρξε μανία με τον ερχομό του εξαιρετικού επαγγελματία όπως τον χαρακτήρισε, Τζίμερ Φριντέτ, με αποτέλεσμα κάποιοι οπαδοί κατά τη διάρκεια του ματς με την Εφές να βρεθούν πίσω από τον πάγκο και να βρίζουν τον Ταϊρίς Ράις καθώς ήθελαν να δουν τον Φριντέτ να αγωνίζεται στη θέση του.

Παράλληλα ο Έλληνας κόουτς εξήγησε και την απόφασή του να πάει με μία πεντάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ματς κόντρα στην Άλμπα Βερολίνου, ενώ μίλησε ακόμα για τον Νικ Καλάθη, τον κορωνοϊό, την Ευρωλίγκα και άλλα πολλά.    

Αναλυτικά όσα είπε

Για τις ημέρες της... καραντίνας: «Πάντα υπάρχουν δυο όψεις και πρέπει να κοιτάξεις τα θετικά. Πέραν του τραγικού της υπόθεσης, είναι ευκαιρία να γίνουμε πιο σοφοί και πιο δυνατοί. Εμείς πολλές φορές λείπουμε αρκετό καιρό. Έχουμε αυτή την εμπειρία». 

Για τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας: «Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Για πρώτη φορά ζούμε το τώρα. Είναι σαν να έχει σταματήσει η γη. Δεν μπορείς να κάνεις σχέδια. Δεν έχουμε στοιχεία, κάθε δυο - τρεις μέρες αλλάζουν τα δεδομένα. Θα κοπεί χρήματα, πληθωρισμός. Δεν νομίζω πως θα αντιδράσουν οι Γερμανοί, καταναλωτές θέλουν. Αυτό θα γίνει, δεν υπάρχει άλλη λύση, θα κοπεί χρήμα». 

Για την μετάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων: «Έπρεπε να γίνει. Δεν το συζητάμε. Και το θέμα της ΔΟΕ και το θέμα της Euroleague αναδεικνύει πως το εμπορικό κομμάτι είναι πιο δυνατό από το ανθρώπινο. Στο παιχνίδι Μιλάνο - Ολυμπιακός πάρθηκαν τραγικές και απάνθρωπες αποφάσεις από την Euroleague». 

Για την Euroleague και τις αποφάσεις της: «Έχουν βάλει τα οικονομικά στοιχεία πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Απλά παρουσιάστηκε και φάνηκε. Αυτό υφίσταται. Το πρόγραμμα δεν έχει σεβασμό προς τον παίκτη. Τους ενδιαφέρει μόνο το εμπορικό κομμάτι. Έτσι πέφτει και το προϊόν βέβαια. Τα παιδιά είναι κουρασμένα. Μαϊμουδίζουμε απέναντι στην Αμερική, αντιγράφοντας το ΝΒΑ. Στην Ευρώπη ο φίλαθλος είναι δεμένος με τον σύλλογο, στις ΗΠΑ με το πρόσωπο. Εμείς εδώ είμαστε με το σύνολο. Αν φύγει ο Ρονάλντο από τη Ρεάλ, ο οπαδός δεν θα γίνει Γιουβέντους. Στο ΝΒΑ αυτό γίνεται».

Για την κλειστή λίγκα της Euroleague: «Το ΝΒΑ έχει παραγωγή με παράδοση. Του δίνουν σημασία, είναι σε υψηλό επίπεδο. Μιλάω για το κολεγιακό. Εδώ στην Ευρώπη ποιος θα παράγει; Οι Αμερικανοί είναι έξυπνοι. Είναι θέσεις εργασίας. Εμείς αν το κάνουμε, ποιος θα παράγει; Έχουμε το μοντέλο που θα παράγει τα παιδιά που είναι από πίσω και μπορούν να γίνουν επαγγελματίες;».

Για την... παράταση της σεζόν και αν είναι εφικτό αυτό αγωνιστικά: «Δεν είναι εφικτό. Τα παιδιά θα είναι έναν μήνα έξω. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει κανείς στο γήπεδο. Αυτό μας δείχνουν τα στοιχεία, κανείς δεν θα ταξιδέψει μέχρι τέλη Απριλίου ή Μαΐου. Βλέπετε τι γίνεται στην Ισπανία. Η χρονιά είναι χαμένη. Το κάνουν αυτό για τους χορηγούς. Μήπως βρουν ένα μοντέλο τον Ιούνιο και μειώσουν τη χασούρα. Οι παίκτες θέλουν 15 μέρες για να μπορούν να τρέχουν χωρίς να φουσκώνουν. Τίποτα άλλο δεν λέω. Απλά για να μπορούν να είναι στο γήπεδο. Αλλιώς στα 2' θα ζητούν αλλαγές. Είναι αστείο να το συζητάμε. Θα υπάρχουν τραυματισμοί και προβλήματα. Αν γίνει, θα γίνει για τον λόγο που ανέφερα». 

Για την οριστική διακοπή στην Α1 και το «πάγωμα» των συμβολαίων: «Είναι η φύση του αθλήματος. Το μπάσκετ θέλει γρήγορες αποφάσεις. Έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές. Δεν είναι πάντα σωστές. Μιλάμε για ταχύτητα. Μαθαίνεις να παίρνεις πιο σωστή απόφαση. Όσοι νομίζουν πως θα συνεχιστεί το πρωτάθλημα είναι θέμα ελπίδας ή προσπαθούν να κρατήσουν τις χορηγίες. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει, με βάση αυτά που λένε οι γιατροί. Μία απόφαση που θα είναι win-win, με τον ΕΣΑΚΕ και τους παίκτες, είναι στους τρεις μήνες που μένουν να πληρωθούν τον 1,5. Πρέπει να κρατηθεί ζωντανό και το πρωτάθλημα. Αν πεθάνει η αγελάδα, μετά δεν παράγει γάλα. Μέτρο, win-win, στην μέση και οι δύο. Στο τέλος νομίζω θα το βρουν». 

Για το νέο σχέδιο της Basket League και όσα γράφτηκαν στο πρόσφατο «Slam Dunk»: «Αρχικά, ζούμε τώρα υποδεέστρες συνθήκες. Είναι λογικό να μην πέσει κανείς, αφού δεν τελειώσει το πρωτάθλημα. Δεν θα γίνει μέσα στο γήπεδο. Είναι μια παρένθεση που πρέπει να συμβεί. Διαφωνώ με την κλειστή λίγκα. Θα υπάρχουν ομάδες, οι οποίες αφού δεν θα πέσουν, θα τα παρατήσουν. Θα το λένε ανανέωση. Θα χάνει το άθλημα. Δεν έχει και κίνητρο μετά, για τις ομάδες που είναι από κάτω. Το Λαύριο, για παράδειγμα, έχει μια αξιοπρεπή πορεία. Αν δεν έχει αυτό το στοιχείο, δεν θα έχει κίνητρο. Το κίνητρο είναι σημαντικό στη ζωή». 

Για την απουσία του Ολυμπιακού από το πρωτάθλημα: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που διαφωνεί πως χάθηκαν πράγματα για το πρωτάθλημα». 

Για το επίπεδο της Euroleague: «Η Euroleague είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Διαφωνώ με τις διαβολοβδομάδες, γιατί δεν προσφέρουν πράγματα στους παίκτες. Όσον αφορά το υπόλοιπο κομμάτι, η Euroleague είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο».

Για την πορεία της Φενέρμπαχτσε: «Έχασε δυο βασικούς παίκτες. Είναι ένα δύσκολο κομμάτι. Ο Ζοτς χτίζει τις ομάδες με έναν τρόπο που μοιάζουν με ορχήστρα. Αυτό έχει κόστος, είναι δύσκολο. Είχε πράγματα φέτος που έπρεπε να τα δουλέψει, δεν του βγήκαν. Ήταν θέμα χρόνου». 

Για το αν αιφνιδιάστηκε από το «διαζύγιο» Παναθηναϊκού - Πιτίνο: «Έγινε λόγω του θέματος που δημιουργήθηκε με τον κορωνοϊό, νομίζω. Δεν με αιφνιδίασε. Λογικό να θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του, είναι σε μεγάλη ηλικία, στις ευπαθείς ομάδες. Μιλάμε για το γιατί έφυγε τώρα. Δεν αιφνιδιάζω. Ο Ρικ έχει επικοινωνιακό ταλέντο. Ο χώρος του είναι το κολεγιακό μπάσκετ, εκεί νιώθει καλύτερα. Εκεί είσαι δάσκαλος, σε σέβονται. Αυτό του αρέσει, αυτό είναι όλη η ζωή του». 

Για τις διαφορές στις δύο θητείες του Πιτίνο: «Πέρυσι ήταν μια ομάδα που μπορούσε να βγάλει περισσότερη ενέργεια στην άμυνα, με παίκτες σαν τον Θανάση. Η ομάδα, όμως, υστερούσε στο σουτ. Το επιθετικό κομμάτι δεν άλλαξε τόσο. Φέτος δεν έβγαλε το επιθετικό κομμάτι μέσω του αμυντικού. Είχε κακές επιλογές στην επίθεση». 

Για την αποχώρησή του από το «τριφύλλι» τον Νοέμβριο του 2019: «Υπήρχε μια ατμόσφαιρα που έκανε κακό στην ομάδα. Αυτό εκτίμησα. Ατμόσφαιρα μέσα στο γήπεδο. Και με συναδέλφους σου και με sites, μια γενικότερη ατμόσφαιρα, που δεν έκανε καλό στον σύλλογο. Υπήρχε μια προκατάληψη, που έβγαινε και στο παρκέ. 

Η απόφασή μου να φύγω ήταν στο παιχνίδι με την Εφές. Μίλησα και με τον Μάνο Παπαδόπουλο τότε. Είχαν έρθει πίσω από τον πάγκο, δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Μπορώ να αντέξω τι μου λένε, το έχω περάσει ξανά. Ήρθε κόσμος από πίσω και έβριζε τον Ράις. Ο Ράις σε εκείνο το ματς ήταν ο καλύτερος, εκείνος που καθάρισε την Εφές. Τον έβριζαν, γιατί ήθελαν να παίξει ο Φριντέτ. Υπήρχε αυτή η μανία με τον Φριντέτ. Εξαιρετικό παιδί, αλλά δεν ήταν έτοιμος να παίξει στα τελευταία 5'. Για παράδειγμα, ζήτησε time out. Του βγήκε η συνήθεια. Ο κόσμος είχε μια Φριντετομανία και νόμιζε πως έτσι θα προχωρήσει ο Παναθηναϊκός. Από όσα γράφονταν το καλοκαίρι νόμιζε ο κόσμος πως θα έρθει ο Τζόρνταν και εγώ τον κρατούσα. Ο Τζίμερ είναι εξαιρετικός επαγγελματίας. Έπαιζε 22' μέσο όρο. Όμως, έβριζαν παίκτη μου. Ήταν πρωτόγνωρο. Οι Παναθηναϊκοί στέκονται στην ομάδα, είναι κοντά. Μπορείς να τα "χώσεις" στον προπονητή και τον πρόεδρο, έχω μάθει να ζω με αυτά. Όμως, έβριζαν παίκτη. Ήταν πολύ σοβαρό, για τη δική μου φιλοσοφία.

Να αποκαλύψω πως όταν το είπα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, μου είπε να συνεχίσουμε, πως θα στηρίξει την προσπάθεια. Θεώρησα πως η παρουσία μου θα κάνει περισσότερο κακό. Ήθελα να κάνω καλό στο σύλλογο. Μίλησα με τον Δημήτρη μετά το ματς με την Άλμπα. Του είπα πως έχουμε δυνατότητες, αλλά η πορεία μου με αυτή την ατμόσφαιρα κάνει κακό. Ο Παναθηναϊκός τα προηγούμενα χρόνια έχανε από το αεροπλάνο. Φέτος ήταν μέσα σε όλα ματς. Προσπαθούσε να επιβάλει τον ρυθμό του, είχε σχήματα. Βελτιώνονταν παιδιά, όπως ο Παπαπέτρου, ο Μήτογλου, ο Παπαγιάννης, ο Ουάιλι. Είναι μονόδρομος αυτό. Ζούμε σε μια άλλη εποχή. Και εγώ θέλω το εμβόλιο τώρα. Δεν υπάρχει όμως. Ήταν ανθρωποφαγία, έκανε κακό στο σύνολο». 

Για τους λόγους που επέστρεψε: «Δεν μπορώ να πω "όχι". Η σχέση μου με τον Παναθηναϊκό και την οικογένεια Γιαννακόπουλου είναι τέτοια που δεν μπορώ να πω "όχι". Δεν είναι θέμα "στρατιώτη". Δεν το αποδέχομαι. Έχω παίξει στον Παναθηναϊκό και το Περιστέρι. Και το Περιστέρι το βοήθησα το '10, έβαλα χρήματα από την τσέπη μου, για να μην πάει φυλακή ένας άνθρωπος που ήξερα από παιδί. Δεν μπορούσα να πω "όχι" στον Δημήτρη. Τον ξέρω από 12 ετών. Κοιταζόμαστε στα μάτια. Οι σύλλογοι είναι πάνω από τα άτομα. Οι σύλλογοι που σου έχουν προσφέρει να χτιστείς ως άνθρωπος, σε έχουν βοηθήσει, δεν μπορείς να τους αρνηθείς. Δεν λειτούργησα ποτέ έτσι. Πάντα λειτουργώ με τον ιστορικό μου κόσμο, την ανάγκη μου να δένομαι με τις ομάδες. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου». 

Για το αν περίμενε αυτή την «ανθρωποφαγία»: «Εγώ δεν έχω φοβηθεί στη ζωή μου. Όταν θα φοβηθώ, θα φύγω. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να πάνε σούπερ μάρκετ. Τι να φοβηθώ; Αλλά για το "στρατιώτης"... Ο κόσμος το παίρνει διαφορετικά. Αγαπώ, σέβομαι και εκτιμώ τις ομάδες που με διαμόρφωσαν. Τις έχω στην καρδιά μου». 

Για την αίσθηση πως ο Πιτίνο έχει διαμορφώσει ένα μέρος του φετινού ρόστερ (Φριντέτ, Ουάιλι, Τζόνσον): «Ο Ουάιλι ήταν στην ομάδα όταν πήγα. Όμως, είναι μικροπρέπεια να μεταφέρω αλλού τις ευθύνες. Το μπάσκετ είναι δύσκολο άθλημα. Το καταλαβαίνουν οι αθλητές και οι προπονητές και λίγο οι δημοσιογράφοι. Το μπάσκετ θέλει υπομονή. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει έναν προπονητή που δεν ακούει τίποτα, θα κλείσει τα αυτιά του και θα χτίσει. Αυτό γίνεται συνέχεια. Πρέπει να βρει η ομάδα έναν προπονητή που θα τον εμπιστεύεται. Δεν πρόκειται να μπω στην κουβέντα για ρόστερ. Ο προπονητής φταίει. Όμως, το πρόβλημα δεν ήταν οι παίκτες. Για παράδειγμα, ο Τζόνσον ήρθε με 500χιλ. στην Ελλάδα. Ήθελε χρόνο, αλλά και κατεύθυνση. Στον Παπαπέτρου αλλάξαμε το σουτ, είναι κοντά στο 40% φέτος. Έπρεπε να δουλέψει ένα πρόγραμμα, ανέβαινε συνέχεια. Ο Μήτογλου μπορεί να βελτιωθεί. Όταν είπα πως ο Παπαγιάννης ήρθε υπέρβαρος δεν το είπα για κακό. Δικό μου παιδί ήταν. Πρέπει να τους λες την αλήθεια». 

Για το επιθετικό ρόστερ του Παναθηναϊκού με έναν προπονητή που λατρεύει την άμυνα: «Αυτό είναι αλήθεια. Είχε μία από τις καλύτερες επιθέσεις και έπρεπε να συνεχίσει να δουλεύει στο αμυντικό κομμάτι. Θέλαμε έναν αμυντικογενή παίκτη, μετά τον τραυματισμό του Αθηναίου και επειδή ο Παππάς θα αργούσε να επανέλθει. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να χτίσει μια βάση με 24χρονους: Παπαπέτρου, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Ουάιλι, Μπέντιλ».

Για την απουσία ενός ακόμα γκαρντ και για τη συζήτηση για τη θέση «5»: «Το ένα το είπαμε. Στο "5" κάποια παιδιά μπορούσαν να πάρουν χρόνο και να βελτιωθούν. Οι καλοί γκαρντ αυτή τη στιγμή κοστίζουν πολλά χρήματα. Δεν είναι εύκολο. Οι πλέι μέικερ και οι σέντερ είναι οι πιο δύσκολοι στην Ευρώπη». 

Για το αν έπρεπε να πάρει έναν άλλον σέντερ: «Ο Ουάιλι ανέβαινε. Έπρεπε να ανέβει ο Παπαγιάννης. Ήρθε +6-7 κιλά. Μετά ανέβηκε. Μπορώ να σας πω άλλα προβλήματα, χίλια πράγματα. Δεν νομίζω πως το μέγιστο πρόβλημα ήταν αυτό. Παίρνεις έναν παίκτη και το λύνεις. Όμως, παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Δηλαδή, για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, αυτό σημαίνει άλλα 2-2,5 εκατομμύρια με τη φορολογία». 

Για το αν μοιράστηκαν σωστά τα χρήματα στο ρόστερ: «Δεν είναι όλα έτσι. Ο Τζόνσον έχει συμβόλαιο με 500χιλ. Σας λέω τι ξέρω, το έκανα το συμβόλαιο. Του Καλάθη το συμβόλαιο υπήρχε. Τα παιδιά που ήρθαν ήταν με τα λεφτά που μπορούσε να πάει ο Παναθηναϊκός. Με αυτά έπρεπε να πορευτούμε και καλά κάναμε». 

Για το αν συμπιέζουν τις επιλογές του υπόλοιπου ρόστερ τα χρήματα του Νικ Καλάθη: «Είναι ένα συμβόλαιο, το έχουν υπογράψει και πρέπει να το τιμήσεις. Ένα συμβόλαιο στο 1εκατ., κοστίζει εδώ κοντά στα 2εκατ. λόγω της φορολογίας. Αυτές είναι οι τιμές στην Ευρώπη. Πρέπει να προσαρμοστούμε, όχι όμως να βαρέσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο. Δεν μπορούμε να χαλάσουμε 25εκατ. Δεν χτίζονται έτσι οι ομάδες, δεν είναι σίγουρο το αποτέλεσμα. Κι άλλοι βάζουν χρήματα. Και 50εκατ. να βάλεις, πάλι δεν στο λέει κανείς πως θα το πάρεις. Δεν θέλω να μπω στην κουβέντα για τα χρήματα του Νικ. Το πρόβλημα ήταν η εφορία. Ο κόσμος λέει 1εκατ. Μα δεν είναι έτσι. Τώρα άλλαξε αυτό. Δίνει δυνατότητα στις ομάδες να αναπνεύσουν. Στην Τουρκία και στη Ρωσία ήταν στο 10%, εμάς κοντά στο 80%». 

Για τον Παναθηναϊκό, που είναι η «ομάδα του Καλάθη»: «Όλα τα χρόνια δεν γίνεται αυτό; Και πέρυσι έγινε και πρόπερσι. Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου. Αν ο Νικ αποφασίσει να παίξει πλέι μέικερ, ο Παναθηναϊκός θα αλλάξει. Τον αγαπώ και πάντα πρέπει να λες αυτό που πρέπει να ακούσουν, όχι αυτό που θέλουν. Αυτό που λέτε δεν είναι μόνο αδυναμία του Παναθηναϊκού. Οδηγεί και ο Νικ την ομάδα εκεί. Το έχουμε συζητήσει. Παίζει με την συνήθεια, αυτό θέλει χρόνο. Κάποιες φορές τον μπλοκάρει αυτό, γιατί ήθελε να αλλάξει τον τρόπο. Το παθαίνουν όλοι οι παίκτες αυτό. Ο Νικ είναι ο κορυφαίος πλέι μέικερ στην Ευρώπη, βάζει και το αμυντικό κομμάτι. Αν αποφασίσει να παίξει πλέι μέικερ, ο Παναθηναϊκός θα αλλάξει. Έχει μεγαλώσει στην Αμερική, έχει τη φιλοσοφία του ΝΒΑ. Εκεί ο καλός παίκτης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Αν ο Νικ βάλει λίγο μέτρο και το δει περισσότερο ως πλέι μέικερ, θα κάνει έναν άλλον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω κατά πόσο θα του αναγνωριστεί αυτό όμως. 

Θα σας πω δυο παιχνίδια, με ομάδες που παίζουν τακτικά. Δηλαδή με την ΤΣΣΚΑ. Στο πρώτο ματς στη Ρωσία, στον Α' Γύρο, ο Ιτούδης τον έπαιξε over στα pick 'n roll. Δείτε τα νούμερά του. Τώρα στο ΟΑΚΑ τον έπαιξε under, του άφησε το σουτ. Αυτό είναι. Το είδατε». 

Για το αν ο Καλάθης μπορεί να γίνει ένα από τα καλύτερα εργαλεία της ομάδας: «Ο Παναθηναϊκός έχει την εμπειρία και τους ανθρώπους να το κάνει αυτό. Είναι ορατό από όλους πως πρέπει να βγουν κι άλλοι μπροστά. Να παίξει εκείνος περισσότερο ως πλέι μέικερ. Δεν ακούγεται ωραίο το "ομάδα του Καλάθη". Ο Νικ είναι ο πολυτιμότερος της ομάδας. Όταν το καταλάβει και δεν ψάχνει να το αποδείξει και παίξει ως πλέι μέικερ, θα δείτε άλλη ομάδα και άλλο παίκτη. Φάνηκε και στην Εθνική αυτό, που ήταν σταρ ο Αντετοκούνμπο. Ο Νικ έκανε καταπληκτικά παιχνίδια». 

Για την εικόνα του Ταϊρίς Ράις: «Τον πήραμε πριν από τον Φριντέτ. Είναι καλός στο 1vs1. Ο Παναθηναϊκός με τους γκαρντ που είχε και μετά το χιαστό του Παππά δεν είχε γκαρντ για το 1vs1. Αυτό το έχει ο Ράις, θυμηθείτε το ματς με τον Ολυμπιακό. Δεν κοιτάω τους 41 πόντους. Ο Ολυμπιακός έπαιζε αλλαγές στα pick 'n roll. Ο Νικ δεν είναι τόσο καλός στις αλλαγές. Ο Ράις ζεσταινόταν και δεν τον σταματούσε κανείς. Γι' αυτό ήρθε στην ομάδα, ήταν ένα εργαλείο, value for money. Πολύ καλή προσθήκη κατά τη γνώμη μου». 

Για την... τρύπα στην άμυνα με Ράις - Φριντέτ: «Αυτό είναι ένα θέμα. Θα έπρεπε να είναι λίγο χρόνο μαζί μέσα. Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν αμυντικογενή πόιντ γκαρντ, που θα έπαιζε μαζί με τον Ράις. Αυτό τον ρόλο θα είχε ο Αθηναίου. Μετά θέλαμε άλλο ένα παιδί. Και μετά θα τελείωναν σε κάποια ματς οι Ράις - Καλάθης. Όταν ο Ράις παίζει με τον Νικ είναι καλός». 

Για το μεγάλο συμβόλαιο του Φριντέτ και αν συμφωνούσε να δοθούν αυτά τα χρήματα: «Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία του τι κουβέντες έγιναν. Συμφωνούσα. Θέλαμε έναν σκόρερ δίπλα στον Καλάθη, που να έχει σουτ». 

Για την αμυντική του προσπάθεια: «Αλήθεια, στην άμυνα δεν είναι καλός. Όμως, ήθελε να μάθει. Εκτιμώ ότι από ένα σημείο και μετά βγήκε έξω από το παιχνίδι. Μετά ο ίδιος βλέποντάς το μπήκε σε μια διαδικασία και όταν έμπαινε μέσα, έπαιρνε την μπάλα και σούταρε. Αυτή είναι η αντίδραση των σκόρερ. Βγήκε έξω από την ομάδα ουσιαστικά. Ήταν έξω. Αυτό του έφερε εκνευρισμό. Συνήθως έτσι αντιδρούν οι σκόρερ». 

Για τον αγώνα με την Άλμπα Βερολίνου και την επιμονή στους πέντε παίκτες: «Είναι απλό, πολύ απλό. Δεν το έχω πει, αλλά το έχω κάνει ξανά. Όμως, στον Παναθηναϊκό υπάρχουν τα φώτα. Θεωρώ πως μια ομάδα περπατάει βιωματικά. Στην άμυνα δεν αντιδρούσαμε. Είχαμε μάθει να παίζουμε 2-3' και μετά να πηγάινουμε στη συνήθειά μας. Δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι. Είχαμε φάει 60 πόντους, τα είχαν βάλει όλα. Δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι στο αμυντικό κομμάτι. Τους είχα πει πως όποιος δεν παίζει άμυνα, δεν θα παίξει μαζί μου. Ήταν βιωματικό. Θα πηγαίναμε με έξι άτομα όλο το παιχνίδι. Μόνο έτσι περνάει στους παίκτες. Αν δεν υπάρξει τιμωρία, δεν χτίζεις ομάδα. Το έχω κάνει πολλές φορές. Το ρίσκο το λες μετά. Το είχαμε πάθει και την πρώτη χρονιά αυτό. Πρέπει να βάλεις αρχές στην ομάδα. Αν δεν γίνει κάτι, θα υπάρξει τιμωρία. Για παράδειγμα, μόλις μπήκε το πρόστιμα των 150 ευρώ, υπάκουσαν οι περισσότεροι στην απαγόρευση. Μια ομάδα δεν είναι κουμπί που το πατάς. Θέλει τρεις μήνες να παίζει, να βλέπει βίντεο. Είναι λάθος δικός σας, των δημοσιογράφων. Το μπάσκετ είναι το μοναδικό που πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη. Η δική σας ανάγκη έχει δώσει πίεση στο άθλημα. Τον Φεβρουάριο θα μπορούσε να βγάλει αυτά που ήθελε. Έτσι έκανε και το '12-'13». 

Για το τι ακούστηκε για τον ίδιο μετά το ματς με την Άλμπα: «Τώρα αυτός που τα ξέρει όλα είναι όποιος γράφει με ψευδώνυμο. Τιμώ όσους μου κάνουν κριτική με το όνομά τους. Δεν έχω πάρει ποτέ κάποιον δημοσιογράφο να του πω κάτι, εκτός αν είναι ηθικό. Τώρα με τα ψεύτικα προφίλ, που δημιουργούν κλίμα, πολιτικό και αθλητικό, για να διαμορφώσουν καταστάσεις... Δεν με ακουμπούν εμένα αυτά. Εγώ ξέρω πώς χωρίσαμε». 

Για το αν θα πήγαινε ξανά στον Παναθηναϊκό: «Νομίζω πως όχι. Δεν είναι καλό για κανέναν. Εγώ έκανα την προσπάθειά μου». 

Για το τι δεν θα έκανε, αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω και για τι θα επέμενε περισσότερο: «Είχα πει δημόσια πως θέλαμε άλλον έναν γκαρντ. Μας ήρθε το πρόβλημα με τον Αθηναίου. Χρειαζόμασταν έναν παίκτη. Η ομάδα είναι ένα ζυμάρι, την πλάθεις. Εγώ πιστεύω στο σύνολο. Νομίζω πως ο Παναθηναϊκός δεν είναι σύνολο. Όταν γίνει, θα διεκδικήσει πράγματα. Εμείς το πετύχαμε αυτό. Είχαμε καλό κλίμα μεταξύ των παικτών μετά από χρόνια. Ο ένας σεβόταν τον άλλον. Είχαμε παιδιά με κίνητρο να βελτιωθούν. Όλοι κάνουμε λάθη. Θα διορθώνονταν μέσα στη σεζόν, βλέποντας και το πώς αντιδρά ο καθένας στη φανέλα του Παναθηναϊκού και την πίεση. Δεν είναι εύκολο».

Για τον Γιώργο Παπαγιάννη: «Ο Παπαγιάννης έχασε τα κιλά, έκανε καλά παιχνίδια. Θέλει σταθερότητα. Είναι 22-23 ετών. Είναι ψηλός, αργούν οι ψηλοί. Θέλει τον χρόνο του και αγωνιστικές εμπειρίες. Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη του χρονιά. Θέλει υπομονή ο Γιώργος. Θα είναι εκεί, πύργος. Θα βελτιώνεται. Το καλύτερο μπάσκετ το παίζεις στα 26-27-28, όταν ωριμάζεις. Θέλει λίγο σπρώξιμο, αλλά δουλεύει. Αν τον στριμώξεις ειδικά. Αυτό συμβαίνει με όλους τους ψηλούς. Είναι και ένα παιδί 22-23 χρόνων. Αυτή τη δουλειά θα την κάνει για 10 χρόνια. Για να είναι στον Παναθηναϊκό είναι στους 10-15 καλύτερους Έλληνες. 

Οι δέκα καλύτεροι δημοσιογράφοι παίρνουν λιγότερα από τον Παπαγιάννη; Μισό λεπτό... Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ είναι σαν τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ποδόσφαιρο. Παίζεις στον Παναθηναϊκό, όχι στη Βιλερμπάν. Δεν τον σπρώχνεις. Όσοι ζουν από μέσα το καταλαβαίνουν. Τα παιδιά παίζουν 11,5 μήνες τον χρόνο. Πότε θα βελτιωθείς; Αν πλακωθείς στα βάρη θα χάσεις στο σουτ. Πότε θα βελτιωθεί; Για πείτε μου. Να τον κρεμάσουμε τον Παπαγιάννη. Αν πει ότι δεν πάει ένα καλοκαίρι στην Εθνική, θα τον πείτε προδότη. Καταλάβατε; Έχουμε στήσει ένα περίεργο πράγμα για τους αθλητές. Το κάνουν από 16 ετών. Πότε θα βελτιωθούν αυτά τα παιδιά;

Μπορεί ο μπασκετμπολίστας να πάρει 1,5 μήνα να δουλέψει; Δεν μπορεί. Κάθε καλοκαίρι ο διεθνής παίκτης στο μπάσκετ έχει διοργανώσεις. Κάτι που δεν έχει το ποδόσφαιρο. Κρίνουμε τον Παπαγιάννη, χωρίς να του δώσουμε τη δυνατότητα να βελτιωθεί. Γι' αυτό και είπα λίγο σπρώξιμο. Είναι κορεσμένοι και οι παίκτες. Και οι επαγγελματίες παίρνουν ένα μήνα διακοπές. Η Euroleague όπως γίνεται σε σκοτώνει». 

Για τον Ντίνο Μήτογλου: «Είναι ένα παιδί που μπορεί να παίξει δυο θέσεις. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος, εξαιρετικό παιδί, όπως και όλοι οι Έλληνες του Παναθηναϊκού. Πολύ καλό σουτ, εξαιρετικό ριμπάουντ. Πρέπει να βελτιώσει το low post και το ξέρει, το δουλεύει. Πρέπει να πάρει παιχνίδια για να διαβάζει καλύτερα. Είχε λίγο αλαλούμ στην αρχή για το τι θα κάνει. Ήθελε να φάει τη θάλασσα με ένα κουτάλι. Απλά πράγματα, άρχισε και βελτιωνόταν. Νομίζω πως η επόμενη τριάδα είναι Παπαπέτρου - Μήτογλου - Παπαγιάννης. Εκεί θα στηριχτεί ο Παναθηναϊκός. 

Για εμένα δεν υπάρχουν θέσεις, το είπα το 1997. Αν παίξει έναν 2,15μ. στο "5", θα τον βγάλει στο τρίποντο. Δεν υπάρχουν κλασικές θέσεις. Αυτές είναι για να σχεδιάζεις μέσα στο γήπεδο. Μπορεί να τις παίξει και τις δύο ο Ντίνος. Κάνει ένα τεχνικό λάθος στα πόδια, στα πλάγια βήματα. Όλος ο χρόνος είναι μπροστά του, δουλεύει». 

Για τον Νίκο Παππά: «Ο Νίκος είναι ένα συναισθηματικό παιδί. Είναι ευάλωτος μέσα του, τον ενοχλούν πράγματα. Γι' αυτό και αντιδράει. Ειδικά την τελευταία φορά που συνεργαστήκαμε ήταν κύριος. Δούλευε αρκετά, προσπαθούσε, ήταν εκεί, μέρος της ομάδας. Ξέρεις τι έχει πάθει ο Νίκος; Τον λύκο με τα πρόβατα. Κουβαλάει κάποιες κουταμάρες που κάνουμε όλοι μας πιο μικροί, μια φήμη, μια ταμπέλα. Προσπαθεί να πολεμήσει με αυτήν. Ήταν κύριος. Μπήκε και νωρίτερα. Εγώ τον κρατούσα και με κόστος. Ήθελε να μπει να βοηθήσει την ομάδα. Του έλεγε πως είναι επικίνδυνο, για να μην του κόψει την καριέρα». 

Για την απόφαση του Ρικ Πιτίνο να τον βγάλει εκτός ομάδας: «Δεν ξέρω λεπτομέρειες. Ο Νίκος λειτουργεί και με το θυμικό του. Δεν ξέρω τι συνέβη, δεν μπορώ να πάρω θέση, αλλά είναι ακραίο. Η απόφαση πάντα του προπονητή θέλει να βάλει τον παίκτη στο σύνολο, όχι να του κόψει το μπάσκετ. Είναι μια τιμωρία, ένα πρόστιμο. Το να τον αφήσεις εκτός όλη τη χρονιά είναι ακραίο». 

Για το αν έχει λογική το πώς οι Παππάς - Βουγιούκας από την... εξέδρα μπήκαν στην πεντάδα: «Κάθε προπονητής έχει το σκεπτικό του. Δεν ξέρω τι συμβαίνει μέσα στην ομάδα. Είναι θέμα προπονητή. Εγώ ήθελα να περάσω στην ομάδα πως θα παίξουν όσοι είναι πιστοί». 

Για την εικόνα του Παναθηναϊκού: «Πρώτον, η ομάδα ήταν σε καλό δρόμο. Έπαιζε ένα στοχευμένο μπάσκετ, με ταχύτητα. Θέλαμε ένα κομμάτι να βελτιώσουμε, την ομαδική άμυνα. Θα παίρναμε ένα αμυντικό πλέι μέικερ ακόμα. Ήταν στο σωστό δρόμο. Υπήρξε αναστάτωση, λόγω όσων προανέφερα. Πέρασαν στο αγωνιστικό τμήμα. Αφού αποφάσισα να φύγω, η ομάδα έκανε 2-3 καλά παιχνίδια με τον Βόβορα. Ηρέμησε η ομάδα, μπήκε σε καλό δρόμο, κέρδιζε, ήταν ήρεμη. Μετά άλλαξε φιλοσοφία με τον κόουτς Πιτίνο. Πήγε πάλι στο παλιό κομμάτι, το μπάσκετ που παίζουν τα πλέι μέικερ, με λίγα plays και give 'n go. Αυτό είναι πιο κολεγιακό μπάσκετ. Η Euroleague έχει περισσότερη τακτική. Εκεί φάνηκαν θέματα. Μετά οι παίκτες έχασαν την αυτοεκτίμησή τους». 

Για το αν νιώθει αδικημένος: «Έφτασε στην ανθρωποφαγία. Τον κόσμο τον κατευθύνουν κυρίως τα ΜΜΕ. Δημιουργείται μια κατάσταση. Δεν το παίρνω προσωπικά, το έχω ξαναπεί. Είναι η ανάγκη μας. Έγινε γιατί ήμουν Έλληνας. Δεν έχουμε αυτοεκτίμηση ως λαός. Είμαστε ικανοί να αγοράζουμε ιταλικό λάδι. Δεν έχουν καταλάβει πως το ελληνικό μπάσκετ, ειδικά στους προπονητές, μπορεί να έχει τον υψηλότερο μέσο όρο. Είναι σκληρά τα πράγματα για τους Έλληνες προπονητές. Ο Πασκουάλ απορούσε πώς το αντέχουμε. Έχουμε Έλληνες στο υψηλότερο επίπεδο σε όλο τον κόσμο. Ελάχιστοι, λίγοι, ήρθαν και έβριζαν παίκτη. Αυτό με ενόχλησε. Ο Παναθηναϊκός είναι χρόνια μακριά από τον στόχο του. Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός έχει πάρει όλο το βάρος του συλλόγου. Το βόλεϊ ανεβαίνει, το ποδόσφαιρο δεν είναι εκεί που πρέπει. Εμείς έχουμε προλάβει την ομάδα πρωταθλήτρια σε όλα τα σπορ. Το μπάσκετ έχει πάρει όλο το βάρος. Πρέπει να το διαφυλάξεις σαν κόρη οφθαλμού». 

Για τον Γιώργο Βόβορα και αν έπρεπε να συνεχίσει εκείνος: «Θα πω ακριβώς τι πιστεύω, δεν θέλω να κρύβομαι. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει έναν προπονητή και να τον στηρίξει, να φτιάξει ομάδα γύρω από τους Έλληνες παίκτες. Να τους δώσει 1,5 χρόνο για να βγάλει αποτελέσματα. Από τον Δεκέμβρη - Γενάρη του επόμενου χρόνου να κριθεί ο προπονητής. Ο Ζοτς, ο Σάρας, ο Ιτούδης, οκ... Το θέμα είναι να θέλουν να γυρίσουν με τα χρήματα της Ελλάδας. Δεν είναι εύκολο. Και εμένα ένας φίλος μου θέλει την Μόνικα Μπελούτσι, αλλά έχει σπίτι την κυρα-Γεωργία. Ο Γιώργος έχει δουλέψει πολλά χρόνια, αγαπάει το μπάσκετ. Το ζητούμενο είναι να τον στηρίξουν». 

Για το αν πρέπει να μείνει μετά το καλοκαίρι ο Βόβορας: «Αυτό είναι δουλειά του Παναθηναϊκού. Εγώ μπορώ να πω ότι θα γίνει πολύ καλός προπονητής. Μόλις πάει στο εξωτερικό, θα φανεί η αξία του. Αν στην Ελλάδα περιμένουν λάδι από την Ιταλία... Πρέπει να στηρίξεις έναν άνθρωπο, να μην φύγει κάποιος μέσα στη σεζόν. Αυτό περνάει και στους παίκτες. Έτσι ήταν ο Ολυμπιακός πριν από το '10. Ο Ίβκοβιτς και ο Σπανούλης το άλλαξαν αυτό. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει σε αυτή τη λογική. Αν δεν κάνεις κάτι, θα τιμωρηθείς. Δεν τον φοβάμαι τον Γιώργο. Θα γίνει αρκετά καλός προπονητής, είναι και θέμα τύχης. Το θέμα είναι αν θα το αντέξει ο Παναθηναϊκός. Τη λογική και το μπάσκετ του Γιώργου τα ξέρω. Είναι της λογικής που θέλει ο Παναθηναϊκός. Όμως, η ομάδα θέλει να πάρει την Μόνικα Μπελούτσι, αντί να την δημιουργήσει. Θέλει στήριξη. Η στήριξη έχει κόστος. Μιλάω για τον κόσμο. Η διοίκηση είναι συνειδητοποιημένη αυτή τη στιγμή. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει μέχρι πού φτάνει το χέρι για να φτάσει ξανά ομάδα».

Για τον Ολυμπιακό και τον Γιώργο Μπαρτζώκα: «Έχουμε το παράδειγμα του Μπαρτζώκα. Είδατε πώς έφυγε. Μετά η ομάδα πήγε στον Μπλατ, έφυγε από τη λογική της. Εγώ πιστεύω πως ο Μπαρτζώκας θα τον φτιάξει ξανά τον Ολυμπιακό. Και εκεί ακούω χίλια πράγματα. Οι ελληνικές ομάδες ξέρουν να παίζουν καλά στοχευμένα, αμυντικά, σκληρά. Είναι ένας Έλληνας, ικανός προπονητής, με εμπειρίες. Θα τον φτιάξει τον Ολυμπιακό. Είναι και ο Ολυμπιακός πιο ώριμος. Το '10 ο Ολυμπιακός πήγε με τους πιτσιρικάδες, τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη και το ΣΕΦ ήταν άδειο. Ο κόσμος είχε απαξιώσει την ομάδα, γιατί δεν είχε ονόματα. Τα ονόματα της προηγούμενης χρονιάς, που τα πλήρωνε ακριβά. Είχε μια άλλη λογική ο Ολυμπιακός, του παραπόνου, της γκρίνιας, των χρημάτων. Ο Ίβκοβιτς και ο Σπανούλης του είπαν πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Για πρώτη φορά το 2010 τους είδα να μην είναι έτσι. Έβγαζαν υγεία. Μαζί με την ΤΣΣΚΑ για κάποια χρόνια ήταν η πιο πετυχημένη της Ευρώπης, μαζί με την ΤΣΣΚΑ. Τώρα είναι ώριμος, κατάλαβες. Είμαι σίγουρος πως ο Μπαρτζώκας θα μαζέψει την κατάσταση. Έτσι πρέπει να ωριμάσει και ο Παναθηναϊκός, να βρει έναν προπονητή που δεν θα διώξει. Να πάει το κόστος και στους παίκτες». 

Για τους νέους Έλληνες προπονητές που μπορούν να κάνουν σημαντική καριέρα: «Υπό τις συνθήκες που δουλεύουν στην Α1 πολλοί μπορούν να κάνουν καλή καριέρα σε υψηλότερο επίπεδο. Δεν θέλω να μπω σε ονοματολογία. Ο Έλληνας δουλεύει καλά στην ναυτιλία και το μπάσκετ. Χάνεις; Φεύγεις. Σε ατσαλώνει αυτό. Παλιά έφταιγαν οι ξένοι παίκτες. Τώρα έχουμε καλύτερους νέους προπονητές, παρά νέους παίκτες».

Για το αν έχει επικοινωνία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Ναι, ναι. Έχουμε να μιλήσουμε κάποιους μήνες. Μιλάμε για τα χρόνια πολλά και τέτοια. Ο Παναθηναϊκός έχει ανθρώπους για να πάρουν τις αποφάσεις. Αν τον δω κάπου, θα του πω αυτά που πιστεύω. Όμως, η ομάδα έχει τους ανθρώπους που παίρνουν τις αποφάσεις». 

Για το δικό του μπασκετικό μέλλον: «Δεν νομίζω πως με αυτές τις συνθήκες μπορείς να μιλάς για μέλλον. Όποιος κάνει σχέδια τώρα... Θα υπάρχει μπάσκετ; Δεν μπορείς να μπεις σε αυτή τη διαδικασία. Μπορείς να κάνεις πράγματα, γίνεσαι και καλύτερος έτσι». 

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram

Ο Στέφανος Κοτσόλης πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας και σήμερα μιλώντας στην εφημερίδα «Live Sport» είπε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα για τον εαυτό του αλλά και τον Παναθηναϊκό, τον οποίο υπηρέτησε από τη θέση του τερματοφύλακα.

Μεταξύ άλλων ο πρώην «πράσινος» γκολκίπερ αναφέρθηκε στον Παναθηναϊκό επί προεδρίας Βαρδινογιάννη, πολυμετοχικότητας και Γιάννη Αλαφούζου, μίλησε για τα λάθη της καριέρα του, τους εξωγενείς παράγοντες που στέρησαν από το «τριφύλλι» κάποιους τίτλους, τη Ριζούπολη, ενώ ανέφερε και την καλύτερη ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.

Αναλυτικά όσα δήλωσε  

Για το αν το πρόσημο της καριέρας του είναι θετικό ή αρνητικό: «Στο παρελθόν έχω πει κι εγώ το κοινότοπο "δε μετανιώνω για τίποτα". Όσο περνά ο καιρός, όμως, συνειδητοποιώ ότι θα ήθελα να αλλάξω πολλά. Να παίξω ή να ζήσω κάποια παιχνίδια ξανά, να πάρω διαφορετικές αποφάσεις που αφορούσαν την καριέρα μου, να εμπιστευτώ κάποιους ανθρώπους περισσότερο και κάποιους άλλους λιγότερο».

Για τα ματς που θα ήθελε να ζήσει: «Σίγουρα θα ήθελε να ξαναπαίξουμε τους δύο ευρωπαϊκούς προημιτελικούς με Μπαρτσελόνα και Πόρτο. Στην ίδια κατηγορία εντάσσω και το ματς της Ριζούπολης. Μπορεί να σου προκαλεί εντύπωση ότι επιλέγω αυτά τα ματς γιατί ήμουν στον πάγκο, αλλά έχω αποδείξει σε όλη την πορεία μου ότι για μένα πρώτο μέλημα ήταν το καλό της ομάδας και μετά η προσωπική φιλοδοξία. Θα ήθελα να ξαναπαίξω εκείνο το μπαράζ του 2000 με την Εθνική Ελπίδων εναντίον της Τσεχίας των Ροζίτσκι, Μπάρος, Τσεχ για να πάρουμε το Euro. Είχαμε ηττηθεί εκτός έδρας 3-0 με δύο γκολ στα τελευταία λεπτά και ενώ παίζαμε με 9 παίκτες. Στη ρεβάνς νικήσαμε 1-0 και στο τέλος κλαίγαμε όλοι μαζί για τον αποκλεισμό. Είχαμε τρομερή ομάδα (Καραγκούνης, Χούτος, Αλεξόπουλος) και αν προκρινόμασταν στα τελικά θα διεκδικούσαμε τη συμμετοχή μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Για τα άτομα που έπρεπε να εμπιστευτεί λιγότερο: «Δε θέλω να πω ονόματα. Υπήρξαν σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου άνθρωποι τους οποίους εμπιστεύτηκα απόλυτα και τους συμπεριφέρθηκα άψογα, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα πράξουν το ίδιο. Εκείνοι όμως ενήργησαν εγωιστικά και με γνώμονα αποκλειστικά το προσωπικό συμφέρον τους. Παράγοντες και μάνατζερ».

Για το γιατί θα δήλωνε περήφανος για την καριέρα του και το τι θα ήθελε να είναι διαφορετικό: «Άποψή μου είναι ότι το πιο σημαντικό στο τέλος δεν είναι ούτε τα χρήματα που έχεις κερδίσει ούτε οι τίτλοι που έχεις κατακτήσει. Το πιο σημαντικό είναι η υστεροφημία σου ως αθλητή και προσωπικότητας. Φυσικά θα ήθελα να είχα κερδίσει περισσότερα χρήματα και τίτλους, αλλά είμαι υπερήφανος γιατί η αγάπη, η αναγνώριση και η εκτίμηση που εισπράττω από τον κόσμο και την αθλητική κοινωνία είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη με όσα έχω πετύχει στο γήπεδο».

Για τα σφάλματά του: «Και στον Παναθηναϊκό και στη Λάρισα θα έπρεπε να είχα πιέσει περισσότερο για το εξωτερικό. Αυτό το έχω στο μυαλό μου ως το βασικό σφάλμα μου. Θα ήταν διαφορετική η εξέλιξη της καριέρας μου».

Για την Άρσεναλ: «Το πρώτο και πιο βασικό είναι με την Άρσεναλ, την περίοδο 2002-2003. Στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Είχε τραυματιστεί ο Σίμαν, είχε κάποιο πρόβλημα τραυματισμού και ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας. Είχαν αρνηθεί τότε ο κ. Φιλιππίδης και ο κ. Μαρκαριάν. Δεν ήταν θέμα χρημάτων φυσικά. Πήγαινε πάρα πολύ καλή η ομάδα και ο προπονητής δεν ήθελε να χαλάσει την χημεία που είχαμε με τον Αντώνη (σ.σ. Νικοπολίδης). Θα μπορούσα να είχα πιέσει περισσότερο και ο Παναθηναϊκός να έπαιρνε έναν άλλο αναπληρωματικό τερματοφύλακα».

Για άλλες περιπτώσεις: «Μια που θυμάμαι έντονα ήταν η Σπόρτινγκ Λισαβώνας. Με ήθελε ο Φερνάντο Σάντος το 2003, αφού είχε φύγει από τον Παναθηναϊκό, με τον Γιάσμινκο Βέλιτς. Ένας προπονητής τον οποίο έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Να είμαι δεύτερος - τρίτος τερματοφύλακας, αφού είχαν αγοράσει τον Ρικάρντο ως βασικό. Ο Σάντος με ήθελε και το 2004 στην ΑΕΚ, αλλά τότε ανανέωσα με τον Παναθηναϊκό. Τον Ιανουάριο του 2008 σχεδόν είχα κλείσει στην Μπρίστολ Σίτι, στην Premiership. Είχα κάνει και προπόνηση στην Αγγλία, τα είχαμε βρει, τελικά δε με έδωσε η ΑΕΛ. Τότε ίσως να είχα πάει στο Euro 2008, για μεγάλο χρονικό διάστημα ήμουν τρίτος τερματοφύλακας στην Εθνική, μαζί με Νικοπολίδη και Χαλκιά. Έπρεπε να είχα πιέσει περισσότερο για να φύγω. Επίσης ίσως να μην έπρεπε να είχα πάει στην Κύπρο για την Ομόνοια, αλλά στη Β' Ισπανίας, σε ομάδα από την οποία είχα πρόταση».

Για τα μεγαλύτερα ματς της καριέρας του: «Από τον πάγκο, το 3-1 στο "Καμπ Νου" από την Μπαρτσελόνα και το 3-1 επί της Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ. Από αυτά που συμμετείχα, οι δύο τελικοί. Το ΑΕΛ-Παναθηναϊκός 2-1 και το Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 4-1. Και τα τελευταία δύο ματς πρωταθλήματος το 2004, με την Προοδευτική στον Κορυδαλλό και τον Πανηλειακό στον Πύργο».

Για τον Παναθηναϊκό επί Βαρδινογιάννη: «Εκείνα τα χρόνια, όταν ταξιδεύαμε για ευρωπαϊκά ματς, η ομάδα εξέπεμπε κύρος και εισέπραττε σεβασμό ακόμα κι από ευρωπαϊκά μεγαθήρια. Οι εγκαταστάσεις ήταν πρότυπες στην Ελλάδα και ευρωπαϊκού επιπέδου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι στη διακοπή του ολλανδικού πρωταθλήματος τον χειμώνα, είχε έρθει ο Άγιαξ για προετοιμασία λίγων ημερών στην Παιανία. Ο Άγιαξ του Λιτμάνεν, του Κλάιφερτ, του Ντε Μπουρ... Ήταν μια-δυο χρονιές προτού τους αντιμετωπίσουμε στον ημιτελικό. Είχα καθίσει να παρακολουθήσω την προπόνηση των τερματοφυλάκων και μου είχε κάνει εντύπωση ότι ένα ψηλόλιγνο παιδί έκανε προπόνηση μόνο με την μπάλα στα πόδια και κοντινές ή μακρινές μεταβιβάσεις. Ήταν ο Φαν Ντερ Σαρ. Είχαν προβλέψει την εξέλιξη της θέσης του τερματοφύλακα και προετοίμαζαν τον πρώτο τερματοφύλακα με αυτά τα χαρακτηριστικά σε όλη την Ευρώπη. Χάσαμε τουλάχιστον δύο πρωταθλήματα από εξωγενείς παράγοντες, ήταν άλλο το πρεστίζ του συλλόγου. Θεωρώ ότι πάντα το πρόβλημα διοικητικά στον Παναθηναϊκό, ανεξάρτητα από την κεφαλή, ήταν η "αυλή". Στην οποία "αυλή" πάντα υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που δεν είχαν στόχο την πρόοδο της ομάδας, αλλά το ατομικό όφελος. Είτε οικονομικό είτε φιλοδοξία. Πολλές φορές, για να το υπηρετήσουν, διαστρέβλωναν την πραγματικότητα μεταφέροντας λανθασμένη εικόνα για τον ιδιοκτήτη. Τουλάχιστον αυτό έζησα εγώ επί Βαρδινογιάννη και επί Αλαφούζου».

Για την πολυμετοχικότητα: «Έχω διαβάσει και ακούσει πολλά, αλλά δεν ήμουν στην ομάδα. Η επάνοδός μου το 2011 συνδυάστηκε με δυσθεώρητες οικονομικές υποχρεώσεις και ασταθή διοίκηση. Κυριαρχούσε η αβεβαιότητα για το μέλλον. Θεωρώ ότι το 2011, σε μια σεζόν στην κόψη του ξυραφιού, ο Παναθηναϊκός στερήθηκε τη δυνατότητα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα από εξωγενείς παράγοντες».

Για τον Γιάννη Αλαφούζο: «Εμφανίστηκε στο προσκήνιο έχοντας την ιδέα της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, που αποδείχθηκε δυστυχώς ουτοπική. Όταν είδε, ότι η αρχική ιδέα του δεν υλοποιείται, αποφάσισε να βάλει ακόμη περισσότερα δικά του χρήματα, αλλά δυστυχώς, λόγω των λανθασμένων επιλογών δικών του και άστοχων επιλογώ στα στελέχη του, ενώ έχει βάλει δεκάδες εκατομμύρια, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός στον κόσμο».

Για τη διαταγή πληρωμής που είχε κάνει: «Είχα προσπαθήσει να επικοινωνήσω για τα οφειλόμενα αμέτρητες φορές με στελέχη της ΠΑΕ και με αγνοούσαν επιδεικτικά. Για αυτό αναγκάστηκα να φτάσω στο άκρο. Εν συνεχεία ο Παναθηναϊκός ήταν συνεπής στις καταβολές των δόσεων και τώρα περιμένω από κάποιους κυρίους, που ήταν παρόντες στη συμφωνία που είχαμε κάνει, να τηρήσουν τη δέσμευσή τους, για το υπολοιπόμενο ποσό».

Για την καλύτερη ενδεκάδα του Παναθηναϊκού: «Βάντσικ - Γιούρκας, Χένρικσεν, Κυργιάκος, Μινχ - Μπασινάς, Ζιλμπέρτο, Λέτο, Καραγκούνης - Βαζέχα, Σισέ».

Για το αν φοβήθηκε ποτέ: «Μπορώ εύκολα να θυμηθώ το ματς στη Ριζούπολη. Αγωνιστικά, εκείνη η ομάδα ήταν ίσως ο πιο πλήρης Παναθηναϊκός όλων των εποχών. Υπό κανονικές συνθήκες δεν υπήρχε περίπτωση να χάναμε το πρωτάθλημα. Ήταν οργανωμένο σχέδιο τρομοκρατίας, αλλοιώθηκαν οι συνθήκες του αγώνα. Το χειρότερο ήταν ότι οι παίκτες έγιναν δύο φορές θύματα, γιατί μια-δυο μέρες μετά έγινε η εισβολή στην Παιανία από οπαδούς του Παναθηναϊκού. Σταδιακά διαλύθηκε μέσα σε δυο χρόνια μια ομάδα που, παρότι πήρε νταμπλ την επόμενη σεζόν, αν είχε κρατηθεί και ενισχυθεί θα έκανε και σπουδαίες ευρωπαϊκές πορείες».

Για το αν έχει νιώσει ντροπή για συμπεριφορές οπαδών του Παναθηναϊκού: «Αρκετές φορές. Θα ήμουν ψεύτης αν απαντούσα κάτι διαφορετικό. Συμπεριφορά και σε ματς εναντίον άλλων ομάδων και εναντίον των παικτών μας. "Βιαιόμετρο" δεν έχω, αλλά νομίζω ότι στη Ριζούπολη ήταν κάτι οργανωμένο και πολύ ακραίο. Θυμήσου τι είχε γίνει, τι είχαμε βιώσει οι παίκτες και σκέψου ότι τώρα διακόπτεται ματς για μια φωτοβολίδα».

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην οποία μιλά για τον Παναθηναϊκό, τον εαυτό του, την Ελλάδα και πολλά άλλα παραχώρησε στην εφημερίδα «Τα Νέα», ο Ρικ Πιτίνο.

Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού εντυπωσιάζει αναφέροντας ένα όμορφο στιγμιότυπο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, ενώ συγκινεί τη στιγμή που χρειάζεται να μιλήσει για το χαμένο του παιδί. Παράλληλα υπογραμμίζει πως θα μπορούσε να μείνει στη θέση που βρίσκεται για άλλα έξι χρόνια, δείχνοντας πως απολαμβάνει τη ζωή στην Αθήνα και την Ελλάδα, όχι όμως και τις αθλητικές εγκαταστάσεις.    

Αναλυτικά, όσα δήλωσε:

Για προπονητές του Παναθηναϊκού: «Ο Ομπράντοβιτς έμεινε επί 13 σεζόν, αλλά εγώ είμαι ο όγδοος προπονητής τα τελευταία επτά χρόνια. Απολαμβάνω πολύ τη δουλειά μου στον Παναθηναϊκό και τη ζωή μου στην Ελλάδα, μάλιστα άλλαξα όνομα σε ένα από τα δώδεκα άλογα ιπποδρόμου που έχω και το βάφτισα Princess PAO. Λόγω τιμής θα μπορούσα να μείνω εδώ όχι για έξι μήνες, αλλά για έξι χρόνια, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που δε μου αρέσουν ή δεν μπορώ να τα ελέγξω. Ένα από αυτά είναι το θέμα των εγκαταστάσεων. Μια ομάδα δεν μπορεί να κάνει προπόνηση σε χαμηλή θερμοκρασία, όπως συνέβη κάμποσες φορές στο ΟΑΚΑ. Εάν μείνω, λοιπόν, θα ζητήσω να μετακομίσουμε σε άλλο προπονητήριο».

Για το ότι γνώριζε για την Ελλάδα, χάρη στον φίλο του Νικόλα Σοτέλ: «Μένει στην Νέα Υόρκη, είναι Έλληνας και μιλούσαμε πολύ συχνά για την πατρίδα του, αλλά δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έρθω εδώ για να προπονήσω μια ομάδα, δίχως μάλιστα να αλλάξω την φιλοσοφία μου. Απλώς διαφοροποιήθηκε το life style μου, για παράδειγμα τρώω αργά το βράδυ και πίνω πολύ».

Για το πώς προσαρμόστηκε: «Είμαι σκληρός Νεοϋορκέζος, δεν χαμπαριάζω από αντιξοότητες και άγνωστε συνθήκες. Μεγάλωσα βιώνοντας τον καθημερινό μόχθο του πατέρα μου που δούλευε στα φορτηγά στο Μανχάταν και της μάνας μου. Έφευγαν στις πέντε το πρωί από το σπίτι και μου άφηναν στην κουζίνα ένα ποτήρι γάλα με κορν φλέικς. Σηκωνόμουν, ντυνόμουν και πήγαινα μόνος μου στο σχολείο μέσα στο σκοτάδι κι ας ήμουν μόνο έξι χρονών. Έμαθα να παλεύω και να επιβιώνω και για αυτό είμαι ο μόνος από την οικογένειά μου που κατάφερε να σπουδάσει στο κολλέγιο».

Για την ατάκα που κρατά από τον πατέρα του: «Δεν είχε ποτέ γεμάτες τις τσέπες του, ίσα ίσα τα έφερνε πολύ δύσκολα πέρα αλλά με έμαθε να είμαι γενναιόδωρος και με τα λεφτά και με τα συναισθήματά μου. Μου έλεγε ότι ακόμη κι αν δεν είχα ένα σεντ στην τσέπη μου έπρεπε να βρίσκω τρόπο να δίνω καλό φιλοδώρημα στο σερβιτόρο».

Για το πώς άρχισε την προπονητική καριέρα στην Χαβάη: «Μόλις δέχθηκα την πρόταση να γίνω βοηθός προπονητή εκεί είπα αμέσως το "ναι" και ακύρωσα τη συμφωνία μου για να παίξω σε μια ιταλική ομάδα. Ξερογλειφόμουν βλέποντας την Χαβάη στην τηλεόραση και στα 21 μου ήθελα να κάνω... ζωάρα. Ήταν σαν να μου έλεγαν τώρα να πάω να δουλέψω στη Μύκονο».

Για το μότο του: «Όσο πιο σκληρά προσπαθείς και όσο πιο πολύ πιστεύεις και προσηλώνεσαι στους στόχους σου, τόσο θα δρέπεις τους καρπούς του μόχθου».

Για το σημαντικότερο επίτευγμα της ζωής του: «Τα πέντε παιδιά μου, που μεγάλωσαν σε σωστό περιβάλλον και είναι εργατικά και ταπεινά και τους πάνω από τριάντα προπονητές που ανέδειξα».

Για τις κατηγορίες στο Λούιβιλ: «Δεν πλήρωσα ποτέ μου κάποιο παιδί ή τον γονιό του και αυτό αποδείχθηκε στην έρευνα του FBI. Άλλοι προσήχθησαν σε δίκη, ενώ εγώ αθωώθηκα αλλά δυστυχώς απολύθηκα από τον Ντέιβιντ Γκρίσομ, έπειτα από 17 χρόνια. Δε θα τον συγχωρήσω ποτέ, διότι δε με ρώτηε καν εάν είχε συμβεί κάτι. Μου είπε ότι ή θα έφευγα μόνος μου ή θα με απέλυε».

Για το τι αποτελεί το μπάσκετ στη ζωή του: «Πάθος, αρρώστια. Είμαι εξαρτημένος από αυτό, δεν μπορώ να ζήσω μακριά από το γήπεδο. Στον ενάμιση χρόνο που έμεινα χωρίς δουλειά, αισθανόμουν άδειος και κόντεψα να πάθω κατάθλιψη, αλλά ευτυχώς δέχθηκε την πρόταση του Παναθηναϊκού που παλινόρθωσε τη ζωή μου. Τρέμω όταν σκέπτομαι τι θα κάνω σε 7-8 χρόνια όταν αποσυρθώ, δεν ξέρω αν θα το αντέξω».

Για το πότε έβαλε τελευταία φορά τα δάκρυα: «Ήταν τα δάκρυα χαράς για το θρίαμβο του Λούιβιλ στο κολλεγιακό πρωτάθλημα. Εκ των υστέρων λόγω της υπόθεσης του "pay for play" μας αφαίρεσαν τον τίτλο, αλλά μου πήραν μόνο το λάβαρο, όχι τα συναισθήματα».

Για τις προσωπικές του απορίες: «Αυτές αφορούν κυρίως τη θρησκεία. Δεν είναι εύκολο να ερμηνεύσεις τη Βίβλο και το λόγο του Θεού, αλλά είμαι βέβαιος ότι υπάρχει η μετά θάνατον ζωή. Υπάρχει σε ένα γήπεδο μπάσκετ με καλύτερους παίκτες από αυτούς που είχα στη ζωή μου».

Για το πώς θα ήθελε να περάσει το τελευταίο λεπτό εν ζωή: «Θα προσπαθούσα να σώσω τη ζωή ενός ανθρώπου Να τον συγκρατούσα από την αυτοκτονία, από τα ναρκωτικά, τη θλίψη, την φτώχεια, από οτιδήποτε υπέφερε».

Για το τι θα έλεγε στον 10χρονο εαυτό του: «Αγοράκι μου είσαι ένα τυχερό... σκατό».

Για το θάνατο του 6ου παιδιού του, Ντάνιελ, σε ηλικία 6 μηνών το 1987: «Προσεύχομαι στο θεό και τον παρακαλώ να μη δώσει ποτέ τέτοια πίκρα σε κανένα γονιό στον κόσμο σαν αυτή που νιώσαμε η Τζοάν κι εγώ».

Για το πώς γνώρισε τη γυναίκα του: «Παίζαμε λακρός με κάποιους φίλους μου στο πάρκο και έτυχε αυτή να κάθεται σε ένα παγκάκι. Η μπάλα έπεσε στα πόδια της και μόλις πήγα να τη μαζέψω και την είδα, την ερωτεύτηκα αμέσως. Το ίδιο βράδυ οι φίλοι μου την κάλεσαν σε ένα πάρτι, τα φτιάξαμε και από τότε είμαστε μαζί».

Για τα όνειρα που βλέπει: «Βλέπω συχνά όνειρα, αλλά όταν ξυπνάω τα έχω ξεχάσει. Να, τις προάλλες είδα στον ύπνο μου ότι πήρα το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, αλλά το πρωί δε θυμόμουν με ποια ομάδα τα κατάφερα που να πάρει η οργή».

Για τις τρέλες του: «Η μεγαλύτερη είναι ότι ανήμερα τα Χριστούγεννα έφτιαξα τη βαλίτσα μου, μπήκα στο αεροπλάνο και ήρθα στην Αθήνα για να αναλάβω μια ομάδα που δεν την ήξερα. Έχω κάνει διάφορες, όπως τότε που μπήκα σε ένα μαγαζί Gucci και αγόρασα ένα ζευγάρι πανάκριβα παπούτσια από δέρμα αλιγότορα».

Για το πώς προσδιορίζει τον εαυτό του: «Ένα ανοικτό βιβλίο, ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να εκτεθεί δημοσίως και δε δίνει σεντ τσακιστό για το τι θα πει ο κόσμος. Ξέρεις τι μου είχε πει κάποτε ο παλιός παίκτης και μάνατζερ των Λος Άντζελες Ντότζερς, Τόμι Λασόρντα; Το 80% των ανθρώπων δεν νοιάζονται για τα προβλήματα που έχεις και το 20% χαίρεται που τα έχεις».

Για το πιάνο που του έκαναν δώρο για το κολλεγιακό πρωτάθλημα του 1996 στο Κεντάκι: «Δεν έχω φετίχ με αντικείμενα και γούρια, αλλά δίνω μεγάλη σημασία στο κακό προαίσθημα, την κακή διάθεση, την κακή προπόνηση πριν από τον αγώνα».

Για το τι πιστεύει για το στυλ του: «Ο κόσμος με λατρεύει επειδή διδάσκω και παίζω ένα ωραίο μπάσκετ και με μισεί επειδή με τις νίκες χαλάω τη ζαχαρένια κάποιων».

Για το γιατί δεν προχώρησε στις πολιτικές επιστήμες, ενώ τις σπούδασε: «Τι; Να γίνω πολιτικός και να αισθάνομαι ότι κάποιοι κοιτάζουν διαρκώς εμένα και την οικογένειά μου μέσα από μια κλειδαρότρυπα; Απορώ πώς ξυπνάει κάθε πρωί ο Τραμπ και ο καθένας στη θέση του».

Για την πιο παράξενη εμπειρία του στην Ελλάδα, στην κηδεία του Θανάση Γιαννακόπουλου: «Όταν έφτασα στην εκκλησία, με πλησίασε ένας ευγενέστατος και πολύ συμπαθητικός κύριος με ψαρά μαλλιά και με συνεχάρη για τις νίκες. Μιλήσαμε στα όρθια για δυο-τρία λεπτά και μου έκανε εντύπωσε ο τρόπος που μου μιλούσε. Τον ρώτησα ποιος είναι και έπεσα από τα σύννεφα με την απάντησή του... "Α, ναι, συγγνώμη, ξέχασα να σας συστηθώ κύριε Πιτίνο. Είμαι ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και λέγομαι Προκόπης Παυλόπουλος».

Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram

Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στο Foot Mercato ο Ουσμάν Κουλιμπαλί, ο οποίος μίλησε για όλους και για όλα στον Παναθηναϊκό.

Ο αμυντικός από το Μάλι ρωτήθηκε και απάντησε τόσο για την περσινή χρονιά και τα προβλήματα που αντιμετώπισε το «τριφύλλι», όσο και για την ανανέωση του συμβολαίου του με τους «πράσινους». Επιπλέον δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον τριετή αποκλεισμό του συλλόγου από τις εγχώριες διοργανώσεις.    

Αναλυτικά όσα είπε στο Foot Mercato:

Είσαι ήδη στην 3η σεζόν στον Παναθηναϊκό και με τις τόσες αλλαγές που έχουν γίνει μπορούμε να πούμε πως είσαι ένας βετεράνος του κλαμπ;

«Είμαι ένας από τους… survivor της ομάδας (σ.σ. γέλια). Είμαι από τους παλιούς στην ομάδα μαζί με τον Δημήτρη Κουρμπέλη. Νιώθω πάρα πολύ καλά εδώ, παρόλες τις τελευταίες αλλαγές. Είμαι 2,5 σεζόν στον Παναθηναϊκό και στην Ελλάδα για 5 χρόνια. Είναι η πρώτη μου εμπειρία αφότου έφυγα από τη Γαλλία».

Ξέρεις καλά τη Γαλλία, έκανες προπονήσεις στη Γκινγκάμπ και έπαιξες 5 χρόνια στη Μπρεστ, τα 3 από αυτά στη Ligue 1. Τι αναμνήσεις κρατάς από αυτή την περίοδο;

«Ήταν μια πολύ ωραία περίοδος στην καριέρα μου. Μετά από μια σεζόν στην Γκινγκάμπ, πήγα ως επαγγελματίας στη Μπρεστ. Ήμουν στην ομάδα της Μπρεστ που ανέβηκε το 2010 και τότε έμεινα για τρία χρόνια σε τοπ επίπεδο. Παίξαμε για παράδειγμα απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Όταν πέσαμε ξανά το 2013, ήταν το τέλος μιας μεγάλης περιόδου για εμένα και ήθελα να ανακαλύψω το εξωτερικό».

Και τότε ήρθε η πρόταση από την Ελλάδα και τον Πλατανιά; Πως προέκυψε αυτό;

«Ήταν το τέλος του συμβολαίου μου με την Μπρεστ. Ένας μάνατζερ μου πρότεινε την Ελλάδα και τον Πλατανιά, που μόλις είχε ανέβει στην πρώτη κατηγορία. Φοβόμουν λίγο τα οικονομικά προβλήματα στη χώρα. Οι άνθρωποι μου έλεγαν «θα χάσεις τον εαυτό σου εκεί». Ήταν μια δύσκολη επιλογή αλλά είχα ακούσει καλά λόγια από τον Αντχάρ Γιαχία που έπαιζε εκεί. Με παρότρυνε. Μου είπε πως αν είχα μια καλή χρονιά θα μπορούσαν να με δουν άνθρωποι από μεγάλες ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός και αυτό έγινε μετά από λίγο καιρό».

Στη συνέχεια, ήταν ο μεγάλος Παναθηναϊκός που σε κάλεσε…

«Στον Παναθηναϊκό δεν μπορείς να αρνηθείς. Ήμουν αποφασιστικός στις δυο σεζόν μου με τον Πλατανιά και ο τότε προπονητής της ομάδας, Αντρέα Στραματσόνι, με ήθελε. Με κάλεσε την τελευταία ημέρα των μεταγραφών το καλοκαίρι του 2016, ήμουν στο αεροπλάνο για να πάω στην εθνική ομάδα του Μάλι».

Στον Παναθηναϊκό όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου μέχρι τον προηγούμενο Απρίλιο, όταν οι ποδοσφαιριστές έκαναν απεργία από τις προπονήσεις. Μπορείς να μας εξηγήσεις τί έγινε τότε;

«Υπήρξαν αρκετοί μήνες που δεν είχαμε πληρωθεί. Περισσότεροι από πέντε που δεν είχαμε πλήρη πληρωμή. Υπήρξαν μικρές καταβολές, με καθυστερήσεις. Ήταν κάτι πολύ μπερδεμένο. Ήταν η πιο δύσκολη περίοδος στην καριέρα μου. Στα αποδυτήρια ήταν δύσκολα, έπρεπε να έχουμε υπομονή, δεν είχαμε επιλογή».

Ποιος ξεκίνησε αυτή την απεργία;

«Ήταν απόφαση όλης της ομάδας. Δεν υπήρχε κάποιος αρχηγός, ήμασταν όλοι μαζί. Δυο προπονήσεις ουσιαστικά έγινε αυτό. θέλαμε να δείξουμε τον θυμό μας, αλλά στα παιχνίδια παίζαμε σοβαρά. Έπρεπε να δείξουμε πως αν δίνουμε εμείς τα πάντα στο γήπεδο, έπρεπε να κάνει και η διοίκηση μια προσπάθεια».

Τότε υπήρξε κάποια ομιλία από τον πρώην προπονητή σας, τον Μαρίνο Ουζουνίδη, για να σας κρατήσει ενωμένους;

«Προσπαθούσε να μας ενθαρρύνει να παίξουμε. Για τον κόσμο, για τους υπαλλήλους του κλαμπ, για τους εαυτούς μας. Ήξερε πως ήταν μπερδεμένη κατάσταση, είχε κι αυτός τα παράπονά του για όλο αυτό. Μας ζήτησε απλά να κάνουμε τη δουλειά μας στο γήπεδο».

Τελικά, ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Ευρώπη εξαιτίας όλων αυτών των θεμάτων…

«Ναι, δεν ξέρω τι θα γίνει… Όταν βλέπεις μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό να μην παίζει Ευρώπη, για τρία χρόνια, είναι μεγάλο διάστημα. Ελπίζω μέχρι τότε, να έχει βρεθεί μια λύση και να ανακληθεί αυτή η ποινή».

Δεν ήταν όμως, μόνο αυτό, αρχίσατε και το πρωτάθλημα με μειονέκτημα έξι βαθμών…

«Είναι η αλήθεια, η ομάδα άρχισε το πρωτάθλημα με -6 βαθμούς. Είναι ντροπή γιατί είχαμε μια πάρα πολύ καλή αρχή στη σεζόν και τώρα είμαστε στην 5η θέση. Κανείς δεν μας πίστευε. Ο νέος προπονητής μας, Γιώργος Δώνης, κατάφερε να δέσει τους νέους με τους παλιούς».

Όλα έχουν διευθετηθεί τώρα; Οι πληρωμές είναι στην ώρα τους;

«Από την αρχή της σεζόν είναι όλα κανονισμένα. Υπάρχει νέος προπονητής, νέος τεχνικός διευθυντής, μια νέα ομάδα. Είναι μια νέα αρχή. Το κλαμπ έχει αρχίσει να κάνει τις πληρωμές. Η σεζόν άρχισε ξανά σε νορμάλ επίπεδα. Δεν υπάρχουν παλιοί για να θυμούνται τις κακές στιγμές, ίσως εκτός από εμένα (σ.σ. γέλια)».

Πως κατάφεραν να διευθετήσουν τα πράγματα;

«Ο Παναθηναϊκός πούλησε και αποδέσμευσε διάφορους παίκτες με υψηλό μισθό, για να ισορροπήσει το μπάτζετ. Αρκετοί παίκτες έφυγαν, το κλαμπ απευθύνθηκε σε παιδιά από την ακαδημία του. Νομίζω είμαστε η πιο νεανική ομάδα στο πρωτάθλημα. Υπάρχουν περίπου 15 ποδοσφαιριστές νέοι, που πλαισιώνονται από 6-7 έμπειρους παίκτες όπως εγώ. Είναι πολύ καλό για αυτούς που έχουν την ευκαιρία να παίζουν σε ένα κλαμπ όπως ο Παναθηναϊκός και σε υψηλό επίπεδο».

Είχες αμφιβολίες σε κάποιες στιγμές;

«Υπήρξαν στιγμές που αναρωτήθηκα αν αυτό θα δουλέψει. Αλλά όταν ξέρεις το κλαμπ, ξέρεις ποιος είναι ο Παναθηναϊκός. Είναι αδύνατο να βυθιστεί. Όχι ένα μυθικό κλαμπ όπως εμείς, ήταν κάτι που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Ξέρω πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα πράγματα θα γίνουν και πάλι καλύτερα».

Παρά τα προβλήματα, πως είναι μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό;

«Όταν κοιτάζεις την ιστορία του κλαμπ, με την παρουσία του στο Champions League κυρίως, γεμάτα γήπεδα, ατμόσφαιρα είναι κάτι που δεν μπορείς να περιγράψεις. Είναι ένα πραγματικά μοναδικό κλαμπ. Έχει τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα. Είναι οι καλύτεροι οπαδοί που υπάρχουν»!

Ποια είναι η σχέση σου με τους συμπαίκτες σου και με τους οπαδούς;

«Όπου και να πάμε, ο κόσμος μας είναι εκεί. Ακόμα κι αν χάσουμε θα τους χειροκροτήσουμε και θα μας χειροκροτήσουν. Είμαστε πολύ κοντά τους. Είναι θετικοί σαν οπαδοί, είναι πάντα εκεί για εμάς».

Βλέποντας το μέλλον σου, τελειώνει το συμβόλαιό σου σε έξι μήνες, ποια είναι τα πλάνα σου;

«Μιλάω με τον Παναθηναϊκό. Θέλουν να με ανανεώσουν. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε συμφωνία, μιλάω με την οικογένειά μου και τους φίλους μου και θα αποφασίσω».

Παρόλα αυτά, σύμφωνα με την ομάδα σου, θα μπορούσες να έχεις φύγει σαν ελεύθερος το καλοκαίρι, τί έγινε τότε;

«Με τα προβλήματα που υπήρχαν στις πληρωμές, θα μπορούσα να έχω προσφύγει στη FIFA αλλά δεν το έκανα. Όπως πάντα, έμεινα κοντά στο κλαμπ και αυτό ήταν αδύνατο να το κάνω. Υπήρξε μια συμφωνία και μου έδωσαν την ευκαιρία να φύγω αν έβρισκα κάτι καλύτερο οπουδήποτε. Αλλά ο στόχος μου δεν ήταν να φύγω, απλά για να φύγω. Δεν βρήκα κάτι που να μου κάνει και έμεινα».

Έχεις παίξει 30 παιχνίδια στη Ligue 1 και 34 στη Ligue 2, έχεις ένα καλό βιογραφικό για μια γαλλική ομάδα που θα θέλει να σε αποκτήσει, σωστά;

«Ναι, γιατί όχι. Έχω την εμπειρία της Γαλλίας. Αν ένα φιλόδοξο κλαμπ θέλει να μου μιλήσει, είμαι ανοικτός σε αυτό. Θα ήθελα να έχω μια τέτοια πρόκληση. Να αλλάξω τον αέρα μου. Είμαι ένας παίκτης που δεν αλλάζει συχνά κλαμπ. Όταν το κάνω, πάντα μένω τουλάχιστον δυο ή τρία χρόνια και νομίζω πως τα κλαμπ αρέσκονται σε τέτοιου τύπου παίκτες».

Σου λείπεi η Γαλλία;

«Ναι, σίγουρα. Μου έχει λείψει λίγο η Γαλλία. Η οικογένεια και οι φίλοι μου είναι εκεί, κυρίως στο Παρίσι. Συνεχίζω να παρακολουθώ το γαλλικό πρωτάθλημα. Μου αρέσει και στο εξωτερικό αλλά μια επιστροφή στη Γαλλία δεν θα ήταν δυσάρεστη. Είμαι ανοικτός σε διαφορετικές επιλογές που μπορεί να μου προσφερθούν».

Μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε στην εφημερίδα «Πράσινη» ο Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος ρωτήθηκε και απάντησε για πολλά πράγματα.

Ο Καταλανός τεχνικός ανέφερε πως αν και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή του απ’ όταν ήρθε ο ίδιος στο «τριφύλλι», εξέφρασε την άποψή πως η τετράδα διοίκηση, παίκτες, επιτελείο και κόσμος αν μείνουν ενωμένοι μπορούν να καταφέρουν πολλά.     

«Με τη δύναμη που έχουμε όλοι μαζί. Διοίκηση, παίκτες, επιτελείο, κόσμος μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Καταφέραμε πολλά δύο χρόνια τώρα και μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα. Βρισκόμαστε στη χειρότερη στιγμή μας, από την πρώτη ημέρα που ήρθα στον Παναθηναϊκό και δεν το αμφισβητώ. Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως αυτό που έχω καταλάβει όλο αυτόν τον καιρό που είμαι σε αυτήν την ομάδα είναι ότι πρέπει πάντα να είμαστε όλοι μαζί», τόνισε ο Καταλανός τεχνικός.

Διαβάστε ένα απόσπασμα της συνέντευξης που παραχωρήθηκε στην «Πράσινη»

Για το ταμείο του Παναθηναϊκού στο 1/3 της Ευρωλίγκας: «Σίγουρα έχουμε μία αίσθηση γλυκόπικρη. Η ομάδα στα εντός έδρας ματς έχει δείξει λίγο-πολύ το επίπεδο στο οποίο μπορούμε να είμαστε, εκτός από το πρώτο μέρος στο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις που δεν ήμασταν καλά. Αλλά εκτός έδρας παίζουμε κάτω από το επίπεδό μας, είναι προφανές. Ιδιαίτερα η εικόνα της ομάδας στα τελευταία τρία εκτός δεν ήταν η αναμενόμενη και μάς προβληματίζει κάπως αυτή η κατάσταση, χωρίς αμφιβολία. Ξέραμε από την αρχή της σεζόν πως η ομάδα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει συνέχεια της περυσινής σεζόν, γιατί ως προϊόν της καλής δουλειάς που κάναμε τα δύο τελευταία χρόνια ήταν η αξία πολλών παικτών που είχε ανέβει και δεν μπορέσαμε να διατηρήσουμε όλους τους παίκτες που θα θέλαμε. Έχουμε δημιουργήσει ένα πρότζεκτ, μια νέα ομάδα που χρειάζεται τον χρόνο της για να μπορέσει να παίξει καλά. Έχουμε τον κόσμο δίπλα μας και ξέρουμε ότι κάτι του… χρωστάμε. Και θα του το δώσουμε». 

Για το πρόβλημα μακριά από το ΟΑΚΑ: «Πιστεύω ότι όταν χτίζουμε μία ομάδα όπως αυτή που χτίζουμε φέτος, οι παίκτες που έρχονται από πέρυσι, και σε αυτή την περίπτωση και ο προπονητής, είναι αυτοί που πρέπει να έχουν τα ηνία της ομάδας. Για τους νέους παίκτες χρειάζεται χρόνος. Είναι κυρίως ευθύνη του προπονητή και των παικτών που υπάρχουν από την περσινή χρονιά. Οι παίκτες από πέρυσι, ο προπονητής και το τεχνικό επιτελείο είμαστε οι κύριοι υπεύθυνοι που πρέπει να πάρουμε την ομάδα στην πλάτη μας και πιστεύω ότι το κύριο πρόβλημα είμαστε αυτά τα άτομα: Ο προπονητής και οι παίκτες που συνεχίζουν από τις προηγούμενες χρονιές». 

Για τον λόγο που δεν αποδίδει ο Παναθηναϊκός βάσει των δυνατοτήτων του: «Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτήν την περίοδο έχει να κάνει με τον προπονητή και τους παίκτες οι οποίοι βρισκόντουσαν από παλιά στην ομάδα. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Έχουμε όλοι ευθύνες για τη μέχρι τώρα κακή πορεία της ομάδας, με εμένα πρώτο απ’ όλους, ο οποίος πρέπει να βρω άμεσα λύσεις και φυσικά οι παλιοί οι οποίοι πρέπει να βγουν μπροστά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα. Δεν είμαστε στο επίπεδο που θέλουμε. Δεν παίζουμε όπως μπορούμε να παίξουμε πραγματικά». 

Για τις εμφανίσεις του Καλάθη κάτω από τα δικά του στάνταρ: «Ο Καλάθης είναι ένας παίκτης που είναι κλειδί για εμάς και είναι ο ηγέτης μας. Είναι δεδομένο πως όταν παίζει καλά θα παίζει και όλη η ομάδα. Και το αντίστροφο. Γι’ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως δεν είναι σωστό να επικεντρωθούμε στον Νικ. Δεν είναι μόνο δικό του θέμα. Θα πρέπει και τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν στην ομάδα τα προηγούμενα χρόνια να κάνουν το παραπάνω βήμα. Και φυσικά οι παίκτες που έχουν την εμπειρία. Και ας μην ήταν εδώ πέρυσι. Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό πριν από δύο χρόνια βρήκα μια ομάδα χωρίς αυτοπεποίθηση. Μετά από δύο χρόνια δείξαμε ότι έχουμε μεγάλες ικανότητες. 

Και μπορούμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα. Πήραμε δύο πρωταθλήματα, δεν χάσαμε ούτε ένα εντός έδρας παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα στην κανονική περίοδο και τερματίσαμε τέταρτοι δύο χρονιές στην Ευρωλίγκα. Με τη δύναμη που έχουμε όλοι μαζί. Διοίκηση, παίκτες, επιτελείο, κόσμος μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Καταφέραμε πολλά δύο χρόνια τώρα και μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα. Βρισκόμαστε στη χειρότερη στιγμή μας, από την πρώτη ημέρα που ήρθα στον Παναθηναϊκό και δεν το αμφισβητώ. Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως αυτό που έχω καταλάβει όλο αυτόν τον καιρό που είμαι σε αυτήν την ομάδα είναι ότι πρέπει πάντα να είμαστε όλοι μαζί. Είχαμε και στο παρελθόν προβλήματα, αλλά πάντα βρίσκαμε λύσεις επειδή ήμασταν μαζί». 

Μία πολύ μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός και Πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος μίλησε στην ιστοσελίδα sdna.gr, αναφερόμενος σε πλήθος ερωτήσεων που αφορούν τον Παναθηναϊκό οργανισμό, τον Παύλο Γιαννακόπουλο, την Ευρωλίγκα, τον Γιάννη Αλαφούζο, την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον Ολυμπιακό, τον Βασίλη Σπανούλη και πολλά άλλα.

Διαβάστε την συνέντευξη του ισχυρού άντρα του Παναθηναϊκού   

Tο λάθος του 1979 θα αποκατασταθεί κάποια στιγμή;

«Αν οι συνθήκες κάποτε είναι ώριμες, ναι. Και σωστές, βασικά, όχι ώριμες».

Τι σημαίνει ώριμες συνθήκες;

«Να δίδεται κάτι στη σωστή του αξία».

Σε όλο αυτό το διάστημα, από το '79 και τον τρόπο που έχασε ο Παύλος την ΠΑΕ, έγιναν πολλά. Τώρα, διαβάζοντας τα σχόλια του κόσμου, πιστεύω πως ο μέσος φίλαθλος αν σε είχε απέναντι του θα σου έλεγε: «Μπες ρε Δημήτρη στην ΠΑΕ να σωθεί η ομάδα». Τι του απαντάς;

«Ότι η ΠΑΕ έχει άνω των 65 εκατομμυρίων χρέη και περιουσιακά στοιχεία μηδενικά».

Θα μπορούσε να υπάρξει ένα μοντέλο, το οποίο σταδιακά να σβήσει τα χρέη;

«Αν δεν είσαι ολιγάρχης της Ρωσίας, αν δεν είσαι οικοπεδούχος στη Σαουδική Αραβία, που βγάζει πετρέλαιο κάθε πρωί ή αν δεν είσαι λαθρέμπορος σε διάφορα αντικείμενα, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο για ένα φυσικό πρόσωπο να αντέξει τέτοια νούμερα και να βάλει 65 εκατομμύρια χρέη και να έχει μπάτζετ ανταγωνιστικό, στα επίπεδα που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Και πόσω μάλλον όταν δεν έχει και ιδιόκτητο γήπεδο. Γι' αυτό και γίνεται η προσπάθεια του Athens Alive. Με το Athens Alive και με τους συνέταιρους που έχω, συμφωνήσαμε πως εφόσον προχωρήσει το Athens Alive, είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε και τα 65 εκατ. χρέη, αλλά και να βάλουμε χρήματα, ώστε ο Παναθηναϊκός να είναι ανταγωνιστικός. Αλλά, αυτό προϋποθέτει να προχωρήσει το Athens Alive. Γιατί, αλλιώς, αυτά τα έξοδα δεν γίνεται να καλυφθούν από πουθενά».

Το Athens Alive σήμερα που μιλάμε σε ποια βάση βρίσκεται; Πότε μπορούμε να περιμένουμε κάποιο νεότερο;

«Θέλω να πιστεύω ότι προς τα Χριστούγεννα θα αρχίσει να συγγράφεται το συμβόλαιο ενοικίασης για τα 99 χρόνια, ο διαγωνισμός. Θέλω να πιστεύω ότι τον Μάρτιο θα έχουμε ολοκληρώσει την όλη διαδικασία, θα υπογραφεί και από εκεί και μετά θα ξεκινήσουν να μπαίνουν οι μπουλντόζες».

Γυρνώντας στο θέμα της ΠΑΕ, ο Αλαφούζος σε κατηγορεί μέσω διαρροών ότι προσπάθεις να πάρεις δωρεάν τον Παναθηναϊκό.

«Τι σημαίνει δωρεάν; Γιατί; Από πού προκύπτει αυτό;».

Ότι δεν θες να πληρώσεις τα χρέη.

«Εγώ είπα ότι σε περίπτωση που προχωρήσει το Athens Alive και τα 65+ εκατομμύρια, δηλαδή συμπεριλαμβανομένων και των 20 εκατ., που χρωστάει ο ίδιος στο Δημόσιο, που βαραίνουν τον ίδιο, έχουμε πει ότι θα τα αναλάβουμε εξ ολοκλήρου. Μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσει το Athens Alive. Αν δεν προχωρήσει το Athens Alive, όχι δεν υπάρχει ούτε η διάθεση, ούτε η δυνατότητα να πάω να αναλάβω 65 εκατ. χρέη, συν τα όποια χρήματα χρειάζονται, για να μπορέσεις να είσαι ανταγωνιστικός».

Επειδή τα δημιούργησαν άλλοι;

«Όχι δεν έχει να κάνει με το ποιος τα δημιούργησε. Έχει να κάνει με την πραγματικότητα. 65 εκατ. και θέλεις και σίγουρα μια κάβα δύο - τριών ετών από 25 εκατ. για να πεις ότι κάνω κάτι. Άρα, μιλάμε για 100-130 εκατομμύρια ευρώ».

Γιατί - κατά δήλωση σου - τον στήριζες επί δυο χρόνια τον Αλαφούζο; Τον χαρακτήριζες ήρωα και τον υπερασπίστηκες στα social media λέγοντας ότι έχει βάλει 30 εκατ. την τελευταία τριετία.

«40, όχι 30, έχω πει. Βεβαίως και τα έχω πει και τα δύο αυτά. Αυτά τα δύο τα έχω πει στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Εκείνη την περίοδο ήμουν σε μία διαπραγμάτευση με τον Αλαφούζο. Τι περιμένατε να βγω να πω; Να βγω να πω ότι δεν έχει βάλει φράγκο και ότι τα έχει κάνει όλα λάθος; Λογικό είναι ότι όταν διαπραγματεύεσαι με έναν άνθρωπο και εκείνη η πλευρά έχει ανάγκη να ακούσει κάτι, ακόμα κι αν δεν είναι αλήθεια. Έκανα λάθος, ΟΚ. Ίσως δεν έπρεπε να τα έχω πει αυτά, γιατί τώρα τα λούζομαι ή τώρα μου ζητούν εξηγήσεις. Όταν είσαι σε διαπραγμάτευση με κάποιον, θα πεις και δυο κουβέντες οι οποίες ίσως να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Από εκεί και πέρα για το «ήρωας»... Θεωρώ ότι ο Αλαφούζος ανέλαβε τον Παναθηναϊκό σε μία πάρα πολύ δύσκολη περίοδο, μετά το "ναυάγιο", τον Τιτανικό της πολυμετοχικότητας. Άρα, οφείλαμε όλοι να τον στηρίξουμε. Όλοι τον στηρίξαμε. Τον στηρίξαμε υπέρ του δέοντος. Τον στήριξε η Θύρα 13, ο απλός κόσμος, τον στηρίξαμε όλοι οι επώνυμοι Παναθηναϊκοί, όλοι οι παράγοντες του Παναθηναϊκού και καλά κάναμε. Καλώς ή κακώς δεν του βγήκε το σχέδιο αυτό του Γιάννη Αλαφούζου. Τώρα θα μου πεις, γιατί έχω γυρίσει ξαφνικά; Γιατί θεωρώ ότι βλέποντας ότι δεν πέτυχε το σχέδιό του, γυρίζει και εκδικείται τον ίδιο τον σύλλογο».

Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι τον εκδικείται; Αν και είναι προφανές το τι έχει συμβεί, τι έχεις στο μυαλό σου ως κυρίαρχο;

«Αυτή τη στιγμή ο Αλαφούζος αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να μειώσει τα χρέη με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο Παναθηναϊκός, δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο παναθηναϊκός κόσμος, δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η παναθηναϊκή ιδέα. Καθόλου. Τον ενδιαφέρει να μαζέψει τα χρέη. Όταν την τελευταία φορά είχαμε βρεθεί και είχαμε συμφωνήσει στο να μου δώσει τη διαχείριση για φέτος, είχε γυρίσει και μου είχε πει: "Δημήτρη, εγώ έχω δύο δρόμους. Ο ένας δρόμος είναι αν προχωρήσει του Ταϊλανδού. Ο άλλος δρόμος είναι να προσπαθήσω να μικρύνω τα χρέη, ώστε κάποια στιγμή να τον πουλήσω και να πάρω πίσω ένα κομμάτι των χρημάτων, που έχω βάλει». Καταλαβαίνω αυτή τη στιγμή ότι από τα λεφτά που ισχυρίζεται ότι έχει βάλει, θέλει να πάρει πίσω 20 με 30 εκατομμύρια. Είναι δηλαδή σαν εγώ, που η οικογένειά μου έχει βάλει άνω των 350 εκατ. τα τελευταία 25 χρόνια, να πηγαίνω μια μέρα που μπορεί να θέλω να φύγω από το μπάσκετ να ζητάω 150 εκατομμύρια, τα μισά δηλαδή από αυτά που έχω βάλει, για να τον πουλήσω. Δεν νομίζω ότι αυτά είναι λογικά πράγματα».

Τι έγινε τότε με τον Αλαφούζο; Μέχρι κάποιο σημείο ήσασταν σε διαπραγμάτευση και αν δεν κάνω λάθος είχατε φτάσει κάποια στιγμή σε μία κατ' αρχήν συμφωνία.

«Μιλάμε για τώρα, μόλις πριν από λίγους μήνες. Το τελευταίο διάστημα, ενώ έχουν ξεκινήσει οι συνομιλίες με τον Ταϊλανδό, με παίρνει ένα τηλέφωνο και μου λέει: "Θέλω να βρεθούμε". Ευχαρίστως. Μου λέει: "Δημήτρη, σε ενδιαφέρει να πάρεις την ΠΑΕ;». Του λέω: "Κοίταξε να δεις, αυτή τη στιγμή εγώ προσωπικά μόνος μου να αναλάβω τα 65 εκατομμύρια χρέη όχι, όπως σου έχω πει. Αν προχωρήσει το Athens Alive, ναι. Θα σε ενδιέφερε, όμως, να μου δώσεις όλο το μάνατζμεντ για ένα χρόνο;".

Αυτό τι δυνατότητες δίνει ως πρόταση; Να έχει προχωρήσει ή όχι το Athens Alive. Δηλαδή, μονά - ζυγά, κορώνα - γράμματα, δικά του. Κερδισμένος θα έβγαινε και στις δύο περιπτώσεις. Εφόσον, λοιπόν, ήθελε να απεμπλακεί, στην μία εκδοχή θα αναλαμβάναμε ως Athens Alive τα 65 εκατομμύρια χρέη και στην άλλη εκδοχή έχοντας τη διαχείριση εγώ και όχι ο Αλαφούζος, πιστεύω ότι ο κόσμος θα αγκάλιαζε περισσότερο την προσπάθεια. Θα είχαμε περισσότερα διαρκείας, περισσότερα εισιτήρια, μεγαλύτερη συσπείρωση. Χορηγοί θα έρχονταν κοντά. Άρα, στο τέλος της σεζόν, εφόσον δεν είχε προχωρήσει το Athens Alive, θα παραλάμβανε μια ομάδα, που σίγουρα θα είχε λιγότερα χρέη. Άρα και στις δύο περιπτώσεις κερδισμένος. Εγώ θα ήμουν ο κερδισμένος, έχοντας πληρώσει βέβαια 65 εκατ. ευρώ και παίρνοντας τον Παναθηναϊκό, αν προχωρούσε το Athens Alive. Στην άλλη περίπτωση, θα ήμουν απλά ένας άνθρωπος που θα είχε ξοδέψει φαιά ουσία και χρόνο, για να καλυτερεύσω την εικόνα ενός μαγαζιού, που δεν μου ανήκει».

Συμφωνήσατε;

«Συμφωνήσαμε, δώσαμε τα χέρια. Ήταν Τετάρτη βράδυ. Ανανεώσαμε το ραντεβού για την Παρασκευή, για να δούμε πώς θα κάνουμε τη συγγραφή του συμφωνητικού και τις ανακοινώσεις. Και εμφανίστηκε λέγοντάς μου ότι έχει αλλάξει γνώμη».

Αυτό μόνο;

«Ναι».

Ήταν τόσο μικρή δηλαδή η συνάντησή σας;

«Μπορεί να κράτησε λιγότερο από 10 λεπτά. Ήρθε μαζί με κάποιον άνθρωπο να μου πει ότι απλά άλλαξε γνώμη».

Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να παραμείνει σε ισχύ από τη δική σου πλευρά τώρα;

«Η σεζόν σε πόσες μέρες ξεκινάει; Σε λιγότερες από 20 μέρες. Άρα, δεν θα υπήρχε η δυνατότητα να φτιαχτεί ένα πλάνο, στο οποίο θα έρθουν καλύτερα αποτελέσματα. Θα ήταν πάρα πολύ ριψοκίνδυνο. Ενώ, κάνοντάς το αυτό πριν από τρεις μήνες, θα μου έδινε τη δυνατότητα να βάλω δικά μου στελέχη, να βρω δικούς μου ανθρώπους που εμπιστεύομαι, να βρω τεχνοκράτες από την αγορά, που θα μπορέσουν στα επαγγελματικά επιτυχημένα επίπεδα της ΚΑΕ να προσεγγίσουν χορηγούς και τον κόσμο με καλύτερες προσφορές, ναι. Αυτή τη στιγμή όχι».

Κι αν υποθέσουμε ότι τέλος του μήνα, που έχουν πει ότι θα γίνουν οι τελικές διαπραγματεύσεις για την Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου, δεν προχωρήσει η υπόθεση Παϊρόζ, κάτι που στο μυαλό του κόσμου είναι και πολύ πιθανό να συμβεί και υποθέσουμε ότι ο Παναθηναϊκός μένει με τον Αλαφούζο... Καταλαβαίνεις πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα για τον Παναθηναϊκό.

«Δεν πιστεύω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Είναι τόσο μεγάλο το οικονομικό μέγεθος του κυρίου Ρέστη, ο οποίος όλοι γνωρίζουμε πως είναι πίσω από τον Παϊρόζ, αλλά και η ίδια η περιουσία του Παϊρόζ, που δεν νομίζω ότι θα κάνουν πίσω».

Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι ο κύριος Ρέστης, ο οποίος λες ότι είναι πίσω από το deal, είναι δηλωμένος οπαδός του Ολυμπιακού;

«Εντάξει, κι άλλοι έχουν αναλάβει τον Παναθηναϊκό, που δεν ήταν Παναθηναϊκοί. Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια φωτογραφία νομίζω του κυρίου Αλαφούζου με τον γιο του και μία τσάντα από το "Θρύλος Shop". Παλαιότερα για τον Νικόλα Πατέρα έλεγαν ότι είναι Εθνικός και είχε πάει για να καθαρίσει το θέμα του "Γ. Καραϊσκάκης" για τον φίλο του τον Μαρινάκη. Ανά τα χρόνια πολλοί Ολυμπιακοί έχουν μπλεχτεί με τον Παναθηναϊκό. Παλαιότερα στο Διοικητικό Συμβούλιο ήταν ΑΕΚτζήδες». 

Έχει δημιουργηθεί παράδοση δηλαδή; Το θέμα είναι αν θα συνεχιστεί...

«Τι να πω; Δεν ξέρω».

Κι αν αύριο ερχόταν ο Αλαφούζος και έλεγε ότι δίνω τις μετοχές στον Ερασιτέχνη; Τι θα έκανες;

«Τι θα έκανα; Αναγκαστικά θα έπρεπε τότε να χορέψουμε και σε αυτούς τους ρυθμούς. Ήδη έχοντας αναλάβει τον Ερασιτέχνη, που είναι πάρα πάρα πολύ δύσκολο αυτό το πράγμα και δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο, φανταστείτε να έχουμε και τις μετοχές της ΠΑΕ».

Είναι ψέματα ή αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός έγινε το τελευταίο διάστημα παρακλάδι κομματικού μηχανισμού;

«Έχω σταματήσει να παρακολουθώ τα πολιτικά στην Ελλάδα πάρα πάρα πολύ καιρό. Δεν εμπιστεύομαι κανένα πολιτικό και έτσι δεν έχω άποψη γι' αυτό το θέμα».

Από την πλευρά του Παναθηναϊκού λέω. Αν ο Παναθηναϊκός εξυπηρετούσε έναν κομματικό μηχανισμό. Βγήκαν ανακοινώσεις, οι οποίες για παράδειγμα ήταν απέναντι στην κυβέρνηση...

«Δεν τα έχω παρακολουθήσει».

Εκτιμάς ότι είχε σχέδιο ο Αλαφούζος να ρίξει τον Παναθηναϊκό είτε να προκαλέσει ηλεκτροσόκ, ώστε αυτή τη στιγμή να μην υπάρχουν οι αναμενόμενες αντιδράσεις για το μέγεθος του Παναθηναϊκού;

«Θεωρώ, όπως είπα και νωρίτερα, ότι αυτή τη στιγμή εκδικείται τον σύλλογο. Θεωρεί, πιστεύω, ότι έχει κάνει πολλές προσπάθειες, οι οποίες δεν του βγήκαν. Το γεγονός ότι ενώ έχει προσπαθήσει, δεν του αναγνωρίζεται η προσπάθειά του, αυτή τη στιγμή έχει γυρίσει και εκδικείται τον σύλλογο».

Ο Παιρόζ είναι μια νέα περίπτωση Τσάκα; 

«Ούτε τον Τσάκα γνωρίζω, ούτε τον Παϊρόζ. Από εκεί και πέρα, ακούγονται διάφορα για τον Παϊρόζ, ότι είναι ένα σύστημα παικτών από πίσω, από τη Βραζιλία, δεν ξέρω, που έχει αναλάβει κι άλλες ομάδες. Σίγουρα, δεν είναι ένας ουρανοκατέβατος, όπως μια μέρα εμφανίστηκε ο Τσάκας».

Σε ρωτάω επειδή τότε από τα Μέσα σου στηρίχθηκε η περίπτωση του Τσάκα.  

«Το λιγότερο... Εδώ είναι το λάθος μου ότι δεν παρακολουθώ τα Μέσα στον βαθμό, που θα έπρεπε. Δεν το λέω ως δικαιολογία αυτό. Θεωρώ ότι όταν είσαι ιδιοκτήτης οφείλεις να παίρνεις και τα μπράβο και τα άσχημα και την κριτική».

Άρα, δεν ήταν μια δική σου επιλογή τότε να στηριχθεί ο Τσάκας;

«Όχι. Όπως είπα και νωρίτερα, εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, που έχω στις διάφορες θέσεις. Έτυχε τότε στις θέσεις αυτές να είναι άνθρωποι, οι οποίοι πίστευαν ότι όντως ο Τσάκας θα έφερνε τη λύση. Και δυστυχώς τότε στηρίχθηκε και από κάποια δικά μου Μέσα».

Αν ήσουν φίλαθλος με όλη την αγάπη και τον σεβασμό που τρέφει ο κόσμος στην οικογένεια Γιαννακόπουλου, πως θα άκουγες ότι 2-3 φορές έχει επιχειρήσει χωρίς αποτέλεσμα να πάρει την ΠΑΕ κι όλο στο τέλος έμενε η δουλειά στη μέση;

«Έχοντας τα πετυχημένα αποτελέσματα του μπάσκετ και σε αρκετά μεγάλο επίπεδο και του Ερασιτέχνη, θα στεναχωριόμουν σαν φίλαθλος. Θα ήθελα και εγώ να δω έναν Γιαννακόπουλο στο ποδόσφαιρο, πιστεύοντας ότι και εκεί θα έχω επιτυχίες».

Και γιατί δεν γίνεται στο τέλος; Γιατί στο τέλος πάντα κάτι χαλάει;

«Την μία γιατί όταν το 2003 είχε συμφωνήσει ο πατέρας μου με τον Βαρδινογιάννη στα 50 εκατ. για την ΠΑΕ, εμφανίστηκαν την τελευταία στιγμή και ζήτησαν άλλα 50 για την Παιανία, ενώ είχε δοθεί να καταλάβουμε ότι μέσα στα πρώτα 50 ήταν και το κομμάτι της Παιανίας. Άλλη φορά δεν προχώρησε, πριν από τρία χρόνια, πάλι με τον Γιάννη Αλαφούζο, γιατί μια μεγάλη εταιρεία κινεζικών συμφερόντων, που είχαμε έρθει σε συμφωνία, έκανε πίσω. Πριν από ένα χρόνο περίπου, που συζητούσαμε πάλι με τον Αλαφούζο, γιατί κάθε μέρα ανέβαιναν κατά πέντε εκατομμύρια τα χρέη λες και δεν ήθελε να μου τη δώσει. Και τώρα τελευταία σας ανέφερα και πριν από λίγο».Ακόμα και ο Αλαφούζος θα έπαιρνε νταμπλ με τα 180 εκατ. που ξόδεψε ο Πατέρας

Από το 2008 έχουν περάσει πολλές διοικήσεις, σε πολλές περιπτώσεις ήσουν σε θέση αντιπολίτευσης και κριτικής απέναντι τους. Και σε εκείνον που επιτέθηκες με μεγαλύτερη σφοδρότητα ήταν στον Πατέρα, εξαιρώντας αυτό που γίνεται το τελευταίο διάστημα με τον Αλαφούζο. Και στο θυμίζω γιατί σαν πρόεδρος είναι ο τελευταίος που έφερε Νταμπλ στον Παναθηναϊκό. 

«Εντάξει, το νταμπλ στον Παναθηναϊκό το έφεραν τα 180 εκατομμύρια, τα οποία ξόδεψε ο Πατέρας. Θεωρώ ότι με 180 εκατ. μέσα σε μία διετία ένα νταμπλ θα το έπαιρνε οποιοσδήποτε. Ακόμα και ο Αλαφούζος. Τώρα, γιατί του επιτέθηκα τόσο... Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι ένας απλός σύλλογος. Δεν είναι ο Ολυμπιακός, δεν είναι ο Πανιώνιος, δεν είναι ο Εθνικός και ο Ατρόμητος. Είναι ένας σύλλογος, ο οποίος έχει μια άλλη ποιότητα. Οι άνθρωποι, δηλαδή, που ήταν ανά τα χρόνια στον Παναθηναϊκό, είχαν μια άλλη ποιότητα. Πόσω δε, όταν ήταν μία προσπάθεια όχι ενός ανθρώπου, αλλά μίας ομάδας ανθρώπων και ο ένας φερόταν σαν να είναι τσιφλίκι του, μαγαζάκι του, μη δίνοντας σημασία σε κανέναν. Και όχι μόνο μη δίνοντας σημασία, αλλά πολλές φορές προσβάλλοντας και τους ανθρώπους που είχαν βάλει τα λεφτά τους και του τα είχαν δώσει για να τα εμπιστευτεί».

Με τον Τζίγκερ έχεις μιλήσει; Του εξήγησες ποτέ το σχέδιο για το Athens Alive;

«Ναι, είχα πάει και είχα βρει τον Γιάννη. Είχαμε συζητήσει για το αν θα τον ενδιέφερε μαζί να τρέχαμε το κομμάτι του PAO Foundation. Τον είχα ρωτήσει αν θα τον ενδιέφερε να συμμετέχει σε όλο αυτό το πρότζεκτ με το ΟΑΚΑ. Μου είχε πει ότι το κεφάλαιο Παναθηναϊκός έχει κλείσει και ότι το real estate δεν είναι ένας τομέας με τον οποίον ασχολείται. Και μου είχε ευχηθεί καλή επιτυχία σε ό,τι κάνω».

Θεωρείς ότι συνεχίζει η οικογένεια Βαρδινογιάννη να έχει κάποια επιρροή στον Παναθηναϊκό;

«Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Αδυνατώ να πιστέψω ότι μια οικογένεια η οποία ήταν τόσα χρόνια σε εμπλοκή με τον Παναθηναϊκό δεν ενδιαφέρεται και δεν παρακολουθεί τα γεγονότα. Αλλά, για περισσότερες λεπτομέρεις δεν μπορώ να ξέρω».

Η δική σου οικογένεια είναι σύμφωνη να πάρετε κάποια στιγμή την ΠΑΕ; Ο κύριος Θανάσης, η γνώμη του Παύλου ποια ήταν;

«Ιδεολογικά, ναι. Από εκεί και πέρα, όμως, ο πατέρας μου είχε και δύο αδέλφια, που πάντα τον βοηθούσαν, έχοντας να τρέξουν μία φαρμακοβιομηχανία και έναν σύλλογο. Εγώ δεν έχω να τρέξω μόνο μία φαρμακοβιομηχανία και έναν σύλλογο. Έχω τα media, έχω πάρα πολλές εταιρείες, οι οποίες ενδεχομένως να μην είναι γνωστές στον κόσμο. Έχω πάρα πάρα πολλά πράγματα να τρέξω και σε μία πολύ πιο δύσκολη περίοδο για το το επιχειρείν στη χώρα. Άρα, είναι και λίγο θέμα χρόνου».

Ο Παιρόζ προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί σου; 

«Έγιναν κάποιες προσπάθειες επικοινωνίας, απλά τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έβρισκα κανένα λόγο να καθίσουμε να συζητήσουμε. Αυτή τη στιγμή δεν είναι κάτι στον Παναθηναϊκό».

Αν αποκτήσει θέση;

«Εξυπακούεται ότι θα καθίσω. Όπως έχω κάτσει πάντα, με όλους τους ανθρώπους που εμπλέκονται στον Παναθηναϊκό».

Ποια είναι η άποψή σου γενικότερα; Εσύ πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το θέμα; Με δυσπιστία; Βλέπεις ότι είναι μια περίπτωση, που τουλάχιστον από τον Αλαφούζο, μπορεί να είναι καλύτερη σήμερα που μιλάμε;

«Θεωρώ ότι έχει και τα υπέρ έχει και τα κατά. Το να ανήκει η ομάδα σε έναν ξένο, πόσω δε broker, με από πίσω έναν επιχειρηματία άλλης απόχρωσης, έχει τα αρνητικά του. Από την άλλη, τα υπέρ του Αλαφούζου είναι ότι είναι ένας Έλληνας, ένας άνθρωπος που ζει στη χώρα, θα έπρεπε να καταλαβαίνει τι σημαίνει Παναθηναϊκός. Από την άλλη, ζήσαμε το να είναι ο Παναθηναϊκός με το ένα πόδι στη Β' Εθνική. Δεν ξέρω...».

Δεν είναι ουτοπία να περιμένεις να υλοποιηθεί το Athens Alive για να μπεις στην ΠΑΕ; Τέτοια έργα απαιτούν χρόνια εργασιών για να μπει το πρώτο τούβλο. Η ΑΕΚ περίμενε 15 χρόνια.

«Ναι, αλλά το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν μόνο για μία ομάδα. Το Athens Alive θα το εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός. Δεν θα είναι μια Παναθηναϊκή Πολιτεία μόνο. Θα είναι κάτι για όλη τη χώρα, για όλη την Αττική. Θα μπορούν τα παιδιά να πηγαίνουν εκεί να γυμνάζονται δωρεάν. Θα μπορούν να παίζουν, να υπάρχει χώρος πράσινου, να υπάρχουν τεχνολογικά πάρκα, να υπάρχει μέρος να μπορείς να κάνεις γιόγκα, πιλάτες, τάι τσι και όλα τα υπόλοιπα. Θα υπάρχει ποδηλατοδρόμιο, water park. Θα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα στα οποία θα μπορεί ο Έλληνας και ο Αθηναίος να πηγαίνει και να περνάει μια ευχάριστη μέρα. Όταν καθίσαμε και εκπονήσαμε αυτό το σχέδιο προσπαθήσαμε να μπούμε στα παπούτσια των Παναθηναϊκών, του Κράτους, της Πολιτείας, των θεσμών. Θεωρώ ότι η λύση που έχουμε προτείνει είναι επικερδής για όλους».

Εκτιμάς ότι είναι κάτι που μακροπρόθεσμα μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, ώστε να μην εξαρτάται κάθε χρόνο από το πορτοφόλι του Γιαννακόπουλου, του Αλαφούζου ή του οποιουδήποτε;

«Μα, αυτό είναι και το σχέδιο. Αυτό είναι το σχέδιο. Το είπα και νωρίτερα. Αν δεν είσαι Άραβας, αν δεν είσαι ολιγάρχης ή αν δεν είσαι λαθρέμπορος δεν μπορείς να σηκώσεις τέτοια βάρη. Οι σύλλογοι πρέπει να είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι, ώστε να μπορεί ο κάθε Γιαννακόπουλος, ο κάθε Βαρδινογιάννης, ο κάθε Αλαφούζος, τη στιγμή που επιθυμεί να σταματήσει την εμπλοκή του, να μπορεί να φεύγει, χωρίς να αφήνει πίσω του συντρίμμια, αλλά μία επόμενη μέρα».

«Εγώ δεν είμαι Αλαφούζος» είχες πει κάποτε σε ένα ξέσπασμα σου στο μπάσκετ.

«Ε, όχι Αλαφούζος δεν είμαι. Νομίζω πως πλέον το έχουν καταλάβει όλοι».

Γιατί δεν πηγαίνεις στα ματς της ποδοσφαιρικής ομάδας;

«Αυτό που θα πω θα ακουστεί λίγο περίεργο, λίγο παράξενο, αλλά γενικότερα δεν είμαι από τους ανθρώπους, που τα τελευταία 20 χρόνια, μου αρέσει να πηγαίνω να παρακολουθώ αθλήματα. Μικρότερος, ναι. Κι όχι απλά ποδόσφαιρο, γενικότερα, οποιοδήποτε άθλημα. Ενδεχομένως αν δεν είχα και τη διοικητική εμπλοκή μου με το μπάσκετ να μην πήγαινα να παρακολουθώ ούτε μπάσκετ».

Τι σου αρέσει να κάνεις;

«Μου αρέσει να ακούω μουσική, να βγαίνω να χορεύω, να τρέχω με το αυτοκίνητο, να κολυμπάω. Μου αρέσει να κάνω ο ίδιος πράγματα και όχι να πηγαίνω να παρακολουθώ».

Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο: Στη φαρμακοβιομηχανία, στα digital media, στο μπάσκετ είσαι στην κορυφή ή ανταγωνίζεσαι τους πρώτους. Στο ποδόσφαιρο θα μπορούσες να ανταγωνιστείς Μαρινάκη, Σαββίδη και Μελισσανίδη μαζί; 

«Δύσκολη ερώτηση, δύσκολοι αντίπαλοι. Το μέγεθος του Παναθηναϊκού αναγκαστικά, σε υποχρεώνει να πρέπει να ανταγωνιστείς με όλους αυτούς. Και στο μπάσκετ όταν μπήκαμε έλεγαν για τον Κόκκαλη. Μπήκαμε, με τον Α ή Β τρόπο, την έκανε σιγά - σιγά. Θέλω να πιστεύω ότι έχοντας τον κόσμο του Παναθηναϊκού δίπλα και ένα ιδιόκτητο γήπεδο, θα ερχόταν η μέρα στην οποία θα ήμασταν άκρως ανταγωνιστικοί».

Ήταν επιλογή δική σου η φετινή απο-αμερικανοποίηση;

«Εγώ γενικότερα δεν ανακατεύομαι στο ποιον παίκτη θα πάρουμε. Αυτό είναι πάντα θέμα του προπονητή. Τώρα το κομμάτι απο-αμερικανοποίσης είναι κάτι στρατηγικής σημασίας και όντως ήταν μια δική μου απόφαση. Ενώ οι Αμερικανοί προσφέρουν θέαμα και φέρνουν τον κόσμο στα γήπεδα με τις φάσεις τους, θεωρώ ότι είναι άνθρωποι, οι οποίοι με την καλή έννοια είναι καριερίστες. Έρχονται, φτιάχνουν την καριέρα τους, παίζουν ένα - δύο χρόνια, ανάλογα με το πόσο έχουν συμβόλαιο και μετά κοιτούν το επόμενο βήμα, το οποίο είναι καθαρά θέμα συμβολαίου. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί πλέον να ανταγωνιστεί τα μεγάλα πορτοφόλια της Ευρώπης και αναγκάζεται να πηγαίνει με ένα πιο μακροχρόνιο πλάνο και όχι βασισμένος σε αθλητές, που κοιτούν μόνο το επόμενο συμβόλαιο».

Κάποια στιγμή ο Παναθηναϊκός έφτασε να έχει εννέα Αμερικανούς, ήταν αυτό ένα λάθος που έπρεπε να διορθωθεί; Όχι τόσο από πλευράς τίτλων, δεν το θέτω από την πλευρά της επιτυχίας. Αλλά δεν είναι περίεργο να ακούς τον Παππά κάποια στιγμή να λέει ότι «μέσα στα αποδυτήρια δεν μιλάμε ελληνικά»;

«Σίγουρα και ο κάθε φίλαθλος θέλει να μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον. Με κάποιο είδωλο, με κάποιον ήρωα. Εγώ θυμάμαι μεγαλώνοντας ας πούμε στο μπάσκετ είχα τον Κορωναίο, στο ποδόσφαιρο τον Σαραβάκο. Αθλητές, οι οποίοι έμειναν για πάρα πολλά χρόνια. Πώς μπορείς να έχεις απαίτηση από τον φίλαθλο να δεθεί με έναν αθλητή, ο οποίος έρχεται για ένα ή δύο χρόνια;».

Κάνοντας έναν απολογισμό της εξαετίας έχεις ένα σπουδαίο αποτέλεσμα στην Ελλάδα με 9/12 τίτλους. Ταυτόχρονα, υπάρχει το αρνητικό αποτέλεσμα της Ευρώπης. Το φέρεις βαρέως ότι έχεις πάρει μια ομάδα με έξι αστέρια και μετά από έξι χρόνια δεν έχει φτάσει στο φάιναλ φορ; 

«Σίγουρα με στεναχωρεί, γιατί έχω συνηθίσει διαφορετικά. Από την άλλη, όμως, κοιτώντας ανά τον κόσμο, όλες οι ομάδες που κάνουν τους κύκλους, συνήθως στο κάτω τους ούτε τίτλους παίρνουν και κάποιες έχουν υποβιβαστεί και σε χαμηλότερες κατηγορίες. Εμείς καταφέραμε και κρατήσαμε την ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο. Όπως είπες, έχουμε πάρει πάρα πολλούς τίτλους στην Ελλάδα, 9/12 νομίζω. Στην Ευρώπη κάποιες χρονιές για ένα σουτ ή για ένα σφύριγμα δεν μπορέσαμε να πάμε στο Final Four. Κάποιες άλλες χρονιές δεν ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί».

Γιατί;

«Γιατί... Σίγουρα παίζουν τα μπάτζετ ρόλο. Σίγουρα παίζει ρόλο η χημεία και η διάρκεια των παικτών. Αναγκαστήκαμε να χτίσουμε από το μηδέν και όχι μία φορά, αλλά δυο - τρεις, μέσα σε αυτή την εξαετία έχουμε χτίσει από το μηδέν και κανένας δεν φέρνει αποτελέσματα εν μια νυκτί. Εκτός κι αν είσαι μάγος».

Το κομμάτι του μπάτζετ είναι κάτι το οποίο έχει πολυσυζητηθεί. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός επίσης δεν είχε πολύ υψηλά μπάτζετ, αλλά κατάφερε να φτάσει στα Final Four και να έχει και κατακτήσεις. Τι διαφορετικό είχε;

«Επένδυσε διαφορετικά. Εμείς επενδύαμε σε αθλητές, ο Ολυμπιακός επένδυε εξωαγωνιστικά. Νομίζω αυτό το βλέπουμε κάθε Πέμπτη και κάθε Παρασκευή. Η αλήθεια είναι».

Τυχαίνει σε αυτά τα έξι χρόνια να απουσιάζει από τον πάγκο ο Ομπράντοβιτς. Είναι κι αυτός ένας λόγος;

«Μα, το είπα και πριν. Εν μία νυκτί δεν έρχονται αποτελέσματα. Όταν έχεις 13 χρόνια τον ίδιο προπονητή λογικό είναι ότι είτε με λίγο καλύτερη ομάδα, είτε με λίγο χειρότερη, έχεις ένα σύνολο, ένα δέσιμο, μία χημεία. Όταν αλλάζει το βασικό συστατικό, το οποίο είναι ο προπονητής και το προπονητικό τιμ, λογικό είναι να πρέπει να ξαναχτίσεις από την αρχή. Πας με άλλα υλικά».

Δεν έχω κάνει γκάλοπ. Πιστεύω όμως πως η συντριπτική πλειοψηφία των Παναθηναικών θα ήθελε κάποια στιγμή να ξαναδεί τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Εσύ;

«Ο Ομπράντοβιτς είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη. Βέβαια, ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη όταν διαχειρίζεται αστέρες. Δηλαδή, είναι ο καλύτερος στο να διαχειριστεί ένα μεγάλο μπάτζετ. Ποτέ μας δεν τον έχουμε δει να διαχειρίζεται ένα μικρότερο μπάτζετ. Πάντα έλεγαν πως είναι ο καλύτερος ο Ομπράντοβιτς και ο Ίβκοβιτς. Ο Ίβκοβιτς στο να χτίζει, ο Ομπράντοβιτς στο να διαχειρίζεται. Είναι ο καλύτερος μάνατζερ συναισθημάτων, χαρακτήρων. Μπορεί να πάρει από το αστέρι του το 100%. Δεν ξέρω κάτα πόσο θα είχε επιτυχία με ένα μικρότερο μπάτζετ. Αυτό μένει να αποδειχθεί».

Θα ήθελες να τον δεις κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό;

«Για τον Παναθηναϊκό πάντα θέλω το καλύτερο. Ο Ομπράντοβιτς είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη. Σίγουρα, αγωνιστικά θα τον θέλαμε. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια πικρία, αλλά αναγκαστικά πρέπει σαν πρόεδρος να βάζω στην άκρη τα προσωπικά και να πηγαίνω με το καλό του συλλόγου. Το καλό του συλλόγου λέει να έχεις τον καλύτερο. Αν ο καλύτερος είναι ο Ομπράντοβιτς, μακάρι να ξαναγυρίσει στον Παναθηναϊκό».

Αυτή η πικρία πώς προέκυψε; Γιατί φαίνεται ότι έχουν δημιουργηθεί παρεξηγήσεις. Θυμάμαι όταν έφυγε από τον Παναθηναϊκό, σε μια συνέντευξη που είχες δώσει με τον πατέρα σου έλεγες ότι τον ένιωθες σαν τον μεγάλο σου αδελφό. Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν. Φτάσαμε σε ένα σημείο ακόμα και να δημοσιοποιηθούν οι συνομιλίες σας. Γιατί προέκυψαν αυτές οι παρεξηγήσεις;

«Νομίζω οι συνομιλίες αυτές που βγήκαν τα απαντούν όλα, στο γιατί έφυγε».

Εννοείς ότι ο λόγος ήταν το μπάτζετ;

«100%».

Για το καλό του Παναθηναϊκού όπως λες, θα μπορούσε κάποτε, με τον χρόνο, να αμβλυνθεί αυτή η κατάσταση; Είδαμε ότι παρότι έχουν προκύψει παρεξηγήσεις και εκείνος ήρθε ανήμερα ενός δικού του αγώνα, γιατί ήθελε να είναι δίπλα στο τελευταίο ταξίδι του Παύλου. Από την πλευρά σου, τον κάλεσες μαζί με την ομάδα του να βρίσκονται εδώ, στο τουρνουά προς τιμήν του. Μπορεί να υπάρχει μια εξέλιξη; Γιατί τα πρόσωπα Γιαννακόπουλος και Ομπράντοβιτς είναι συνυφασμένα με το μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

«Το γεγονός ότι ήρθε να συλλυπηθεί και να αποχαιρετήσει από κοντά τον πατέρα μου δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με αθλητισμό. Έχει να κάνει με μια προσωπική σχέση, η οποία χτίστηκε μέσα από τα 13 χρόνια συνεργασίας εντός και εκτός παρκέ, γιατί υπήρχε μια πολύ στενή σχέση με τον πατέρα μου. Από εκεί και πέρα, όλοι κάνουμε λάθη, αρκεί κάποια στιγμή να τα αναγνωρίζουμε. Θεωρώ ότι ο Ζέλικο έκανε ένα τεράστιο λάθος με τον τρόπο που έφυγε. Αν αυτό το δείξει εμπράκτως ότι το έχει καταλάβει, εγώ είμαι άνθρωπος που πάντα αποδέχεται τη συγγνώμη».

Η σχέση Παναθηναϊκού-Λώτσου ήταν ένα λάθος που διορθώθηκε;

«Ο Νίκος Λώτσος είναι ένας ατζέντης, ο οποίος διαχρονικά έχει πάρα πολύ καλούς αθλητές. Έχει λίγους αθλητές, δεν έχει πολλούς. Τους διαχειρίζεται σωστά, τους φέρεται σωστά. Γι' αυτό και έχει μακροχρόνιες συνεργασίες. Από εκεί και πέρα, η πρώτη μας συνεργασία ήταν ατυχής. Δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω. Θεωρώ ότι το χειρίστηκε λάθος τότε το θέμα Περπέρογλου - Μπατίστ - Βουγιούκα. Κατάλαβε το λάθος του και όπως είπα και εγώ νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει στην άκρη ανθρώπους. Πρέπει να κοιτάει το καλύτερο για τον σύλλογο. Ο Νίκος έχει καλούς αθλητές, άρα ξανασυνεργαστήκαμε κι αυτή τη φορά νομίζω με πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία και αλληλοσεβασμό».

Ήταν η εξομάλυνση αυτή καθοριστική  ώστε να πάρεις φέτος τον Παπαπέτρου;

«Από πέρυσι με τη συνεργασία με τον Θανάση Αντετοκούνμπο είχαν ήδη ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Είχαν δοθεί αμοιβαίες εξηγήσεις για το τι είχε γίνει το 2012. Από τη στιγμή που και από τις δύο πλευρές τις ακούσαμε λογικές τις εξηγήσεις, το αφήσαμε πίσω μας και προχωρήσαμε».

Τον Παπαπέτρου τον έβλεπες από πέρυσι στον Παναθηναϊκό;

«Ο Παπαπέτρου έπρεπε να έχει έρθει από την πρώτη στιγμή στον Παναθηναϊκό. Είναι ένα παιδί, το οποίο μεγάλωσε μέσα σε μία παναθηναϊκή οικογένεια. Δυστυχώς, όταν πρωτοϋπέγραψε το συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό δεν ήρθε τότε, ήταν διαφορετικές οι συνθήκες. Το λάθος αυτό διορθώθηκε».

Πώς τα βρήκατε με τον Παπαπέτρου;

«Από την πρώτη στιγμή είχαμε εκφράσει στον ατζέντη το ενδιαφέρον μας. Ουδέποτε μιλήσαμε με τον παίκτη, σεβόμενοι ότι ήμασταν εν μέσω τελικών. Εγώ δεν έχω κάνει κρούση ποτέ σε παίκτη, όσο είναι σε άλλη ομάδα. Κρούσεις μου έχουν κάνει και ναι, έχω μπει σε διαδικασία συνομιλίας, εφόσον μου χτυπήθηκε η πόρτα. Ποτέ δεν έχω χτυπήσει πρώτος την πόρτα. Μιλήσαμε. Από ό,τι κατάλαβα στον Ολυμπιακό δεν ήταν ικανοποιημένος, δεν ξέρω το γιατί. Στον Παναθηναϊκό οι συνθήκες που του προσφέραμε ήταν αυτές οι οποίες ήθελε. Και γι' αυτό και υπογράψαμε».

Σε σύγκριση με την υπόθεση Μάντζαρη, θεωρείς ότι ήταν καλύτερος ο χειρισμός και από τη δική σας πλευρά και διαφορετική η αντιμετώπιση που εισπράξατε; Τι ήταν αυτό που σε σχέση με πέρυσι φέτος έφερε το γάμο και πέρυσι έφερε μια μεγάλη ένταση;

«Εγώ έχω μάθει ότι όταν δίνεις τον λόγο σου κάπου, πρέπει να τον τηρείς. Πέρυσι ο ατζέντης του Μάντζαρη είχε έρθει και μου είχε πει ότι θέλει να έρθει στον Παναθηναϊκό. Συμφωνήσαμε σε κάποια ποσά. Μετά από δύο μέρες διάβασα ότι έκλεισε στον Ολυμπιακό, κάτι το οποίο ο κύριος Λώτσος το χειρίστηκε πάρα πολύ διαφορετικά. Και εμείς το χειριστήκαμε διαφορετικά, με αποτέλεσμα να έχουμε αυτή την ευτυχή κατάληξη».

Εν τέλει, νιώθεις καλύτερα που ο Μάντζαρης δεν ήρθε στον Παναθηναϊκό;

«Η φετινή του αγωνιστική παρουσία δεν ήταν η καλύτερη. Για τα λεφτά τα οποία θα δίναμε νομίζω πως μας βγήκε σε καλό. Τώρα έχει πολλά χρόνια μπροστά του το παιδί να παίξει. Δεν ξέρω».

Αν είχες τη δυνατότητα να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα έκανες τα πάντα να κρατήσεις τον Σπανούλη όπως κράτησες τώρα τον Καλάθη; Γιατί πολλοί λένε ότι αυτή η μεταγραφή άλλαξε την ιστορία. 

«Ο Βασίλης είναι ένας τεράστιος αθλητής. Από όσο ξέρω πρώτος μπαίνει στο γήπεδο, τελευταίος φεύγει. Τον ενδιαφέρει πάρα πολύ η υστεροφημία του, τον ενδιαφέρει πάρα πολύ η φανέλα και η ομάδα για την οποία αγωνίζεται. Και στον Παναθηναϊκό είχε πάρα πολύ μεγάλες επιτυχίες. Στον Ολυμπιακό έκανε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Από ό,τι φάνηκε του βγήκε σε καλό η απόφαση αυτή. Είναι ένα παιδί, το οποίο πάντα ήθελε να είναι έτσι, λίγο πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Ήθελε να φαίνεται, με την καλή έννοια, λίγο παραπάνω. Πήγε στον Ολυμπιακό, πέτυχε αυτά που ήθελε, άρα μπράβο του. Τώρα το αν θα τον κρατούσα; Αν δεν είχε δεθεί και τόσο πολύ με τον Ολυμπιακό, ακόμα και τώρα θα τον ήθελα πίσω. Απλά ξέρω ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Δεν θα έκανε καλό ούτε σε εμάς, ούτε σε εκείνον».

Αν είχες τη δυνατότητα, θα πατούσες ένα delete στο Youtube να σβηστεί η εικόνα από εκείνο το περιστατικό έξω από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού;

«Εννοείται ότι θα ήθελα να το σβήσω. Γι' αυτό και έχω ζητήσει από τον ίδιο αρκετές φορές συγγνώμη, γι' αυτό και έχω κάνει δημόσια τοποθέτηση, ζητώντας συγγνώμη γι' αυτό το περιστατικό. Όταν κάνεις χίλια πράγματα την ημέρα, λογικό είναι ότι και κάποια θα σου βγουν λάθος».

Παρακολουθείς την πορεία του Σάρας; Σου αρέσει; 

«Βέβαια, είναι δυνατόν; Μπάσκετ παρακολουθώ, άρα αναγκαστικά βλέπω και τη Ζαλγκίρις. Τεράστια η επιτυχία του Σάρας. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές. Το είχαμε πάρει χαμπάρι εμείς από πολύ νωρίς, αλλά τότε δεν ήθελε να "σκοτώσει" τον παίκτη μέσα του. Όταν το 2012 μαζί με τον Μάνο Παπαδόπουλο είχαμε πάει σπίτι του, ήμασταν μαζί με τη γυναίκα του και προσπαθούσαμε να τον πείσουμε να γίνει προπονητής. Ήθελε να παίξει ακόμα ένα χρόνο μπάσκετ. Ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αν τον είχαμε από τότε».

Είναι ένας προπονητής, που μακροπρόθεσμα μπορεί να απασχολήσει τον Παναθηναϊκό;

«Όλοι οι καλοί προπονητές και αθλητές μας απασχολούν. Τώρα έχουμε τον Τσάβι, ο οποίος θεωρώ ότι είναι ένας πάρα πολύ αξιολόγος προπονητής και μαζί θα πετύχουμε πολλά πράγματα στο μέλλον».

Μιας και είπες για τον Τσάβι, εκείνος είπε πως παρά την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και τα μπάτζετ που υπάρχουν, αυτό που θέλει φέτος είναι να δει τον Παναθηναϊκό στο Final Four και ότι αν δεν το πετύχει, θα νιώσει άδειος.

«Συμφωνώ μαζί του».

Πριν δυο εβδομάδες έκανε μια δήλωση ο Γιασικεβίτσιους ότι το περιβάλλον του Παναθηναϊκού είναι το ιδανικό για έναν προπονητή γιατί του δίνουν τα κλειδιά και τον αφήνουν να κάνει τη δουλειά του. 

«Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό όταν το διάβασα, γιατί φανταζόμουν ότι σε όλες τις ομάδες κάνει ο προπονητής τις επιλογές. Δεν φανταζόμουν ότι υπάρχουν ομάδες, που επιλέγουν οι πρόεδροι ή οι τιμ μάντζετ ή οτιδήποτε».

Εκείνος κατονόμασε τον Παναθηναϊκό ως το παράδειγμα και τα σχόλια που επικράτησαν τότε έλεγαν πως το χαλί έχει στρωθεί, για να τον δούμε κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό.

«Ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή. Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από τον Τσάβι. Μακάρι αυτή η σχέση να έχει κι άλλα χρόνια μπροστά της».

Από τους προπονητές που συνεργάστηκες με ποιον κόλλησες περισσότερο;

«Έχω τεράστια εκτίμηση στον Αργύρη Πεδουλάκη. Θεωρώ ότι το μπάσκετ που ξέρει μέσα στο μυαλό του το ξέρουν ελάχιστοι άνθρωποι. Σαν χαρακτήρας, επίσης, είναι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος, με τον οποίον μας συνδέουν πολλά και εκτός του μπάσκετ. Είναι ένα πρόσωπο το οποίο εκτιμώ πολύ».

Γιατί στήριξες λυσσαλέα τον Πεδουλάκη και στην πρώτη βαριά ήττα τον έδιωξες;

«Δεν έφυγε μετά από μία βαριά ήττα, έφυγε μετά από μία συμφωνία την οποία είχαμε κάνει και δεν είχε τηρήσει. Έτυχε, απλά, να συμπέσει μαζί με την ήττα με 30 πόντους από τον Ολυμπιακό. 25-30 πόντους, δεν θυμάμαι και πόσο ήταν».

Ποια ήταν αυτή η συμφωνία;

«Είναι θέμα τεχνικού χαρακτήρα. Είχαμε συμφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο τεχνικό τιμ, για να υπάρχει. Κάτι για το οποίο ο Αργύρης τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και δεν το απεδέχθην. Έτσι, αναγκαστήκαμε να χωρίσουμε, αλλά παραμένουμε φίλοι».

Ο Πεδουλάκης είναι αυτός ο οποίος με τα λιγότερα έφερε τα περισσότερα; Και σαν αξίες παικτών, ήταν value for money πολλοί παίκτες...

«Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή μην έχοντας τη δυνατότητα να ψωνίζει, όπως ψώνιζε κάποτε ό,τι ήθελε, έχει και την ανάγκη να αναδείξει κάποιους παίκτες. Ο Αργύρης είναι πάρα πολύ καλός σε αυτό, στην επιλογή. Μας βρήκε τον Γκιστ, μας βρήκε τον Λάσμε. Οι επιλογές γενικότερα που είχε κάνει είναι όλες πετυχημένες».

Ποια μεταγραφική υπόθεση ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της εξαετίας και ποια θα μπορούσες να τη χειριστείς αλλιώς;

«Είπα εγώ δεν ανακατεύομαι με τους παίκτες».

Όχι σε επίπεδο επιλογής, στην κατάληξη. Ποια είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή που έχει γίνει αυτά τα έξι χρόνια και τη χειρίστηκε σωστά και η ομάδα και η διοίκηση;

«Η επιστροφή του Καλάθη θεωρώ πως ήταν κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι ο αρχηγός μας, ο εμβληματικός μας αρχηγός αυτή τη στιγμή, ο σημαιοφόρος, το dna του συλλόγου».

Και ποια θα μπορούσε να είχε χειριστεί διαφορετικά ο Παναθηναϊκός;

«Θεωρώ ότι κάναμε λάθος με την αποδέσμευση του Λάσμε και του Ματσιούλις την πρώτη χρονιά. Αν είχαν μείνει αυτοί οι δύο, ίσως είχαμε φέρει και καλύτερα αποτελέσματα».

Γιατί αποφάσισες να δώσεις το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει πάρει Έλληνας στον Παναθηναϊκό στον Καλάθη;

«Γιατί αυτό μου ζήτησε ο προπονητής».

Έχει πάρει μεγαλύτερο συμβόλαιο και από τον Διαμαντίδη, αν δεν κάνω λάθος και από τον Σπανούλη.

«Ποσοστιαία, βάσει του μπάτζετ, ναι. Σε απόλυτα νούμερα όχι. Ποσοστιαία, βάσει του μπάτζετ κατά πολύ μεγαλύτερο. Αυτό ήθελε ο προπονητής, αυτό έπρεπε να κάνουμε».

Τελικά το μπάτζετ μειώθηκε φέτος;

«Η μόνη διαφορά με πέρυσι είναι ότι στο τέλος της χρονιάς δώσαμε ένα πολύ μεγάλο ποσό για να έρθει ο Τζέιμς, για τους τελευταίους τρεις μήνες. Αν αφαιρέσεις αυτό, το μπάτζετ είναι ίδιο».

Αν πάρεις, δηλαδή, έναν παίκτη στη μέση της χρονιάς, πάλι το ίδιο θα είναι;

«Ακριβώς. Αν χρειαστεί να πάρουμε».

Ισχύει ότι την υπόθεση Παππά την ανέλαβες προσωπικά και συνέβαλε και η Θ13 στην αλλαγή της ατμόσφαιρας που επικρατούσε;

«Δεν μπορώ να κρύψω ότι έχω μια αδυναμία στον Νίκο. Τον συμπαθώ πάρα πάρα πολύ και σαν άνθρωπο και σαν αθλητή».

Μήπως γιατί κουβαλάτε την ίδια τρέλα, θα έλεγε κάποιος;

«Θα μπορούσε να το πει και κάποιος έτσι. Ήθελα πολύ να μείνει ο Νίκος. Από εκεί και πέρα, εγώ εκφράζω την άποψή μου. Ευτυχώς και ο προπονητής κατάλαβε ότι θα ήταν καλό για πολλούς και διάφορους λόγους να μείνει ο Νίκος και συμφώνησε και εκείνος».

Βλέπεις για να έχεις δική σου άποψη video και scouting report των παικτών όταν σου λένε από το προπονητικό τιμ ότι θελουμε τον τάδε; 

«Όχι γιατί δεν ξέρω μπάσκετ».

Γιατί δεν θες να μάθεις; Θέλω να πω, πολλοί που είναι σε αυτή τη θέση θέλουν και να παρεμβαίνουν στα προπονητικά και να λένε κάποιον παίκτη πού και πού...

«Εγώ δεν είμαι από αυτές τις περιπτώσεις».

Είναι κάτι που σου έχει μείνει και από τον πατέρα σου; Γιατί και εκείνος ήταν της ίδιας λογικής.

«Μα, αν αρχίσω να έχω άποψη, σίγουρα θα θέλω να την εκφράσω. Θα μπαίνουμε σε συζητήσεις με τον προπονητή, οι οποίες θα είναι ατέρμονες. Όταν κάτι δεν το ξέρεις, δίνεις το δικαίωμα σε αυτόν που το ξέρει και που έχεις προσλάβει, γιατί έχει το know how, να παίρνει τις αποφάσεις».

Ναι, αλλά όλοι παρακολουθούμε. Άλλος ξέρει λίγο και άλλος πολύ. Βλέπουμε τον Καλάθη, ότι είναι καλός παίκτης. Μπορεί να έλεγες για παράδειγμα ότι «γιατί να του δώσουμε αυτά τα λεφτά; Δεν τα αξίζει». Δεν θα μπορούσες να το έχεις πει;

«Όπως και το είπα. Ο προπονητής θεώρησε ότι έπρεπε να τα πάρει και τα πήρε. Όχι ότι δεν αξίζει αυτά τα χρήματα ο Καλάθης, μην παρεξηγηθώ. Συγκριτικά με το μπάτζετ το λέω. Μπορούσε να γίνει διαφορετική μοιρασιά, δεν μπορείς να δίνεις ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του μπάτζετ σε έναν αθλητή. Αν κάτι συμβεί, τι κάνεις;».

Ευρωλίγκα: Τι έχει συμβεί εδώ και δυο μήνες και υπάρχει ησυχία κι από τις δυο πλευρές;

«Καθίσαμε μαζί με την Ευρωλίγκα, ανταλλάξαμε κάποιες απόψεις, εξηγήσαμε και ο ένας και ο άλλος πού θεωρούμε ότι έχουν γίνει λάθη. Σίγουρα εγώ υπερέβαλα λίγο στις αντιδράσεις μου. Όχι λίγο, αρκετά. Από εκεί και πέρα, δεν έχω μάθει να δέχομαι την αδικία. Η Ευρωλίγκα κατάλαβε και εκείνη, θέλω να πιστεύω, ότι από την πλευρά της δεν μπορεί να αδικεί έναν σύλλογο σαν τον Παναθηναϊκό. Βασικά, κανένα σύλλογο. Και θέλω να πιστεύω ότι θα διορθωθούν οι όποιες αδικίες υπήρχαν μέχρι τώρα».

Άρα περιμένεις την επόμενη χρονιά και μια καλύτερη αντιμετώπιση στον σύλλογο και σε εσένα προσωπικά;

«Αυτή η δέσμευση υπάρχει. Θέλω να πιστεύω ότι θα την κρατήσουν. Θα υπάρξει και μια ανακοίνωση μέσα στις επόμενες ημέρες για το τι συνέβη με την Ευρωλίγκα».

Το δημοψήφισμα ήταν λόγια της στιγμής;

«Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν έχω το δικαίωμα να πάρω μια τέτοια απόφαση αποχώρησης. Ναι, ωραία, εγώ βάζω τα χρήματά μου, από εκεί και πέρα όμως ο Παναθηναϊκός δεν μου ανήκει, ανήκει στον κόσμο. Θεώρησα ότι αυτή την απόφαση έπρεπε να την πάρει ο κόσμος. Βλέποντας την υπερβολική στήριξη, λέγοντάς μου όλοι "κάνε ό,τι αποφασίσεις, είμαστε μαζί σου", πήρα την απόφαση εκείνη τη στιγμή να πω "ωραία, φεύγουμε"».

Και τι σε κράτησε πίσω;

«Με κράτησαν πίσω οι δεύτερες σκέψεις που έκανα, ότι δεν θα ήταν για το καλό του Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να είναι εκεί που βρίσκονται όλες οι μεγάλες ομάδες».

Τώρα, μία ερώτηση που προκύπτει από τη διαμάχη με την Ευρωλίγκα... Τι γίνεται αν αισθανθείς ότι κάποιος σου πετάει πέτρα;

«Πετάω βράχο. Δεν θα πετάξω ποτέ πέτρα πρώτος, αλλά όταν θα μου πετάξουν πέτρα, θα πετάξω βράχο».

Γιατί ο Διαμαντίδης δεν είναι μέλος του Παναθηναϊκού και βρέθηκε σε άλλη ακαδημία μπάσκετ;

«Ο Διαμαντίδης όταν σταμάτησε το μπάσκετ του είπαμε να έρθει να κάνει ό,τι θέλει στον σύλλογο. Μου απάντησε ότι "εγώ το μόνο πράγμα που ξέρω είναι να σκάω την μπάλα, δεν μπορώ να παίξω ούτε τον ρόλο του προέδρου, ούτε του γενικού διευθυντή, ούτε του τιμ μάνατζερ, ούτε τίποτα άλλο". Εγώ του ανέφερα ότι όποια θέση θέλει μπορεί να έρθει και να την αναλάβει. Στην αρχή μου είπε ότι "δεν θέλω". Ενώ είχε ξεκινήσει η περίοδος, οι ακαδημίες είχαν αρχίσει, είχαν γραφτεί τα παιδάκια και ήταν γεμάτες όλες οι θέσεις, κάποια στιγμή σε μία κουβέντα μου λέει "ξέρεις, θα με ενδιέφερε να ανακατευτώ με την ακαδημία". "Ωραία, Δημήτρη. Τώρα δεν υπάρχει η δυνατότητα, γιατί έχει ξεκινήσει η χρονιά, το βλέπουμε για του χρόνου", του είπα. Όταν ήρθε το του χρόνου και μιλήσαμε το καλοκαίρι, μου λέει "συγγνώμη, αλλά κατά τη διάρκεια της σεζόν με πλησίασε ο Παπαλουκάς, δεν έχουμε υπογράψει κάτι, του έχω δώσει τον λόγο μου, είμαι άνθρωπος του λόγου μου. Συγγνώμη δεν μπορώ να κάνω πίσω, θα πάω εκεί».

Μέσα στη θλίψη της απώλειας του πατέρα σου, ένιωσες περήφανος που ήταν ο δικός σου άνθρωπος αυτός που έφυγε με τιμές που δεν έχει γνωρίσει κανείς άλλος άνθρωπος στον ελληνικό αθλητισμό;

«Τίποτα δεν μπορεί να μειώσει τη στεναχώρια και τη θλίψη όταν χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Πόσω δε όταν είναι ο γονιός σου. Νομίζω ο πατέρας μου είχε κερδίσει αυτόν τον σεβασμό από όλους. Αλλά, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι απαλύνει τον πόνο».

Ένωσε όλους τους μεγάλους, ακόμα και αντιπάλους στο φινάλε...

«Ο πατέρας μου δεν είχε έχθρες. Αντιπάλους είχε στον εκάστοτε στίβο, αλλά νομίζω πως πάντα τους αντιμετώπιζε με σεβασμό και αντιμετωπιζόταν και με σεβασμό. Άρα, δεν βρίσκω και κανένα λόγο να μην γινόταν αυτό το οποίο έγινε».

Αποτυπώνει, όμως και το μεγαλείο του ανθρώπου;

«Να έχεις πετύχει όλα αυτά που πέτυχε ο πατέρας μου από το μηδέν, καταφέρνοντας κιόλας να μην έχεις κάνει εχθρούς, σίγουρα είναι κάτι αξιοθαύμαστο».

Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό όταν τον θυμάσαι;

«Στιγμές που περνούσαμε οι δυο μας. Προσωπικές στιγμές».

Τι είναι αυτό που θα κρατήσεις για μια ζωή από τον Παύλο; Τι σε δίδαξε κυρίως στη ζωή, όχι στον αθλητισμό. 

«Το να είμαι μετρημένος στη ζωή μου, που ενδεχομένως μέχρι τώρα να μην το έκανα».

Αυτό είναι κάτι που σε έχει σημαδέψει και θα ήθελες να το αλλάξεις;

«Σίγουρα οι συμβουλές ενός γονιού είναι πάντα για το καλό. Τις ακούς, τον έχεις δίπλα σου, δεν δίνεις πολλές φορές σημασία. Όταν έναν άνθρωπο τον χάσεις, εκεί αρχίζεις και δίνεις μεγαλύτερη αξία και μεγαλύτερη προσοχή, σε αυτά τα οποία σου είχε πει ή τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω. Βλέπω ότι σε πάρα πολλά, αν όχι σε όλα, είχε δίκιο».

Υπάρχει κάτι που το αισθάνεσαι βάρος, γιατί δεν πρόλαβες να του το πεις ή να του το δείξεις;

«Όχι, όχι. Τον πατέρα μου είτε τελείωνα τη δουλειά στις 14:00, είτε στις 23:00, λόγω του ότι μέναμε και κοντά, δεν υπήρχε μέρα, που να μην πάω να τον δω. Άρα, όχι δεν μου έχει μείνει κάτι».

Αυτό είναι και ένα μάθημα, για όλους μας σε σχέση με τους γονείς μας, να είμαστε πάντα δίπλα τους.

«Έτσι είναι. Εκείνοι υπάρχουν, μεγαλώνουν. Εμείς έχουμε τις υποχρεώσεις μας, τις οικογένειές μας όσοι έχουμε, τις δουλειές μας. Πολλές φορές δεν δίνουμε βάση και ξυπνάμε μια μέρα και δεν είναι εκεί. Ευτυχώς νιώθω ότι δεν έμεινε κάτι, το οποίο να μην είχε ειπωθεί ανάμεσά μας».

Ποια είναι τα στοιχεία που έχεις πάρει από τον Παύλο;

«Τα στοιχεία που έχω πάρει... Ίσως να μην είμαι εγώ αυτός που θα έπρεπε να το πει αυτό, αλλά οι κοντινοί μου άνθρωποι».

Κάποια στιγμή είχε πει ο Παύλος ότι έχεις πάρει από τον κύριο Θανάση πολλά στοιχεία, κυρίως στο εκρηκτικό ταμπεραμέντο.

«Εντάξει, πάντα ο πατέρας μου ήταν άνθρωπος, ο οποίος δεν έπραττε σε πρώτο χρόνο. Πάντα καθόταν, τα σκεφτόταν δύο και τρεις φορές, ώστε να πάρει τη σωστή λύση και τη σωστή απόφαση. Βέβαια, αυτό το έκανε σε προχωρημένη ηλικία. Δεν έχω τη γνώση να ξέρω τι έκανε σε μικρότερες ηλικίες, όπως είμαι εγώ τώρα ή παλαιότερα. Αλλά, θέλω να πιστεύω ότι και εγώ μεγαλώνοντας, όπως και ο κάθε άνθρωπος, έχει μεγαλύτερη εμπειρία και παίρνει πιο σωστές και πιο μετρημένες αποφάσεις».

Αυτή τη στιγμή, για να περάσω σε ένα παναθηναϊκό θέμα, η καταμέτρηση τίτλων δείχνει 29-9. Έχει 29, έχεις 9, αλλά έχει έξι ευρωπαϊκά. 

«Δεν θα μπορούσα ποτέ να δω ανταγωνιστικά τον πατέρα μου. Οπότε 29 και 9 ίσον 38. Αυτό θα απαντήσω».

Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις που είχε δώσει ο Παύλος, είχε πει ότι θέλει να δει τον εγγονό του που έχει και το ίδιο όνομα, στην κεφαλή του Παναθηναϊκού. 

«Εγώ έξι χρόνια μετά δεν ξέρω αν μετανιώνω ή όχι, που μπλέχτηκα στον Παναθηναϊκό. Σίγουρα έχει τα καλά του, σίγουρα έχει και τα κακά του. Δεν θα προτρέψω τον γιο μου, ούτε την κόρη μου, να ασχοληθούν με τον Παναθηναϊκό. Στο γήπεδο τους παίρνω. Θέλω να ζήσουν και να καταλάβουν και τα καλά και τα άσχημα του αθλητισμού και όταν έρθει η ώρα να αποφασίσουν μόνοι τους».

Δεν έχεις φανταστεί, όμως, να δεις μια μέρα το όνομα Παύλος Γιαννακόπουλος δίπλα στο «Πρόεδρος του Παναθηναϊκού»;

«Ακούγεται ωραίο, αλλά υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή και οφείλει ο κάθε γονιός να επιτρέψει στα παιδιά του να πάρουν τις αποφάσεις μόνα τους».

Αυτό είναι κάτι, που περνάει από το μυαλό όλου του κόσμου, οπότε θα σε ρωτήσω και εγώ, μιας και ήσουν πιο κοντά από όλους. Ποια πιστεύεις ότι θα ήταν η ιστορία αν το 1979 η ΠΑΕ είχε καταλήξει στα χέρια του; «Με την τρέλα και την αγάπη που είχε για τον Παναθηναϊκό, πιστεύω ότι μπορεί να είχαμε πανηγυρίσει μέχρι και ευρωπαϊκούς τίτλους».

Είχε τέτοια τρέλα... όσο φαινόταν για τον Παναθηναϊκό;

«Όσο κι αν εγώ εξωτερικεύω περισσότερα πράγματα ή βλέπετε τον θείο μου να εκφράζεται περισσότερο... Την αγάπη για τον Παναθηναϊκό, που είχε ο πατέρας μου, δεν την έχω ούτε εγώ, ούτε ο θείος μου, ούτε κανένας από την οικογένειά μας».

Πώς μπορείς να το μετρήσεις αυτό;

«Έβλεπα μία πραγματική στεναχώρια για την ήττα για την ομάδα. Δεν τον ακουμπούσε καθόλου ο αντίκτυπος, που είχε πάνω του, δεν τον άγγιζε το προσωπικό κόστος παρά μόνο η ομάδα. Ενώ σε εμένα, μπορώ να πω ότι σε ένα βαθμό είναι και ο αντίκτυπος που έχει πάνω μου».

Πρωταθλητισμός ή εξυγίανση σε πρώτο πλάνο;

«Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Σε πρώτο πλάνο είναι να καταλάβουμε τι σκατά έχει συμβεί εκεί μέσα. Είναι ένας κουβάς με σκατά. Κυριολεκτικά».

Ποιος τα δημιούργησε;

«Λίγο ο καθένας. Όλες οι προηγούμενες διοικήσεις από λίγο. Ερχόταν η μία και έκανε χειρότερα αυτά που άφηνε η προηγούμενη. Σήμερα το πρωί τι έμαθα... Κατ' αρχήν, ξέρουμε για τις 60 δόσεις της αποπληρωμής του χρέους της ΠΑΕ, το οποίο υπεγράφη Απρίλιο μήνα. Και ο Παϊρόζ είχε εμφανιστεί τότε και το Athens Alive υπήρχε. Άρα, μας κάνει μεγάλη εντύπωση το γιατί δέχθηκε η προηγούμενη διοίκηση Πλυτά να υπογράψει αυτό με τις 60 δόσεις. Εμένα μου φαίνεται ότι μάλλον εκβιάστηκε. Και όχι μάλλον. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχει εκβιαστεί ο κύριος Πλυτάς. Δεν του πλήρωναν τα χρήματα, που έπρεπε. Κινδύνευε ο άνθρωπος με φυλάκιση, λόγω των χρεών στο Δημόσιο και αναγκάστηκε να υπογράψει αυτή τη σύμβαση. Θα τα πει και στο δικαστήριο. 

Δεύτερον, η σύμβαση 20 ετών για τη μίσθωση, λέει, του γηπέδου. Σύμβαση 20 ετών. Ποια διοίκηση πιστεύει ότι θα είναι 20 χρόνια. Δηλαδή πίστευε ο κύριος Μιχαλαριάς, που την υπέγραψε, ότι θα είναι 20 χρόνια διοίκηση. Ξέρετε εσείς καμία σύμβαση, η οποία να έχει 20ετη διάρκεια; Εγώ δεν ξέρω. 

Σήμερα το πρωί έμαθα ότι η πυγμαχία πληρώνει 100 ευρώ τον μήνα και η σύμβαση είναι με μονομερή ανανέωση από την πλευρά της. Άρα και να θέλαμε να τη διακόψουμε, δεν θα μπορούσαμε. Έχει το δικαίωμα η εταιρεία του κυρίου Αϊδινιώτη, που έχει αναλάβει τη διαχείριση του τμήματος της πυγμαχίας, να πληρώνει 100 ευρώ τον μήνα, για να διαχειρίζεται το σήμα. Βέβαια, ο Αϊδινιώτης κάνει καλή δουλεία. Άρα, παρόλο που δεν τον εκτιμώ ως άνθρωπο και δεν θεωρώ τη σύμβαση σωστή, δεν θα τον άλλαζα και δεν θα τον αλλάξω. Γιατί πάνω από όλα είναι το καλό και κάνει σωστή δουλειά εκεί πέρα, ασχέτως αν δεν πληρώνει αυτά που θα έπρεπε στον Ερασιτέχνη. 

Έμαθα σήμερα το πρωί ότι κάποια στιγμή στην αίθουσα που έκαναν προπόνηση οι ξιφομάχοι, τη χρειάστηκε η ΠΑΕ και της είπαν της ξιφασκίας πήγαινε νοίκιασε έναν χώρο στην Αμαρτωλών και Κλεφτών και θα τον πληρώνουμε εμείς. Αυτή η σύμβαση αντί να έχει υπογραφεί από την ΠΑΕ και να παραχωρείται ο χώρος στον Ερασιτέχνη, έχει υπογραφεί από έναν γενικό έφορο, ονόματι Λέων Σάββα. Οκτώ μήνες δεν έχει πληρωθεί αυτή η σύμβαση από τον Ερασιτέχνη. Η ΠΑΕ, βέβαια, δεν έχει δώσει τα χρήματα και τώρα τα ζητούν από τον Ερασιτέχνη. Άρα, έδιωξε τη ξιφασκία η ΠΑΕ από την Λεωφόρο, λέγοντας ότι θα νοικιάσει χώρο για εκείνη, την υπέγραψε τη σύμβαση ο Ερασιτέχνης, αντί για την ΠΑΕ και δεν πληρώνεται. Τώρα αυτός ο Σάββας Λέων, τι όφελος είχε, από το να υπογράψει αυτή τη σύμβαση και να μην το υπογράψει η ΠΑΕ, μόνο ο ίδιος μπορεί να ξέρει.

Επίσης, έμαθα, ότι ο Δήμαρχος Καμίνης και κάποιος Μπιτζάνης, υπεύθυνος κάποιων αθλημάτων, είναι απέναντι από τον Παναθηναϊκό. Κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολέψουν το έργο του Παναθηναϊκού. Δηλαδή, ο Δήμος της Αθήνας, δημιουργεί προβλήματα στον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι ανήκουστο. Αλλά θα τα ψάξουμε κι αυτά σε μεγαλύτερο βάθος».

Άρα χρειάζεται χρόνος πρώτα από όλα να γίνει οργάνωση και προγραμματισμός.

«Να καταλάβουμε κατ' αρχήν τι έχουμε παραλάβει, που σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό το έχουμε καταλάβει. Το σχέδιο της φετινής χρονιάς είναι η αποπληρωμή των χρεών, το να οργανωθεί και να δομηθεί ο σύλλογος υπό επαγγελματικές λογικές, με ανθρώπους καταρτισμένους, φέρνοντας όσο καλύτερα μπορούμε αγωνιστικά αποτελέσματα. Και από του χρόνου να μπούμε πλέον στον πρωταθλητισμό».

Σε όλα τα σπορ;

«Σκοπός αυτός είναι».

Γιατί τώρα έχει 3-4 βασικά αθλήματα στην Α2.

«Φέτος ο στόχος είναι το βόλεϊ ανδρών να φτάσει να είναι μέσα στις τέσσερις ομάδες, μακάρι να είναι και στον τελικό. Όχι ότι ένας τίτλος δεν θα ήταν καλοδεχούμενος. Τα υπόλοιπα ομαδικά αθλήματα, που είναι στην Α2, οπωσδήποτε να ανέβουν στην Α1. Και του χρόνου να πρωταγωνιστήσουν».

Τι χρέη παραλάβατε;

«Πραγματικά χρέη, τα οποία χρειάζονται αποπληρωμή, είναι γύρω στα 3,5 εκατομμύρια. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πάρα πάρα πολλά λεφτά, που έχουν μπει ως ταμειακές διευκολύνσεις, που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι χρέη. Αλλά, δεν είναι προς αποπληρωμή αυτά».

Ο στόχος είναι μέχρι να λήξει αυτή η σεζόν να έχουν σβήσει τα χρέη του Παναθηναϊκού;

«Αν όχι το 100%, σίγουρα η συντριπτική πλειοψηφία».

Πολλές φορές εξέφρασες το ενδιαφέρον να μπεις στον Ερασιτέχνη, αλλά για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν είχε γίνει. Γιατί;

«Δεν ήταν πολλές οι φορές. Πέρυσι πήγα να μπω στον Ερασιτέχνη. Δυστυχώς υπήρχαν κάποια άτομα εκεί πέρα, τα οποία δεν ήθελαν να αποχωριστούν τις θέσεις τους. Βλέποντας τώρα τι συμβάσεις έχουν υπογραφεί καταλαβαίνω για ποιο λόγο έβαλαν τα δυνατά τους, για να μην υπάρξει αυτή η αλλαγή. Φέτος ήταν πιο σωστές οι συνθήκες και πήρα την απόφαση. Είπα: "Δεν πειράζει, πάμε. Και θα δούμε τι θα βρούμε".

Πώς ερμηνεύεις το γεγονός ότι έχουν υπογραφεί αυτές οι συμβάσεις; 

«Πολλοί λένε ότι λόγω της στενής σχέσης ανάμεσα στην ΠΑΕ, τον Αλαφούζο και κομμάτι των οργανωμένων, που είχαν αναλάβει τον Ερασιτέχνη, ότι υπήρχαν δοσοληψίες. Εγώ εφόσον δεν έχω αποδείξεις για κάτι τέτοιο, δεν τις πιστεύω, όμως οφείλω να τις ακούσω. Μία εκδοχή που θα μπορούσα να δεχτώ είναι ότι οι άνθρωποι ανέλαβαν, ο κύριος Οικονόμοπουλος, ο κύριος Πλυτάς, άνθρωποι γνωστοί για την παναθηναϊκή τους αγάπη, ανέλαβαν, αλλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Είχαν κάποιες οφειλές απέναντι στο Δημόσιο, τις οποίες επέφεραν και ποινικά. Αναγκάστηκαν να παίρνουν αυτά τα ψίχουλα από την ΠΑΕ μόνο και μόνο για να μην έχουν κάτι ποινικό απέναντί τους».

Υπήρχαν αντίστοιχα από την ΚΑΕ ποτέ οφειλές τέτοιου είδους απέναντι στον Ερασιτέχνη;

«Οφειλές ποτέ δεν υπήρχαν. Το μοναδικό πράγμα, το οποίο έχει γίνει ανά τα χρόνια, είναι ότι ενώ πάντα ή τις περισσότερες χρονιές, η ΚΑΕ για να βοηθάει τον Ερασιτέχνη, ενώ ο νόμος λέει ότι στο τέλος του έτους πρέπει να πληρώνεις απολογιστικά το μέρισμα του 10% στον Ερασιτέχνη, πολλές φορές τα δίναμε προκαταβολικά ή κάναμε και κάποιες διευκολύνσεις εντός της χρονιάς. Άλλες χρονιές υπήρχαν και φορές που λόγω του ότι είχαν γίνει κατασχέσεις εις χείρας τρίτων από προμηθευτές στον Ερασιτέχνη, μέχρι και τους τα δίναμε απ' έξω, για να μπορεί να δουλεύει σωστά ο Ερασιτέχνης. Η μοναδική χρονιά στην οποία δεν γινόταν αυτό και δώσαμε τα χρήματα απολογιστικά, ήταν στη χρονιά, που είχε αναλάβει ο Δημήτρης Μπαλτάκος».

Λόγω της δικής σας προσωπικής κόντρας;

«Λόγω του ότι είχαμε ακούσει ότι περνούσαν προσωπικά έξοδα. Τώρα, βέβαια, έχουμε βρει και τα τιμολόγια στον Ερασιτέχνη. Δεν υπήρχε η εμπιστοσύνη τότε σε αυτά τα πρόσωπα να τους δίνουμε τα λεφτά προκαταβολικά. Για να καταλάβετε, οι λογιστές έχουν βρει τιμολόγια, που άνθρωποι από την προηγούμενη διοίκηση πήγαιναν σε διάφορα νυχτερινά κέντρα, γλεντούσαν και χρέωναν τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό».

Υπάρχουν τέτοια τιμολόγια;

«Υπάρχουν τέτοια τιμολόγια, ναι». 

Μπορεί να είναι μπουζούκια από κατάκτηση τίτλου;

«Πήραν κάποιον τίτλο;». 

Κάρτα φιλάθλου, μέλη και μοντέλο Μπαρτσελόνα μπορεί να εφαρμοστεί στον Παναθηναϊκό;

«Αναγκαστικά πρέπει να εφαρμοστεί αυτό. Σε αυτό το πλάνο είχε χτιστεί σε ένα μεγάλο βαθμό και το PAO Foundation. Ο κόσμος να μπορεί να γίνει μέλος σε διάφορα επίπεδα, με διάφορες παροχές. Από ένα ποσό και πάνω να έχεις και δικαίωμα ψήφου και ανά κάποια χρόνια να εκλέγεται ο πρόεδρος, το ΔΣ και τα λοιπά. Το μακροχρόνιο όραμά μου είναι ένας ενιαίος και αδιαίρετος Παναθηναϊκός. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και όλα τα ερασιτεχνικά σωματεία. Να υπάρχει ένα ταμείο, στο οποίο να υπάρχει πάντα επάρκεια για όλα τα χρήματα μέσα από τις εγκαταστάσεις. Ανά κάποια χρόνια να εκλέγεται ο πρόεδρος του συλλόγου και του εκάστοτε τμήματος. Του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ και των ερασιτεχνικών τμημάτων».

Η κάρτα φιλάθλου και τα μέλη πότε θα εφαρμοστούν;

«Είμαστε στη διαδικασία να φτιάξουμε ένα σωστό πλάνο, ώστε να μπορέσουν να εγγραφούν μέλη από όλη την Ελλάδα, πολύ πιο εύκολα. Να μην χρειάζεται να πηγαίνεις στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά να μπορείς να εγγραφείς ακόμα και από το διαδίκτυο. Να μπορείς να εγγραφείς από το εξωτερικό. Απλά, αυτά χρειάζονται μελέτη. Δεν θα θέλαμε αύριο το πρωί να δούμε έναν Τσουκαλά να γράφεται μέλος στον Ερασιτέχνη. Θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιες δικλείδες ασφαλείας, για να ξέρουμε ότι οι άνθρωποι που γράφονται είναι πραγματικά Παναθηναϊκοί».

Οδεύουμε προς μία λύση, που κάποτε είχε πει ο Βγενόπουλος. Ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός ζούσε από τα χρήματα του Γιαννακόπουλου, κατά καιρούς, του οποιουδήποτε. Ο Βγενόπουλος είχε πει κάποτε ότι θα πρέπει να μάθουμε στον κόσμο ότι δεν πρέπει να έρχεται το ψάρι έτοιμο στο πιάτο του, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να ψαρεύει κιόλας.

«Ο Βγενόπουλος είχε πει πάρα πολλά σωστά πράγματα. Άλλα τα έκανε, άλλα δεν τα έκανε επειδή δεν του βγήκαν ή επειδή δεν πρόλαβε. Αλλά, σε πολλά πράγματα είχε δίκιο. Σε πολλά από αυτά που είχε πει».

Διαπιστώνω κι άλλες ομοιότητες. Ήταν από αυτούς που είχαν μιλήσει για το σχέδιο της Παναθηναϊκής Πολιτείας στο ΟΑΚΑ.

«Ποιος Παναθηναϊκός δεν θα ήθελε να υπάρχει ένας χώρος, όπου θα μπορεί να πηγαίνει το πρωί, να μυρίζει και να αναπνέει Παναθηναϊκό παντού;». 

Το Athens Alive σε συνδυασμό με τον ενιαίο Παναθηναϊκό είναι η μεγαλύτερη προσφορά που μπορείς να έχεις στον σύλλογο;

«Έτσι είναι, όπως το λες. Το να πάρεις ένα πρωτάθλημα το πανηγυρίζεις, αλλά την επόμενη μέρα ξυπνάς και πρέπει να σκεφτείς το επόμενο. Ενώ, το να χτίσεις τις εγκαταστάσεις για το μέλλον του Παναθηναϊκού νομίζω ότι είναι κάτι που θα μείνει για πάντα».

Θα ήθελες αυτό να έχει τη δική σου σφραγίδα;

«Προσπαθώ γι' αυτό».

Έχεις ανοίξει στο παρελθόν μέτωπο με διάφορα πρόσωπα. Με ποιον πιστεύεις ότι το χειρίστηκες με λάθος τρόπο;

«Από λάθη, πάρα πολλά. Ένα από τα λάθη που έχω κάνει ήταν η τόσο μεγάλη κόντρα με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, γιατί θεωρώ και αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι ενώ τότε πίστευα ότι θα μπορούσαν να έχουν κάνει περισσότερα πράγματα για τον Παναθηναϊκό, αποχωρώντας είδαμε πού έχει καταλήξει ο Παναθηναϊκός. Άρα, σίγουρα, αυτό ήταν ένα λάθος. Αυτό είναι έτσι που μου έρχεται πρώτα. Μια παναθηναϊκή κόντρα, που να έχω ανοίξει και να θεωρώ ότι έχω κάνει λάθος. Αν και η αλήθεια είναι ότι τις αποφάσεις πρέπει να τις κρίνεις τη συγκεκριμένη στιγμή, γιατί εκ των υστέρων όλοι γινόμαστε προφήτες».

Ναι, αλλά και εκ των υστέρων είναι ανθρώπινο να παραδεχθείς ότι έγινε λάθος.

«Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Τότε ο Παναθηναϊκός είχε ένα πολύ καλό όνομα στην Ευρώπη. Εντάξει, μπορεί να ερχόταν πάντα δεύτερος στην Ελλάδα, να μην πανηγύριζε τίτλους και θέλαμε το κάτι παραπάνω. Αλλά, είδαμε ότι δεν υπάρχει μόνο το καλύτερο. Υπάρχει και το πολύ χειρότερο».

Ποια είναι τα μεγαλύτερα λάθη που θεωρείς ότι έχεις κάνει και ζημίωσαν εσένα ή τον σύλλογο;

«Λάθη τόσο μεγάλα, που να έχουν επιφέρει προβλήματα, δεν θεωρώ ότι έχουν γίνει. Λάθη μέσα στην καθημερινότητα ατελείωτα. Αλλά κάποιο έτσι μεγάλο δεν μου έρχεται στο μυαλό μου. Ένα από τα λάθη που έχω κάνει ήταν τότε στο επεισόδιο με τον Σπανούλη, το οποίο το έχω μετανιώσει. Πολλές φορές ίσως οι αντιδράσεις μου στα διαιτητικά λάθη, τα οποία βλέπω, υπερβαίνουν ίσως τα επιτρεπτά όρια. Αλλά, αυτό έχει να κάνει με το πάθος μου για τη νίκη».

Θα είσαι παρών στην έναρξη της Ευρωλίγκα στο ΟΑΚΑ;

«Ναι, βέβαια».

Είναι φίλος σου ο Μαρινάκης; 

«Η λέξη φίλος είναι πολύ δυνατή κουβέντα. Έχω ελάχιστους φίλους στη ζωή μου. Έχω κρατήσει πολύ λίγους δίπλα μου. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν άνθρωποι που συναναστρέφομαι κοινωνικά, που μπορεί να έχω μια "καλημέρα", που μπορεί να βγω ένα βράδυ για ένα φαγητό. Φίλους έχω πολύ λίγους και όχι δεν θεωρώ ότι ο Βαγγέλης είναι ένας από τους φίλους μου. Αλλά, είναι σίγουρα ένας άνθρωπος, με τον οποίον έχω κοινωνικές συναναστροφές».

Θα τα βάλεις μαζί του τώρα που ουσιαστικά θα είναι ο βασικός σου αντίπαλος στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό; Θα έρθετε και σε σύγκρουση.

«Θα έρθουμε και θα χάσει, αυτό είναι δεδομένο. Δεν μπαίνω πουθενά μην έχοντας σκοπό να είμαι πρωταθλητής».

Το συλλαλητήριο του 2008 ωφέλησε ή ζημίωσε τον Παναθηναϊκό;

«Δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας το πού ήταν τότε ο Παναθηναϊκός και το πού είναι σήμερα ο Παναθηναϊκός, νομίζω ότι καλύτερα ήμασταν τότε. Από την άλλη, το να μαζεύονται 20-30-40 χιλιάδες κόσμος, πόσοι ήταν τότε στο συλλαλητήριο, δείχνει τη δυναμική ενός συλλόγου και ότι κανένας δεν μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του πάνω από έναν σύλλογο. Άρα, εξαρτάται πώς θα το πάρει ο καθένας».

Είναι αληθινή η ιστορία ότι κάποτε έπαιξες στοίχημα ένα πολύ μεγάλο ποσό υπέρ του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου μπάσκετ με τον Ολυμπιακό;

«Πάντα πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός θα κερδίζει, ακόμα και αν έπαιζε με την ομάδα του Στεφ Κάρι. Και με τους Ουόριορς να παίζαμε, λοιπόν, στοίχημα θα έπαιζα ότι θα κερδίσουμε».

Είχες τέτοια εμπιστοσύνη τότε στην ομάδα;

«Πάντα έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη ομάδα by default. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπαίνουμε σε μια χρονιά και δεν είμαστε το φαβορί για όλα τα Κύπελλα, για όλα τα τρόπαια».

Θα σε ρωτήσω και κάτι ανάποδο, όμως. Κάποτε ενέπλεξαν το όνομά σου στο Ξάνθη - Παναθηναϊκός 3-2. 

«Εντάξει, ζούμε στην Ελλάδα, στη χώρα στην οποία είναι το πιο εύκολο πράγμα να πάρεις τον κουβά με τη λάσπη και να λες να πάει να πλυθεί ο άλλος. Τώρα αυτά εγώ τα ακούω βερεσέ. Είναι τόσο αστεία».

Η εμπλοκή σου στη Σπάρτη σου άφησε γλυκιά γεύση;

«Χάρηκα γιατί είδα στον τόπο, στον οποίον μεγάλωσε ο πατέρας μου, ανθρώπους να παίρνουν χαρά, για ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι τώρα με δάκτυλο ανθρώπων από τον Ολυμπιακό; Γιατί πραγματικά είναι ολυμπιακοκρατούμενη η Σπάρτη; Είδα κάποια πράγματα, τα οποία με στεναχώρησαν. Τώρα να παίζει Σπάρτη - Ολυμπιακός και να βλέπω μια ολόκληρη πόλη να είναι υπέρ του Ολυμπιακού, σίγουρα είναι κάτι το οποίο με στεναχώρησε. Ήταν και η στιγμή, που είπα "τέλος"».

Εκείνες τις ημέρες έκανες και μια δήλωση, ότι όλοι ξέρουμε για τον τρόπο που έχει κερδίσει ο Ολυμπιακός τα πρωταθλήματα. Έστω και από μακριά, γιατί δεν έχεις εμπλοκή στα ποδοσφαιρικά, τι έχεις διαπιστώσει για όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια, που ο Ολυμπιακός είχε κυριαρχία;

«Ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα είναι ριζωμένος παντού. Στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, στις αποφάσεις τις διαιτητικές, στις αποφάσεις των θεσμών, στις αποφάσεις της ΕΠΟ και της Super League. Μπορεί να ξεχάσει κανένας το πέναλτι του Παπουτσέλη; Μπορεί να ξεχάσει κανένας το οφσάιντ του Κατσουράνη; Είναι πράγματα τα οποία μας έχουν στιγματίσει όλους τους Παναθηναϊκούς. Όλοι ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να είχε σε ένα βαθμό καλύτερη ομάδα, λόγω των χρημάτων, που έπαιρνε από το Champions League και το ένα και το άλλο... Αλλά, σίγουρα βοηθιόταν από τη διαιτησία».

Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ δεν βοηθιέται από τη διαιτησία;

«Τώρα αυτό είναι πλάκα ή είναι πραγματική ερώτηση;».

Όχι είναι πραγματική ερώτηση. Στο ελληνικό μπάσκετ, όχι στην Ευρωλίγκα.

«Στο ελληνικό μπάσκετ εγώ αυτό που θυμάμαι περισσότερο από όλα είναι να παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα με τον Σπανούλη να κάνει 9 ή 11 βήματα. Άρα, είναι αστείο να λέμε για τον Παναθηναϊκό».

Διαχρονικά όμως υπάρχει μία πεποίθηση ότι ο Παναθηναϊκός είναι ο ισχυρός. Όχι μόνο σε επίπεδο τίτλων, αλλά ότι είναι ο ισχυρός και έξω από το γήπεδο, παρασκηνιακά.

«Εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι αυτό. Εγώ θεωρώ ότι αυτό είναι συνήθως η δικαιολογία των ηττημένων».

Όπως είπες πριν για το σφύριγμα του Παπουτσέλη, θα πει κι ο Ολυμπιακός για το σφύριγμα του Σκούνι Πεν με τον Διαμαντίδη. 

«Τι είχε γίνει;».

(Ακολουθεί περιγραφή της φάσης)... ήρθαν σε επαφή ο Πεν με τον Διαμαντίδη και ακολούθησε το περιβόητο non call.

«Στα δικά μου μάτια δεν ήταν φάουλ».

Γενικά, δηλαδή, νιώθεις ότι η διαιτησία και η αντιμετώπιση που έχει ο Παναθηναϊκός είναι ισότιμη απέναντι στους υπόλοιπους;

«Στο δικό μου μυαλό ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει διαιτησία 100-0 πάντα υπέρ του. Άρα, ό,τι λιγότερο είναι... Για μένα ο Παναθηναϊκός είναι θιγμένος. Τι να σου πω; Να σου πω ότι ήταν φάουλ του Διαμαντίδη; Δεν ήταν».

Οι σχέσεις της οικογένειας με τον Βασιλακόπουλο είναι τόσο καλές, όσο προσπαθεί να περάσει και η αντίπαλη πλευρά;

«Ο Βασιλακόπουλος είναι 30-40 χρόνια στο μπάσκετ. 30 χρόνια είναι και η οικογένειά μας. Αναπόφευκτα θα ήταν καλές οι σχέσεις, όταν είσαι στον ίδιο χώρο 30 χρόνια».

Λένε ότι βοηθάει τον Παναθηναϊκό.

«Σε τι, πώς;».

Με τις διαιτησίες, με το παρασκήνιο, δεν ξέρω τι και πώς. Ο Βασιλακόπουλος ακούει τα εξ αμάξης από την πλευρά του κόσμου του Ολυμπιακού, που θεωρεί ότι βοηθάει τον Παναθηναϊκό.

«Εγώ δεν νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει βοήθεια από πουθενά, άρα...».

Ο Τάκης Μπαλτάκος ήταν επί 30 χρόνια συνεργάτης του πατέρα σου αλλά και δικός σου. Γιατί έγινε εχθρός σου;

«Γιατί ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος».

Είναι κάτι το οποίο θεωρείς ότι δεν γεφυρώνεται;

«Ο Παναθηναϊκός δεν έχει να κερδίσει κάτι, δεν έχει ανάγκη τον κύριο Μπαλτάκο. Σε τίποτα. Να γεφυρωθεί για ποιον λόγο;».

Εννοώ σε προσωπικό επίπεδο, όχι σε επίπεδο Παναθηναϊκού πλέον.

«Κινούμαστε σε δύο διαφορετικούς χώρους. Εκείνος έχει επιλέξει τον χώρο της πολιτικής. Εγώ κινούμαι στον χώρο του επιχειρείν και του αθλητισμού. Οπότε...».

Κατά καιρούς εκφράζεσαι με πολύ επιθετικό τρόπο εναντίον δημοσιογράφων. Συμβαίνει γιατί θεωρείς ότι η κριτική τους δεν είναι καλόπιστη; Γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικότητα;

«Όσες φορές έχω αναφερθεί άσχημα σε κάποιον δημοσιογράφο είναι γιατί θεωρώ ότι υπάρχει εμπάθεια και δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Σαν δημόσιο πρόσωπο αναγκαστικά πρέπει να υφίσταμαι και την κριτική, γιατί αποκλείεται να τα κάνω όλα σωστά. Αλλά αυτό το οποίο περιμένω είναι όταν κάνω κάτι σωστό να ακούσω το μπράβο, όταν κάνω κάτι λάθος τότε να ακούσω και την σκληρή κριτική. Δεν γίνεται από κάποιους ανθρώπους είτε κάνεις κάτι σωστό, είτε κάνεις κάτι λάθος, πάντα να υπάρχει η ίδια γραμμή».

Υπάρχουν όμως ορισμένες στιγμές που και εσύ, όπως είπες πριν για τους διαιτητές, το λέω τώρα και για τους δημοσιογράφους, μπορεί να έχεις ξεπεράσει τα όρια. Και το λέω υπό την έννοια ότι η δική σου αναφορά μπορεί να προκαλέσει και κάποια στοχοποίηση σε κάποιον. 

«Και ο δημοσιογράφος, το λέει η ίδια η λέξη, δημόσιο-γράφος, άρα γράφει δημοσίως. Εκείνου τα γραφόμενα δεν είναι στοχοποίηση; Όταν εγώ θα πάω στο γήπεδο και θα ακούσω από τους οπαδούς μου ή από τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας τα εξ αμάξης ή το οτιδήποτε, αυτό δεν είναι στοχοποίηση; Η στοχοποίηση είναι μόνο one way;».

Ασφαλώς και από τις δύο πλευρές μπορεί να γίνει κριτική. Το λέω για τις περιπτώσεις στις οποίες δεν κάνεις απλά κριτική, αλλά κριτική που μπορεί να ξεπεράσει ένα όριο. 

Προφανώς.

«Άρα;».

Άρα δεν φταίνε όλοι οι δημοσιογράφοι για αυτό. Θα μπορούσες αν ήθελες να κινηθείς νομικά εναντίον του όποιου το έχει διασπείρει αυτό. 

«Σωστά».

Και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ το όνομα σου ακούγεται από τον κόσμο για διαφορετικούς λόγους. Τι νιώθεις όταν το ακούς στο ΟΑΚΑ και τι στο ΣΕΦ;

«Να πω την αλήθεια ούτε στο ΟΑΚΑ αισθάνομαι ωραία όταν ακούω αυτή την προσωπολατρία. Και βέβαια και στην αντίστοιχη περίπτωση, πηγαίνοντας στο ΣΕΦ και ακούγοντας τα ανάποδα, εξυπακούεται πως ούτε εκεί μου αρέσει». 

Γιατί δεν σου αρέσει στο ΟΑΚΑ;

«Γιατί δεν είμαι υπέρ της προσωπολατρίας γενικώς».

Σε ανησυχεί περισσότερο η παρουσία των Αγγελόπουλων στο μπάσκετ του Ολυμπιακού ή η πιθανότητα να μπει ο Σαββίδης στο μπάσκετ του ΠΑΟΚ;

«Νομίζω οι Αγγελόπουλοι και με τις φετινές τους κινήσεις έδειξαν ότι έριξαν λευκή πετσέτα. Δηλαδή, θεωρώ ότι ενώ ήταν πάρα πολύ ανταγωνιστικοί, με το δικό τους τρόπο και το δικό τους μοντέλο όλα αυτά τα χρόνια, φέτος έριξαν λευκή πετσέτα. Από εκεί και πέρα, ο Σαββίδης είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει δείξει ότι αγαπάει υπερβολικά πολύ την ομάδα του. Στο ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ έχει φέρει πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Μακάρι να έμπαινε και στο μπάσκετ, να επένδυε και εκεί και να είχαμε άλλη μία ομάδα, που θα ήταν ανταγωνιστική».

Θα βοηθούσε και εμπορικά το προϊόν;

«Βέβαια, θα αναβάθμιζε όλο το προϊόν. Αυτή τη στιγμή δυστυχώς στην Ελλάδα ελλείψει άλλων επενδυτών περιμένουμε να δούμε τους τελικούς. Σκεφτείτε ότι κι αυτοί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βαρετοί».

Γιατί είναι βαρετοί; 3-2 τελειώνουν οι σειρές.

«Ναι, αλλά ξέρεις ότι στο τέλος θα κερδίσει ο Παναθηναϊκός».

Όπως είχε πει ο Γκάρι Λίνεκερ;

«Όχι όχι. Τα είδαμε κι αυτά με τους Γερμανούς».

Βρίσκω μια άλλη δήλωση σου που είναι και σχετικά επίκαιρη. «Αν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια δεν πάρουμε το ευρωπαϊκό με αρχηγό τον Χαραλαμπόπουλο να μη με λένε Γιαννακόπουλο». Τι έχει πάει λάθος εδώ;

«Τι πήγε λάθος εδώ... Πήγε λάθος ότι σίγουρα φούσκωσαν τα μυαλά του παιδιού και σε αυτό έχω μεγάλη ευθύνη και εγώ. Θεωρώ όμως ότι και ο ίδιος δεν έδωσε μεγάλη σημασία στην πρόοδό του. Φούσκωσαν τα μυαλά του και θεώρησε ίσως ότι θα μπορούσε να γίνει παικταράς μόνο λόγω ονόματος και μόνο λόγω φανέλας». 

Τι σημαίνει για εσένα ο Παναθηναϊκός;

«Πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής. Ενώ αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά προβλήματα στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας, που είναι η κύρια μου δραστηριότητα. Τώρα τελευταία και με τα media, με τα αγγελιόσημα, που βάζουν από εδώ και από εκεί, και εκεί έχουμε θέματα. Σε πολλές εταιρείες που έχω, δυστυχώς, η φορολογία και το κράτος δυσκολεύουν πολύ το επιχειρείν. Ο Παναθηναϊκός τρώει αναγκαστικά περισσότερο χρόνο της ημέρας, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να δίνω αυτά που πρέπει αλλού».

Η κατανομή του χρόνου σου πώς είναι καθημερινά;

«08:00 με 14:00 Βιανέξ. 14:00 με 17:00 media. 17:00 με 19:00 Παναθηναϊκός. Και μετά γυμναστική και οικογένεια». 

Εμπλοκή στην πολιτική θα μπορούσες να έχεις; Όπως είχε ο Μαρινάκης αλλά και άλλοι πρόεδροι στο παρελθόν.

«Έχω πολύ ισχυρά "πιστεύω". Πιστεύω ότι θα έκανα και καλή δουλειά. Από εκεί και πέρα, δεν περισσεύει ο χρόνος».

Είναι καθαρά δηλαδή θέμα χρόνου;

«Καθαρά θέμα χρόνου. Καθαρά θέμα χρόνου και ίσως λίγο να σκέφτομαι πως συνήθως ακόμα και καθαρός να πας να μπεις στην πολιτική, τελικά δεν έχει βγει πολιτικός από την πολιτική χωρίς να τον έχει ακουμπήσει και να τον έχει λίγο αλλοιώσει ως χαρακτήρα».

Θα μπορούσα να σχολιάσω εγώ ότι για παράδειγμα δεν έχεις και τη διπλωματία, που απαιτεί η πολιτική;

«Δεν θεωρώ ότι η πολιτική απαιτεί διπλωματία. Η πετυχημένη πολιτική δεν θέλει διπλωματία».

Γιατί;

«Γιατί αν ήσουν ειλικρινής, θα ήσουν ένας πετυχημένος πολιτικός».

Άρα λες να αποφασίζει χωρίς να κάνει δεύτερες σκέψεις;

«Όχι αλλά να λες την αλήθεια στον κόσμο. Και την αλήθεια να την κάνεις και πράξη».

Σαν πολίτης και σαν επιχειρηματίας είσαι ευχαριστημένος από τη σημερινή κυβέρνηση;

«Όχι. Όχι δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος, γιατί συνεχίζει εν μέρει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ο κόσμος είναι με άδειες τσέπες. Ο κόσμος χρωστάει παντού. Θα μου πεις ενδεχομένως να μην ευθύνεται αποκλειστικά η τωρινή κυβέρνηση και να κουβαλάει τις αμαρτίες των προηγούμενων. Αλλά, δεν ξέρω, συνήθως εγώ από τους κυβερνώντες περιμένω ακόμα και μαγικά».

Η Βιανέξ έχει πέσει θύμα της κρίσης; 

«Βέβαια. Δεν υπάρχει επιχείρηση, που να μην έχει πέσει θύμα της κρίσης. Νόμιμη επιχείρηση. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε 29% φόρο επιχείρησης, 15% μερίσματα, πάμε στο 44%, 10% φόρο αλληλεγγύης, πάμε στα 54%, 29% rebate και clawback, πάμε στο 83%. Άρα, για κάθε 100 ευρώ, τα οποία μπαίνουν στα ταμεία μας, τα 83 τα δίνουμε στην κυβέρνηση».

Τι όνειρα έχεις για την επόμενη μέρα της εταιρίας;

«Θα ήθελα να μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει δουλειά στις 1.200 οικογένειες, που προσφέρει μέχρι σήμερα. Να προσφέρει ασφαλές και ποιοτικό φάρμακο στην ελληνική κοινωνία. Αλλά, επειδή είναι και μία εμπορική επιχείρηση, μέσω της εξωστρέφειας και μέσω των εξαγωγών, να μπορέσουμε να επιστρέψουμε και στην κερδοφορία».

Σήμερα που μιλάμε η Βιανέξ δεν παραμένει μία κερδοφόρα επιχείρηση;

«Είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση. Οριακά. Αυτό συμβαίνει λόγω των εξαγωγών που έχουμε και κάποιων μεγάλων συμφωνιών με το εξωτερικό. Αν κοιτούσαμε μόνο την ελληνική αγορά, θα ήμασταν στο κόκκινο».

Σε σχέση με 15-20 χρόνια πίσω, είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές που υπάρχουν; Αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς, έστω και σε επίπεδο ποσοστιαίο.

«Έχουμε χάσει το 95% της κερδοφορίας μας. Με τους ίδιους τζίρους έχουμε 95% λιγότερα κέρδη».

Η ερώτηση αφορά την επόμενη δραστηριότητά σου, που είναι τα media. Γιατί οι πρόεδροι έχουν δικά τους media; Είναι τυχαίο; Όχι όλοι, αλλά πολλοί.

«Εγώ τα media τα ξεκίνησα το 2007. Στο μπάσκετ μπήκα το 2012. Άρα τα ξεκίνησα πολύ πριν την ενασχόλησή μου με τον Παναθηναϊκό. Δεν είχα και στο μυαλό μου τότε ότι θα ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Άρα, στο δικό μου το μυαλό δεν είναι συνυφασμένα. Δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο».

Βοηθάει;

«Σίγουρα βοηθάει».

Επειδή έχεις μεγαλύτερη επιρροή και μεγαλύτερο εκτόπισμα στην κοινωνία;

«Με το να έχεις ένα, δύο, τρία, δεν ξέρω πόσα Μέσα, έχεις μεγαλύτερη φωνή, σε διαβάζει και σε ακούει περισσότερος κόσμος, άρα μπορείς με την καλή έννοια να επηρεάσεις».

Είναι κάτι, δηλαδή, που το βλέπεις θετικά για το μέλλον, να σκεφτείς και κάτι περισσότερο από αυτό που έχεις σήμερα;

«Μου αρέσουν πολύ τα media».

Αλλά το πιο ισχυρό Μέσο τελικά που διαθέτεις είναι κάποιο από αυτά που έχουν μεγάλη δημοφιλία ή ο δικός σου λογαριασμός;

«Τον δικό μου λογαριασμό δεν το περίμενα η αλήθεια είναι... Τώρα πώς ξεκίνησε όλο αυτό το πράγμα... Είμαι κάπου με την κόρη μου διακοπές, μου λέει: "Ρε μπαμπά, εσύ γιατί δεν ανεβάζεις φωτογραφίες;". Λέω: "Δεν ξέρω από αυτή την τεχνολογία". Μου λέει: "Θα σε βοηθήσω εγώ να το ανοίξεις". Και είμαστε εκεί πέρα, συζητάμε, μου λέει: "Μπαμπά, πόσους followers πιστεύεις ότι θα έχεις;". Της λέω: "Ε, με τον Παναθηναϊκό, που έχω, δεν θα φτάσω τις 10.000;". Γυρίζει η γυναίκα μου εκείνη τη στιγμή και γελάει. "Σιγά μην σε ακολουθήσουν 10.000". Νομίζω τώρα είναι 135-140 χιλιάδες, κάπου εκεί».

Ποιος είναι ο στόχος;

«Δεν υπάρχει στόχος, απλά έχει πλάκα».

Έχει πλάκα;

«Έχει πλάκα, ναι».

Το πιστεύεις ότι είναι το πιο ισχυρό Μέσο που διαθέτεις;

«Είναι το πιο προσωπικό. Τώρα για το πιο ισχυρό, σαν αναγνώστης θα πρέπει να απαντήσω, που δεν είμαι αναγνώστης των Μέσων μου».

Θα μπορούσαμε να έχουμε μία απάντηση για μερικά πρόσωπα συγκεκριμένα; 

Παύλος...

«Τα πάντα».

Θανάσης...

«Αγαπημένος θείος».

Αλαφούζος...

«Μικρός άνθρωπος».

Μαρινάκης...

«Δυνατός αντίπαλος».

Μελισσανίδης...

«Έξυπνος».

Σαββίδης...

«Εκπέμπει σεβασμό».

Αδελφοί Αγγελόπουλοι...

«Αγαπούν πολύ την ομάδα τους, αλλά πιστεύω με λάθος τρόπο».

Ομπράντοβιτς...

«Ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης»

Μία μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο Νίκος Παππάς, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό. Ο Έλληνας γκαρντ μίλησε για πολλά και διάφορα αναφέροντας μεταξύ άλλων πως το πιο εποικοδομητικό πράγμα που έκανε στην Εθνική ήταν να «ψήνει» τον Ιωάννη Παπαπέτρου, ενώ με αρκετή δόση χιούμορ τόνισε πως οι «πράσινοι» του έχουν βάλει όρο στο νέο συμβόλαιο να μην ασχοληθεί ξανά με τους δημοσιογράφους.

Ακολουθεί ένα αποσπάσματα από τη μεγάλη του συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «ΠΡΑΣΙΝΗ»:

-Για το ελληνικό στοιχείο στον φετινό Παναθηναϊκό: «Ένα μικρό παράπονο που είχα τα προηγούμενα χρόνια ήταν ότι δεν υπήρχαν πολλοί Έλληνες παίκτες. Παιδιά που γνωρίζουν το σύλλογο, τη σημασία του να φοράς αυτή τη φανέλα. Χωρίς παρεξήγηση προς τα άλλα παιδιά που έχουν αγωνιστεί ή αγωνίζονται στην ομάδα, αλλά νομίζω ότι είναι ένα πολύ βασικό συστατικό και το έχει δείξει και η ιστορία σε όλα τα χρυσά χρόνια ότι το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο και με πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορεί να υστερούμε σε ταλέντο, αλλά έχουμε την τεχνογνωσία, την ψυχή και την καρδιά να στηρίξουμε αυτό που θέλει ο Παναθηναϊκός». 

-Για την παραμονή του στον Παναθηναϊκό: «Μόνο η φανέλα του Παναθηναϊκού αρκεί για να πάρει κάποιος την απόφαση. Από μόνα τους τα έξι αστέρια είναι ελκυστικά για κάθε παίκτη. Εδώ και 30 χρόνια που είναι η οικογένεια Γιαννακόπουλου υπάρχει η απόλυτη φερεγγυότητα. Ποιος δεν θέλει να παίξει σε ένα γεμάτο ΟΑΚΑ; Άρα δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά πράγματα για να το κάνει κάποιος. Κακά τα ψέματα δεν μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου κάπου αλλού. Το συναίσθημα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Οι δικοί μου άνθρωποι με προέτρεψαν να παίξω εδώ γιατί ξέρουν πόσο αγαπώ το σύλλογο. Έμεινα και είναι η καλύτερη επιλογή. Είμαι πολύ χαρούμενος, ήταν κάτι που ήθελα πολύ. Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού μου έδειξαν ότι το ήθελαν πολύ και προχωράμε».

-Για την Εθνική και τον Παπαπέτρου: «Το πιο εποικοδομητικό που έκανα στην Εθνική ήταν να ψήνω τον Παπαπέτρου και νομίζω ότι έπιασε τόπο. Σε κάθε ματς και σε κάθε ευκαιρία του το έλεγα και για να είμαι ειλικρινής από τις αντιδράσεις του περίμενα ότι θα έρθει».

-Για το αν θα γύριζε ξανά στην Εθνική: «Για να πω την αλήθεια, δεν ήταν ποτέ ιεραρχικά ο απόλυτος στόχος μου. Χωρίς να θέλω να απομυθοποιήσω τίποτα, δεν με ενθουσίασε η εμπειρία που είχα. Μου αρέσει να παίζω με όλα αυτά τα παιδιά, παρ’ όλα αυτά δεν τρελαίνομαι κιόλας». 

-Για το αν είναι έτοιμος να κάνει ένα βήμα μπροστά: «Νιώθω πολλά χρόνια έτοιμος, ωστόσο πολλά μπορούν να συμβούν. Κάποιος τραυματισμός, κάποιες συγκυρίες, μια αλλαγή προπονητή, κάτι που μπορεί να σε πάει πίσω. Από εκεί και πέρα, στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία μεγάλη σταθερότητα κι εγώ από την πλευρά μου νιώθω πιο έτοιμος σωματικά και πνευματικά με τις εμπειρίες που έχω. Δεν θέλω να υποσχεθώ, αλλά φαντάζομαι και ελπίζω να δείξω μέσα στο γήπεδο αυτά που νιώθω και σκέφτομαι». 

-Για τη σχέση του με τον κόσμο: «Είναι ένα ιδιαίτερο συναίσθημα, γιατί όλα αυτά τα έχω ονειρευτεί από μικρός. Όταν αυτά υλοποιούνται και γίνονται πραγματικότητα πέρα από το ότι είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις, είναι και αμήχανο από την πλευρά μου να το διαχειριστώ. Ο κόσμος με αγκαλιάζει, με φιλάει, με τραβάει. Είναι κάτι που αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το περιγράψεις».

-Για την επταετία που θα συμπληρώσει στον Παναθηναϊκό: «Να πω την αλήθεια, δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Ήταν ιδιαίτερος ο ενθουσιασμός μου από την πρώτη φορά που φόρεσα αυτή την φανέλα, ήταν ένα παιδικό όνειρο που δεν έγινε απλά πραγματικότητα, αλλά συνεχίζει να συμβαίνει».

-Για το χρόνος συμμετοχής που μειώθηκε μετά την επιστροφή του Τζέιμς: «Πρόκειται για έναν εξαιρετικό τύπο, έναν φίλο μου που τον αγαπώ και τον εκτιμώ, έναν παίκτη που είναι σαν πρότυπο για μένα, βάσει του ταλέντου του, των κινήσεών του και του τρόπου που σκοράρει. Μαθαίνεις όταν παίζεις με έναν τέτοιο παίκτη είτε ως αντίπαλος είτε ως συμπαίκτης. Απλά λόγω της απόκτησής του δεν είχα το χρόνο που θα ήθελα. Αν πέρσι ξεκινούσε η προετοιμασία και ήξερα ότι στο ρόστερ θα είναι και ο Μάικ, θα προσαρμοζόμουν σε αυτό με κάθε τρόπο. Το Γενάρη όμως είναι δύσκολο να μπεις σε ένα άλλο μουντ και να ανταποκριθείς. Ο Τζέιμς δεν θα μπορούσε να μην αποκτηθεί από τη στιγμή που ήταν διαθέσιμος. Ήταν δεδομένο ότι θα μειωθεί ο χρόνος μου. Δεν κατηγορώ τον προπονητή, αλλά δεν κατηγορώ και τον εαυτό μου». 

-Για το αν τον στεναχώρησε κάτι πέρσι: «Όχι, δεν με στεναχωρούν εμένα αυτά τα πράγματα. Έχω πάψει να στεναχωριέμαι για το μπασκετάκι. Στεναχωριέμαι για άλλα πράγματα. Αν πρέπει να χαρακτηρίσω το συναίσθημα που με διακατέχει, να το πω λαϊκά, είναι ξενέρωμα. Στο τέλος της ημέρας όμως λεώ στον εαυτό μου ότι είμαι στον Παναθηναϊκό, μου παρέχει όλα αυτά που θα ήθελα και ονειρευόμουν και από εκεί και πέρα όλα είναι στο χέρι μου. Να δουλέψω, να είμαι σωστός στα γύρω-γύρω και να φτάσω όσο ψηλότερα μπορώ. Θα ήταν αχαριστία να λέω ότι είμαι στενοχωρημένος».

-Για το σχεδιασμό του Παναθηναϊκού που δείχνει ότι η ομάδα ποντάρει πάνω του: «Δεν θέλω να κρύβομαι. Δεν μπορώ να πω ότι έχω και απεριόριστο χώρο. Γιατί είναι άλλοι δύο παίκτες που αγωνίζονται στην ίδια θέση. Παρ’ όλα αυτά δεν κατηγορώ κανέναν. Κάτι δεν κάνω σωστά για να μην τεράστια ελευθερία. Έτσι είναι το μπάσκετ. Θα παλέψω να διεκδικήσω το χρόνο μου. Σημασία έχει να έχουμε χημεία μεταξύ μας και να είναι ξεκάθαροι οι ρόλοι»

-Για τους δημοσιογράφους: «Μου έχουν βάλει έναν ειδικό όρο στο συμβόλαιο για να μην ασχοληθώ ξανά, παρεξηγηθώ και βρίσω κανέναν. Άρα ανακωχή, μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιο».

-Για το αν ανυπομονεί για το επόμενο «Γεια σου Παππά»: «Το έχω ξαναπεί και το εννοώ και ας ακούγεται κλισέ και ρομαντικό. Γι' αυτό παίζω. Αυτό με φτιάχνει, αυτό μου αρέσει. Άρα δεν μπορείτε να καταλάβετε την προσμονή και την ανυπομονησία μου».