Ο Βασίλης Κασιμάτης γράφει για την «πρώτη ανάσταση» του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, που προηγήθηκε αυτή του Χριστού και τη βοήθεια του κόσμου που είναι απαραίτητη.
Η ανάσταση του Χριστού έγινε, με εκατομμύρια Έλληνες για μία ακόμα χρονιά να γιορτάζουν τη νίκη του θεανθρώπου επί του θανάτου. Ωστόσο για όσους ασχολούνται με τα κοινά του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, τη φετινή χρονιά η εν λόγω ανάσταση δεν είναι η πρώτη που γιορτάζεται, καθώς νωρίτερα είχε συμβεί αυτή του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.
Ενός Ερασιτέχνη, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια ακολουθώντας (δυστυχώς) παρόμοια πορεία με αυτή του ποδοσφαιρικού τμήματος, έφτασε στο σημείο να βλέπει πολλά τμήματα να υποβιβάζονται στις δεύτερες κατηγορίες, άλλα να μην μπορούν να κατεβάσουν ομάδα στο πρωτάθλημα και άλλα να σώζονται στο παρά ένα απ’ τον υποβιβασμό.
Το καλοκαίρι, όταν ξεκινούσε την προσπάθεια της η νέα (τότε) διοίκηση με επικεφαλής τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο Πρόεδρος της «μάνας του λόχου» και ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, είχε θέσει τους αρχικούς στόχους και έχει πει για επιστροφή των τμημάτων στις κορυφαίες κατηγορίες, αλλά και για μείωση του χρέους που ήταν κοντά στα 3,5 εκατομμύρια ευρώ.
Με απλά λόγια είχε μιλήσει για επιστροφή του Παναθηναϊκού Α.Ο στην κανονικότητα, αν θέλετε μία πρώτη ανάσταση των «νεκρών» τμημάτων του Ερασιτέχνη, που από πρωταγωνιστές και τις περισσότερες φορές πρωταθλητές, είχαν φτάσει στο σημείο να έχουν συμπληρωματικό ρόλο.
Επιστρέφοντας στο σήμερα βλέπουμε πως το μεγαλύτερο μέρος όλων όσων είχαν προγραμματιστεί έχουν υλοποιηθεί. Ενδεικτικά να αναφέρω πως η ομάδα μπάσκετ γυναικών έκανε «παρέλαση» στην Α2 και γνωρίζοντας μόλις μία ήττα σε 22 παιχνίδια πήρε την άνοδο για την Α1, ενώ ήταν η μόνη ομάδα της κατηγορίας της που βρέθηκε στο Final 4 Κυπέλλου μαζί με τρεις ομάδες της Α1 και μάλιστα χωρίς ξένες παίκτριες στο ρόστερ. Η ομάδα βόλεϋ γυναικών στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος της Pre Laegue τερμάτισε στην πρώτη θέση, όμως λόγω ισοβαθμίας με τον ΠΑΟΚ χρειάστηκε να νικήσει την ΑΕΚ στα playoff για να ανέβει πανάξια στη Volley League. Το ανδρικό τμήμα βόλεϋ από τα playout της προηγούμενης χρονιάς, κατάφερε να διεκδικεί την είσοδο του στην τετράδα των playoff και μάλιστα έχοντας κενές στο ρόστερ του δύο θέσεις ξένων παικτών, που αν υπήρχαν θα έδιναν μεγαλύτερο βάθος και περισσότερες λύσεις στον Δημήτρη Ανδρεόπουλο. Παράλληλα έβλεπε δύο από τα βασικά γρανάζια της, τον Χαράλαμπο Ανδρεόπουλο και τον Αλέξανδρο Ράπτη, να είναι πρωταγωνιστές (και) με την ομάδα των Εφήβων, η οποία στέφθηκε πρωταθλήτρια, δείχνοντας ξεκάθαρα πως το μέλλον στο ελληνικό ανδρικό βόλεϋ έχει «πράσινο» χρώμα. Μέσα σε όλα είμαστε σε αναμονή για την έκβαση που θα έχει η προσπάθεια της ομάδας πόλο των ανδρών, με τους παίκτες του Μιχάλη Λαζαρίδη να οδεύουν και αυτοί με τη σειρά τους προς την Α1, ωστόσο ας περιμένουμε να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα.
Από κει και πέρα δεν θα πρέπει να αφήσουμε απ’ έξω την ίδρυση των ομάδων μπάσκετ και ξιφασκίας με αμαξίδιο, οι οποίες ανεξάρτητα από τις επιδόσεις που θα έχουν είναι ξεκάθαρο πως έχουν μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε πρωτάθλημα.
Παράλληλα με τις αγωνιστικές επιτυχίες, υπήρξε και η ζωτικής σημασίας μείωση του χρέους, το οποίο είναι πλέον μικρότερο κατά περίπου 70%. Όλα αυτά μέσα σε μία μεταβατική χρονιά ή όπως προανέφερα μία πρώτη «ανάσταση» του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, μέχρι να έρθει η κανονική «ανάσταση», αυτή που θα συνδυαστεί με τίτλους στις κορυφαίες κατηγορίες και θα επαναφέρει το… «πρωταθλητή σε όλα τα σπορ».
Στην όλη αυτή πορεία υπάρχει μόνο ένα αρνητικό αλλά σημαντικό. Ο αριθμός των περίπου 500 ατόμων που έχουν γραφτεί ως μέλη, είναι κάτι παράταιρο με την όλη εικόνα που βγάζει πλέον ο Π.Α.Ο, κάτι που είναι 100% στο χέρι όλων των Παναθηναϊκών για να αλλάξει και να δώσει ακόμα περισσότερα εχέγγυα στο «τριφύλλι» για να ανθίσει ξανά.
ΥΓ. Δυστυχώς, τη φετινή σεζόν για πολλοστή φορά δεν είδαμε την ανάσταση του ποδοσφαιρικού τμήματος, που όλοι περιμένουμε. Μείναμε στο «ίδιο έργο θεατές» και είδαμε την ιστορία των πλάνων, των μειωμένων μπάτζετ, των ντου των «φιλάθλων», της αφαίρεσης βαθμών, της ήττας στα χαρτιά, της μη εξόδου στην Ευρώπη (έστω και για να εξαλειφθεί η τιμωρία), των διακανονισμών, των επενδυτών «φαντασμάτων» κ.α. Τουλάχιστον αποφύγαμε τις απεργίες των ποδοσφαιριστών…
ΥΓ1. Το ΥΓ. δεν αφορά επ’ ουδενί το τεχνικό επιτελείο και τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού.
ΥΓ2. Ας ελπίσουμε πως η ανάσταση του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού δε θα αργήσει.
Βρείτε μας στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram
Βασίλης Δ. Κασιμάτης