Ο Βασίλης Κασιμάτης αρθρογραφεί για την «βασιλική» εμφάνισή του Νικ Καλάθη στο Παλαντέσιο και εξηγεί γιατί το παρ’ ολίγον τριπλ-νταμπλ έρχεται δεύτερο σε σχέση με τα άλλα κατορθώματα του αρχηγού του Παναθηναϊκού.

Ήταν πριν από περίπου ένα μήνα και κάτι, όταν η είδηση που είχε τραβήξει το ενδιαφέρον όλων όσων ασχολούνται με το μπάσκετ, έκανε λόγο ότι ο Νικ Καλάθης αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα στο πέλμα. Μάλιστα είχε αναπαραχθεί πως ο Έλληνας γκαρντ θα έπαιζε στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος κόντρα στον ΠΑΟΚ και στη συνέχεια θα έμπαινε στα πιτς για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, βγάζοντας ουσιαστικά «κουτσό» τον ηγέτη του «τριφυλλιού», ο οποίος όντως αντιμετωπίζει πρόβλημα, αλλά όχι στον βαθμό που τότε παρουσίαζαν κάποια ΜΜΕ.

Γρήγορα προς τα εμπρός, ο Καλάθης όχι μόνο στα πιτς δεν μπήκε, αλλά «κατέβασε» ταχύτητα προκειμένου να επιταχύνει και να οδηγήσει το «τριφύλλι» σε ένα τρομερό σερί στην Ευρωλίγκα, κάνοντας το «απατηλό όνειρο» της 8άδας να μοιάζει πλέον πιο εφικτό από ποτέ.

Τελευταία «παράσταση» του Νικ, αυτή κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο, όπου ο αριθμός «33» του «τριφυλλιού» έφτασε μία ανάσα από το τριπλ-νταμπλ  μετρώντας 27 πόντους, 14 ασίστ και 8 ριμπάουντ. Εδώ θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με την πλειοψηφία του κόσμου και των συναδέλφων που αποθεώνει τον «πράσινο» πλέι μέικερ για αυτό το επίτευγμα. Το πιο εντυπωσιακό, αλλά όχι πρωτόγνωρο (κρατήστε το αυτό) στοιχείο που έφερε τη  χθεσινή επίδοση, είναι η αναλογία του χρόνου συμμετοχής με την αστείρευτη ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ.

Και για να μην μακρηγορώ, ο Νικ Καλάθης αγωνίστηκε για 39 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα (δηλαδή παρά κάτι δευτερόλεπτα, όλο τον αγώνα) έχοντας τα ίδια επίπεδα ενέργειας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό σε άμυνα και επίθεση. Όλα αυτά όχι σε ένα φιλικό, αλλά σε ένα do or die εκτός έδρας ματς, απέναντι σε μία ποιοτική ομάδα που ήθελε με λύσσα να πάρει τη νίκη. Αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό επίτευγμα του λαβωμένου και όχι «κουτσού» 30χρονου άσσου και όχι τα υπόλοιπα εκπληκτικά στατιστικά του.

Το ανέφερε άλλωστε και ο Ρικ Πιτίνο στη συνέντευξη τύπου δείχνοντας εντυπωσιασμένος, όμως για εμάς που τυχαίνει να παρακολουθούμε περισσότερα χρόνια την πορεία του Νικ Καλάθη, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά. Αφήνοντας απ’ έξω τους πάμπολλους αγώνες που έχει συμμετάσχει για 34-35 λεπτά, ο ηγέτης των Κυπελλούχων Ελλάδας είχε δείξει το πρώτο δείγμα των βιονικών του ικανοτήτων πριν από πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα στον 4ο τελικό του πρωταθλήματος της περιόδου 2010-2011 κόντρα στον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός είδε στο δεύτερο λεπτό τον ηγέτη του, Δημήτρη Διαμαντίδη, να κάθεται τραυματίας στον πάγκο και να μη μπορεί να συνεχίσει. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έριξε στο παρκέ τον νεαρό, τότε, Καλάθη ο οποίος δεν ξαναβγήκε ποτέ σε ένα ματς που διήρκησε 45 λεπτά και βρήκε τους «πράσινους» νικητές και πρωταθλητές στην παράταση με 101-94.

Μπορεί αυτό το παιχνίδι να έχει χαρακτηριστεί από τα 6/6 τρίποντα του Αντώνη Φώτση που «σκότωσε» τους «ερυθρόλευκους», όμως ο Σέρβος τεχνικός στη Συνέντευξη Τύπου αρχικά στάθηκε στο χρόνο συμμετοχής του Καλάθη, αναφέροντας πως «έπαιξε 40 λεπτά και δεν μου ζήτησε ποτέ να βγει αλλαγή».

Όπως φαίνεται αν και έχει πατήσει τα 30 ο Νικ Καλάθης παίζει με ενέργεια 20χρονου, αποδεικνύοντας αφενός πως δίκαια φέρει τον τίτλο του ηγέτη, αφετέρου δικαιολογώντας το μεγάλο χρηματικό ποσό που εισπράττει για να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

ΥΓ Είναι χιλιοειπωμένο αλλά, η σχέση και το δέσιμο του κόσμου του Παναθηναϊκού με την ομάδα μπάσκετ δεν υπάρχει σε κανένα άλλο σύλλογο παγκοσμίως. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της οικογένειας Γιαννακόπουλου.  

ΥΓ2 Ο Ρικ Πιτίνο έχει βελτιώσει την ψυχολογία των παικτών του, ωστόσο στο μεγαλύτερο ποσοστό της η μεταμόρφωση του Παναθηναϊκό οφείλεται στη σκληρή δουλειά και το επιπλέον κίνητρο. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το σώμα του Γιώργου Παπαγιάννη δεν υπάρχει.

Βασίλης Δ. Κασιμάτης 

Θυμηθείτε τον 4ο  τελικό της σεζόν 2010-2011